Fascynacja fascynującej...

Nie będę oryginalna i zacznę od zdjęć.
Bardzo staranne i też oryginalne, bo z ramką - a w każdym odcinku inną.
Ciekawy pomysł, tekst ładnie rozbudowany i fajny. Długie odcinki, co jest plusem. Tytuł, który zachęca do czytania.
Podoba mi się bardzo i oceniłabym to wysoko, ale w głosowaniu w sondzie się jeszcze wstrzymam. Czekam na kolejne odcinki

Hah, pozwolili posiedzieć przy kompie (bo przez te wszelakie Rodziny zastępcze, Słoneczne patrole i inne bzdety troszkę głupieję, a poza tym najadłam się mandarynek i jest dobrze) więc pozwolę sobie troszkę skomentować Wasze posty.

-Bohaterka wygląda jak trup- a mi się w pełni podoba.
-Tytuł to masło maślane-być może, ale pasuje do wątku.
-Chloe jest nastolatką i z pewnością ma prawo do mówienia slangiem młodzieżowym, nie wyobrażam sobie, żeby powiedziała do Jacka per "paniczu" albo coś takiego ^^. Poza tym dialogi byłyby bardzo sztuczne, a postacie nierealistyczne.
-Nie wydaje mi się, że to będzie tylko książka kucharska.
-Bardzo przepraszam za tryb budowy bo, kurczę, nie zauważyłam.
-Czytam odcinki po parę razy przed opublikowaniem, ale literówki są bardzo sprytne, tym bardziej, jeżeli znam wszystko prawie na pamięć.
-Lubię układać długaśne zdania, wiem, że można się z deka pogubić (ostatnio w rozprawce napisałam jeden argument w jednym zdaniu-gigancie na osiem linijek...)
-Jeżeli zaznaczyłaś/eś w ankiecie coś negatywnego to, bardzo bym prosiła, uzasadnij, dlaczego. I wątpię, że to fs zasługuje na "strach się bać", bo są zdjęcia i jest tekst.

Och, Egi nie przejmuj się. Dzieciaki nie przeczytają, lecz zagłosują, aby obniżyć ocenę. Wiem, ze to jest chamskie, ale prawdziwe. Ludzka zazdrość/brak obiektywności.
Jest dobrze. A mi wcale nie przeszkadza, że ona wygląda jak śmierć *____* Wręcz przeciwnie. Sama chce podobną zrobić ;>>

[Isi]

Super! Masz piekny styl pisania i fabuła jest bardzo interesująca (w dalszym ciągu nie wiem, co wydarzy się dalej, zdjęcia śliczne- ładne ujęcia i dobra jakość, i w dodatku dużo ich dałaś.
Wadą jest tryb budowy na 7. zdjęciu. No i raz zamiast "pyszne" napisałaś "pysze".
Ogólnie moje wrażenia sa bardzo pozytywne, fs jest staranne i dopracowane, czekam na kolejny odcinek, po którym wystawię ocenę.

Pozdrawiam

PS. Tak jak *Luna* myślałam, że Chloe to Simka dorosła.

Super! Rozkręca się! Tylko zauważyłam na 7 zdjęciu kratki, ale to taki mały szczegulik. Ocena 9,9999/10 (za te kratki )

Pierwsze, co zobaczyłam to zdjęcia. Piękne zdjęcia, które natchnęły mnie ogromnym optymizmem co do tekstu.
No i chyba dlatego troszkę się rozczarowałam.

Nie zrozum mnie źle, historia jest ciekawie opowiadana, a tekst jest OK, tylko przez te zdjęcia postawiłam ci poprzeczkę troszkę wyżej
Wiele zdań zapisanych jest w tak niepotrzebnie powikłany sposób, że czytając "zająkiwałam się", tzn. zamiast połykać gładko opowieść zatrzymywałam się na sekundę, myśląc: "coś mi tu nie pasuje". Nawet nie miałam pojęcia, jak bardzo utrudnia to czytanie i przeszkadza w odbiorze historii.

Przykłady:

I właśnie to było czarujące w owej dzielnicy, lecz zostało zauważone tylko przez jedną osobę, uwielbiającą samotne spacery po tych niesamowitych okolicach, obnażających swe piękno dopiero po zmierzchu, podczas których czuła się nadzwyczaj bezpieczna, wiedząc, że ma tę przewagę, że nikt nie wyjdzie z domu, że nikt nie oderwie się od telewizora, ani nie odmówi sobie pewnych przyjemności, które jej wydawały się takie próżne…

Zdanie wielokrotnie złożone, składające się z jedenastu części - czy to nie przesada? Po "bezpieczna" można było wstawić kropkę i zacząć następne zdanie od "Wiedziała".
Zwłaszcza ten fragment: "spacery po tych niesamowitych okolicach, obnażających swe piękno dopiero po zmierzchu, podczas których czuła się nadzwyczaj bezpieczna" - "których" odnosimy automatycznie do tego słowa, które stoi najbliżej przed przecinkiem, a kiedy zdanie jest tak długie jak to powyżej, zaczynam się "jąkać", zastanawiając się czy chodziło o "podczas zmierzchów", "podczas okolic" czy "podczas spacerów".
"wiedząc, że ma tę przewagę" - mniej więcej rozumiem, co chciałaś przez to powiedzieć, ale jak się głębiej zastanowić, trochę to bez sensu. To nie jest żadna przewaga, zapewniająca jej bezpieczeństwo. Osobiście bym z tego zdania zrezygnowała i napisała "Wiedziała, że nikt nie wyjdzie z domu..." itd.

Nastała światłość, nieznośna dla jej oczu, w wyniku czego była zmuszona natychmiast je zamknąć.

To "w wyniku czego" brzmi strasznie -_-' Jakoś krócej by to można zapisać, np.
"Nastała światłość, która zmusiła ją do zaciśnięcia udręczonych powiek" (albo "oślepionych oczu").

-Lilian, przeszkadzasz mi.- powiedział, demonstracyjnie wydychając powietrze, co było ewidentną oznaką irytacji.

To również brzmi strasznie. Co to znaczy "demonstracyjnie wydychając powietrze"? Westchnął? Fuknął? Sapnął? Prychnął? Parsknął? Wydychać powietrze można na wiele sposobów. Już bym wolała "powiedział z irytacją" - prosto, ale wiadomo, o co chodzi.

rzekła stanowczym tonem dziewczyna, gdy zobaczyła, że przyjaciółka próbuje powiedzieć coś, co byłoby z pewnością słowami obalającymi to niezwykłe zdarzenie

A już było ostatnio o obalaniu Nie można obalać zdarzeń czy faktów, można obalać czyjąś teorię lub zarzuty.
Ale bardziej przeszkodziło mi w czytaniu to: "przyjaciółka próbuje powiedzieć coś, co byłoby z pewnością słowami", bo to masło maślane. Czy mogła powiedzieć coś, co nie byłoby słowami? Mogła wyartykułować czy wydobyć z siebie jakieś wykrzykniki czy pochrząkiwania, ale powiedzieć mogła tylko słowa. Zmieniłabym na:
"przyjaciółka próbuje powiedzieć coś, co z pewnością miało zanegować to niezwykłe zdarzenie".


Inne drobne błędy:

W tejże chwili owa osoba cieszyła się w z uciechy, jaką był sen.

Cieszyła się z uciechy?

Dziewczyna nie zrezygnowała z mówienia istnie zaspanym głosem.

Jest przymiotnik "istny", ale przysłówek od niego nie brzmi "istnie" tylko "iście". Przysłówka tego zresztą też bym nie nadużywała, bo ma zabarwienie archaiczne i do tego rodzaju tekstu raczej się nie nadaje.

te słowa sprawiły, że Lilian zachichotała, lecz Chloe nie zwróciła na to uwagi i konturowała poważnym tonem

- literóweczka (mam nadzieję ) dość poważna

Po chwili zastanowienia niedbale wepchnęła sobie resztę do ust, a okruchy, które upadły jej na ubranie wrzuciła z powrotem.

- jak to "z powrotem"? Gdzie je wrzuciła?

I takie tam drobne błędziki "nie zrozumiałe" "ponad to" "z resztą"

Ohh, główna bohaterka wygląda jak ja *,* : >

A w ogóle: jak dla mnie zbyt rozlazłe. Jakoś nie przypadło mi do gustu, wole coś z 'dreszczykiem', jeżeli można to tak nazwać ; p
Ale zobaczymy.

Przyznam otwarcie - zaintrygowało mnie (ostatnio z powodu zawalenia robotą, rzadko coś przykuwa mą uwagę, oj źle ze mną xD). Twoje opowiadanie ma swój specyficzny klimat, jest pozornie błahe, ale coś się czai w zanadrzu . Niby jest sobie nastolatka, którą kolega wyrywa ze snu o czwartej rano (rozumiem jej ból, mój kuzyn również to sobie upodobał xD), bohaterka następnie spóźnia się do szkoły, bo postanowiła zrobić ciasto. Tu wkrada się jednak owa sprawa z książką kucharską... No cóż, jestem fanką takich, tajemniczych klimatów .

Podoba mi się również postać nauczycielki, bowiem nie jest to stereotypowa kobiecina w średnim wieku z morderczą, drewnianą linijką w ręku, ale człowiek, jak my wszyscy (któż by się nie skusił na ciasto z rana xD?).

Mam nadzieję, że dane mi będzie przeczytać kolejny odcinek w najbliższej przyszłości .

mhm......niezłe. Ładny styl pisania, zdjęcia śliczne. Ładne bohaterki.
Fabuła nie jest strasznie wciągająca, ale zaciekawiło mnie. Przecież dopiero się rozkręca.
Ocenię po jeszcze następnym odcinku.
Ale nieźle się zapowiada.
Spotkało mnie przyjemne zaskoczenie.

Boskie!!! Zdjęcia śliczne, a tekst intrygujący. Czy to, że jest ona taka blada będzie miało coś wspólnego z tekstem, hmm?? Chciałabym mieć taki talent. Ocena szkolna 6+++++