Simsowe story Zielonej Herbaty

[M3Lcik]

Wow. Ale Nath nabrzmiała od tych komplikacji. Myslałam,że może prędzej raka wątroby dostała od alkoholu albo grzyba od ciągłego puszczania się...Cóż. Jeżeli sama Lemon uważa Julkę za lepszą matkę to może i lepiej jak Nath zniknie z ich życia, chociaż ja bym aż tak radykalnie sie jej nie pozbywała. Szkoda mi jej trochę. Popełniła błąd, i może nie zdązy go nawet naprawić

[Słodki Pan Ciastek]

Dziękuje za dedykację

Muszę znów pisać jak bardzo mi szkoda Lemon? Ech co mi tam:
Bardzo mi jej szkoda. Jej brak matczynej miłości doprowadził ją do tego, że ma gdzieś informacje, że jej "matka" może umrzeć. Dziwię się, że Julka jeszcze wytrzymała ze swoją siostrą

I czemu taki krótki odcinek?

Czekam na next

[Zielona Herbata]

Widzę, że oglądalność tego wątku nieco spadła, nie ma jakieś u was zachęty czy coś Więc dlatego, żeby nieco podnieść tą oglądalność, daję słit focie szczęśliwej rodzinki oraz Nathalie tap madl. xd Od razu sprzątam folder ze screenami więc dla was coś wrzucę





A teraz trzymajcie się cieplutko, idę troszkę pograć do screenów do odcinka !

[Muffshelbyna]

Ooo, sorry, że nie skomentowałam poprzedniego odcinka.
Więc... pomimo wszystkiego, szkoda mi Nathalie. Czemu od razu ma umierać, z nią będzie ciekawiej! Niech powróci do żywych i znów uprzykrza życie innym domownikom :p albo jeszcze lepiej, niech się zmieni...
Lemon nawet nie rusza fakt, że jej matka umrze... smutne. Nathalie powinna była się tym zająć. W sumie Julka też. Dobra, jej siostra nie zachowuje się idealnie, jednak Lemon, moim skromnym zdaniem, powinna mieć szacunek do matki... Przynajmniej w jakimś tam stopniu! A może i nie? W sumie... no nieważne xd
Haha, kolejna dedykacja :3 Fotki świetne. Dawaj odcinek

[Mile]

Co jej sie stalo?! Co ci lekarze jej zrobili? To az niemozliwe zeby tak byla gruba.
Nie zabijaj jej, niech sie wyleczy i wroci do rodziny, juz lepiej niech sama odejdzie.
Strasznie bedzie gdyby Lemon nie miala matki, jaka by ona nie byla to jednak jej matka.

Im wiecej sie czyta twoja opowiesc staje sie coraz bardziej ciekawa. Czekam na wiecej.

Dzieki jeszcze raz za dedykacje Rzeczywiscie jestes bardzo powazna jak na swoj wiek. Mam nadzieje, ze dobrze ci poszlo na egzaminach.

[Zielona Herbata]

mile - No widzisz, wzorowałam się troszkę na XXI wieku, gdy modniejsze dla gwiazd są operacje plastyczne i efekt masakra xd Poważna z czasem, ale tak to pełna humoru Dziękuję, egzamin poszedł bardzo dobrze

A ja już się biorę za następną część. Miłego czytania ! Odcinek może być nieco krótszy, sorry. :>

~*~*~*~

Za oknami w Bridgeport panowała ponura jeseń, zaś w domu rodziny Savage panowała ogromna radość. Był to dzień urodzin Lemon i Patricka. Julia ze łzami w oczach patrzyła na swoją przyszłą córkę oraz synka. Była dumna z 14-sto letniej Lemon oraz rocznego Patricka. Gdyby nie oni, jej życie byłoby raczej... nudne. Chłopczyk nie chciał prezentu, był szczęśliwy, dzięki matce i kuzynce. I to był dla niego największy prezent, posiadanie rodziny pełnej miłości, troski i wzajemnego rozumienia się. Nastolatka zaś otrzymała niespodziewany prezent - remont jej pokoju. Wchodząc do odremontowanego pokoju, była zachwycona. Nad jej łóżkiem wisiał plakat jej ulubionej piosenkarki - Nelly ! A żeby miłe wspomnienia wracały do Lemon, zostawiono ulubionego pluszaka, który siedział na komodzie oraz naklejkę z drzewami. Jej radość była ogromna. Czule przytuliła ciocię, po czym szepnęła.
- Ciociu, nie trzeba było. Dziękuję bardzo !
- Ależ proszę. Przecież już nie jesteś dziewczynką. Tylko nastolatką. Więc jakiś remont się przydał, prawda ? - kobieta obdarzyła dziewczynę ciepłym uśmiechem.
Ale to nie był koniec prezentów dla Lemon. Dziewczyna otrzymała od cioci pieniądze na fryzjera oraz nowe ciuchy. Szał zakupów sprawił, że była zadowolona ze swojego nowego image'u. Wampiry raczej są buntownicze, ale Lemon jest kompletnym przeciwieństwem. Jest całkiem grzeczną dziewczyną, która z miłością oddaje się do nauki, cioci i kuzyna.






Kiedy Patrick urósł, dziewczyny zrozumiały, iż chłopczyk wydaje się o wiele fajniejszy niż zwykłe niemowlę w kocyku. Maluch był bardziej ciekawy świata, i zawsze uśmiechał się do rodziny. Był raczej spokojny, kochał się bawić, ale przede wszystkim starał się nie denerwować mamy. Tymczasem, Julka zafundowała sobie remont pokoju i kupienie laptopa. Teraz, gdy Lemon dorosła i może spełniać połowę jej obowiązków, ona mogła w końcu założyć własnego bloga, w którym opisuje swoje codzienne, sielankowe życie. Ulubionym zajęcie nastolatki jest usypianie Patricka wieczorem. Wtedy w mgnieniu oka, jak profesjonalna opiekunka, przewija mu pieluszkę, karmi go, przebiera go w świeżą piżamkę, bo czym czule wkłada go do łóżeczka.
- Pamiętaj Patrick. Sen jest najważniejszy, więc musisz dużo spać. Ja również. Śpij dobrze, mój mały smoczku. - wtedy maluch patrzy smutno na Lemon, po czym zasypia. Dziewczyna zawsze z uśmiechem na twarzy opuszcza mały pokoik chłopca.



Rankiem, Lemon wstaje zawsze o 4:00 rano. To już u niej normalne. W ten czas potrafi ubrać się, przejrzeć się pod lustrem, przygotować śniadanie dla niej i ciotki, poprzypominać sobie, czy wszystko ma się do szkoły, z czasem zaopiekować się wyspanym maluchem, żeby nie budzić bezsensownie Julkę. Po długich minutach przeglądania się w łazience, dołączyła do śniadania z ciocią.
- Lemon, o której dziś kończysz lekcje ?
- O 14-stej, a co ?
- Będę w szpitalu trochę u twojej matki siedzieć. Jak wyjdziesz, masz pojechać rowerem i nas odwiedzić. Matka ma ci coś do powiedzenia.
- Dobrze. - uśmiechnęła się Lemon, po czym zjadając swoją porcję surówki, spojrzała na zegarek, po czym pospiesznie dodała - spóźnię się do szkoły. Cześć ciociu !
- Ucz się dobrze !
Julka planowała wyjść o 11-stej. W samą porę ogarnęła się z zmyciem naczyń, porannym prysznicem, nakarmieniem, ubraniem Patricka. Tego dnia było nieco zimno, więc chłopca ubrała wyjątkowo ciepło. Troszczyła się o jego samopoczucie oraz zdrowie. W końcu myśląc, iż wszystko zrobiła, ubrała się, włożyła do wózka Patricka i wyruszyli spokojnym krokiem w stronę szpitala. Maluch był bardzo ciekawy. Na twarzy bez przerwy gościł uśmiech, a jego paluszki wskazywały na prawie wszystko.





Dochodziwszy do szpitala, weszła spokojnie. Ponownie zrobiła, to co ostatnio : spytała się, gdzie siostra, pielęgniarka odpowiedziała, i znowu poinformowała, że trwają badania. "Musi być poważne", pomyślała. Gdy była już na miejscu, zdjęła kurtkę sobie i maluchowi, po czym ku jej zaskoczeniu, lekarze wyszli i mogła wejść spokojnie odwiedzić Nathalie.
- Znowu badania ?
- Tak. Nie dają mi spokoju. - mruknęła niezadowolona Nathalie. Spojrzała na Julkę. Jej oczy zeszkliły się, a na jej tęgi policzek leciały łzy. Usiadła na progu łóżka. - To jest mój piękny siostrzeniec ? Ten piękny siostrzeniec, u którego urody wcześniej nie widziałam ?
- Tak, kochana siostro. - uśmiechnęła się Julka, całując chłopczyka w czoło. - Szkoda, że dopiero teraz to zauważyłaś.
- A jak moja córka ?
- Spotkasz się z nią. Umówiłam się, że przyjedzie po szkole tutaj.
- Już jestem ! - krzyknęła radośnie Lemon, która z uśmiechem spojrzała na ciotkę.







- To Lemon zdejmij kurtkę, i zostawię cię tu z matką. - odparła z spokojem Julka. W gardle czuła gulę, zaś jej ciało oblał pot. Bała się na reakcję dziewczyny. Czy porozmawia z mamą, czy odmówi rozmowy ?
- Cieszę się, że cię widzę. Wyrosłaś na piękną pannicę. - zachwycona widokiem nieco doroślejszej córki zaczęła rozmowę.
- Już masz ze mną ochotę rozmawiać ? Nie myśl, że nie zapomniałam o tym, jak mnie zaniedbywałaś. A teraz masz za to zapłatę, a ja z ciocią cierpienie. Leżysz w szpitalu.
- Lemon, ja chciałam ci powiedzieć, że przepraszam. Już wiem, że tego nie odwrócę. Żałuję, że ignorowałam ciebie. Pierw uznawałam cię za naprawdę nudne dziecko, ale teraz zrozumiałam, że gdy urosłaś, że bardziej cię pokochałam.
- Wiem, mamo.
- Jak możesz wiedzieć ? Żyłaś w kłamstwie. Pomyślałam, że tak nie może być. Rozmawiałam z Julką.
- Ciekawe o czym ? Też ją tak przepraszałaś ?
- Owszem, ale podjęłyśmy też ważną decyzję. Julka przejmie moje prawa rodzicielskie do ciebie. Od teraz jestem dla ciebie nikim, a twoja ciocia już nie jest ciocią. Tylko twoją mamą.
- Ale ma..
- Już nie mamo. Tylko Nathalie.
- Dla mnie jesteś jeszcze mamą ! Nie wiesz, jak ja się martwię ! Dlaczego mi to zrobiłaś ? Dlaczego ? Chcesz zostawić mnie, twoją siostrę, siostrzeńca ?
- Nie wiem, co powiedzieć. - Nathalie, cała w łzach czule przytuliła swoją pierworodną. - Kocham cię. A teraz idź do domu. Ucz się dobrze.

[M3Lcik]

Łezka mi się zakręciła w oku

[eyvee]

o jacie tego to sie nie spodziewalam serduszko nagle zrozumialo, jaka ma wspaniala corke?
Zdjecie TOPMODYLN Natalie wymiata hahahah xD
Smoczek sludziutki :* niech kradnie serca niewinnych pannic w przyszlosci

[Zielona Herbata]

eyvee - Tap Madl zawsze spoko, a co Sama jestem pod wielkim wrażeniem, że Patrick jest naprawdę ładny, tylko, jak dorośnie zafunduję mu CAS, bo jest tęgi :\ No widzisz, Nathalie dostała takiej skruchy.

A ja w tym czasie bojuję się z dwójką, która nie chce mi się włączyć, grrr. =.= Jeśli ktoś wie o problemie, prosiłabym o odpowiedź (mój problem opisałam w wątku o TS2, liczę na każdego pomoc !), odcinek będzie może wieczorkiem :3 I piszę to o 13:13 haha XD

[Alcioo :33]

Ojojo, ale szybko dodajesz odcinki T__T
Wreszcie jakaś nutka miłości wpadła do jej serca Ten odcinek to taki przyjemny, jakiś.. Dawaj tu więcej, a i blondi ma fajne włosy tylko tak jakoś geometrycznie ułożone o.O