Natasha Order

[Isi]

Ekspresowo dodałaś ten odcinek.
Ech... Szkoda, ze tak szybko się skończył, ale i tak jest dłuższy od poprzednich.
Fajnie, że akcja przeniosła się chć na chwilę poza ogród.
Tekst jak zwykle ładny, tylko dwie uwagi:

Napisał rychu

Ja siedziałam na stołku barowym, których równy rząd stał przy ścianie.
Spojrzałam na kobietę, która stała przy ścianie.

Powtórzenie, a zdjęcie tego nie zatuszuje.

Napisał rychu

-Wybacz. Wiesz za dużo. Nie mam wyboru.
Powiedziała i podeszła do mnie.

Powinno być tak:
"(...) Nie mam wyboru- powiedziała (...)"
Wiesz, chodzi o budowanie dialogów.
A zdjęcia mi się podobają, oceny jeszcze nie daję, ale na pewno w końcu dam.
Moim zdaniem jest coraz lepiej.

Pozdrawiam

wlasciwie to nie ma tu czego oceniac ale nic to...zdjecia ładne dobrej jakosci, ale tekst jest zbyt krotki!bledow nie zauwazylam bo za szybko czytam, ale juz sie ktos na pewno tym zajął...czekam na nastepny odcinek i mam nadzieje ze nas nie zawiedziesz.

pozdrawiam karolina :*

Krótkie, ale mimo wszystko mnie zaciekawiło. Może lepiej bedzie jeśli nie będziesz dawać odcinków tak szybko, tylko dopracujesz je i przedłużysz. Zdjęcia są w porządku. Budujesz też ładne zdania, chociaż czasem można wyłapac literówki.
Czekam na kolejny odcinek. Mam nadzieję, że bardziej rozbudowany

Bez żadnych wstępów:


Odcinek czwarty!

Wyjęła zza fałd swej szaty coś jakby paralizator. Nie wiedziałam, co się stało, chyba mnie tym dotknęła. I wtedy straciłam przytomność.

* * *


Ocknęłam się po kilku godzinach. Leżałam na zimnej i zniszczonej podłodze.
Z trudem otworzyłam oczy.





Ze zgrozą spojrzałam na miejsce, gdzie kiedyś były drzwi. Teraz jeszcze świeżą zaprawą posklejane były cegły. Tej kobiety już nie było. Zastanawiałam się, jak się stąd wydostać. I przyszedł mi do głowy genialny pomysł.





Wyjęłam z kieszeni mojego kucyka- zabawkę. Miał on ostre kopyta. Położyłam go na podłodze i uklękłam obok. To niedorzeczne. Jak Zabawką można wyjąć cegłę?
Wstałam. Postanowiłam spróbować. Złapałam nieszczęsnego kucyka i podeszłam do zamurowanej ściany. Znalazłam jedną ze słabiej umocowanych cegieł i wcelowałam w nią moją zabawkę.




Cegła wyleciała po chwili wytężonej pracy. Ledwo zdążyłam się odsunąć, gdyż cała ściana zawaliła się. To było niesamowite.



Zobaczyłam drogę i chodnik. Wybiegłam i zobaczyłam swój ogród. A na środku jego ją.
Pobiegłam tam, lecz ona nie miała w dłoni łopaty ani innego narzędzia. Kwiaty też były całe.
Stanęłam przed nią.





Przyjrzała mi się ona dokładnie.
-Gdzie rośnie najpiękniejszy kwiat tego ogrodu?
-Wszystkie kwiaty są tak samo piękne.
Nie miałam pojęcia, czemu to powiedziałam.
-A najcenniejszy?
-Dla mnie mają taką samą wartość.
-Z tym skarbem to prawda. Rośnie tu ostatni egzemplarz kwiatu, z który dadzą mi kilka milionów.




Wiedziałam, który to kwiat.

Koniec odcinka czwartego!

No cóż... trudno ocenić mi to FS... bo jak narazie to historia mnie raczej nie urzekła...
Nie mam pojęcia co postawić w sondzie, dlatego chyba wstrzymam się do następnego odcinka.
Pozdrawiam. ..::CaRmEn::..

no robisz postepy, odcinki coraz dluzsze no i akcja coraz to ciekawsza, pisz dalej bede czytac na pewno...a bledow w tym odcinku nie zauwazylam
pozdrawiam karolina :*

[Isi]

Moim zdaniem masz bardzo fajne pomysły i ten odcinek był najlepszy, choć nadal pozostawia niedosyt- czytanie szybko mija, zajęło mi jakieś 2 minuty.
Ale widzę, że starasz się rozbudowywać opowiadanie, dajesz opisy, jednak musisz rozbudować w przyszłości jeszcze bardziej.
Zdjęcia są ładne, na przedostatnim widać fragment kryształka.

Napisał rychu

Przyjrzała mi się ona dokładnie.

Tutaj mogłoby być bez tego "ona" bo w poprzednich zdaniach poowtarzało sie "nią" i jest pewien przesyt.

Uważam, że to fs jest lepsze od Twojego poprzedniego. Ocenkę dam Ci może po następnym odcinku, a może dopiero na końcu (chyba, ze następny odcinek jest ostatni, to na jedno wyjdzie).

Pozdrawiam

Fajną masz fabułęCiekawie się zaczyna
Czekam cierpliwie na następną część.
PS.Zdjątka są cool

Oto i ostatni odc:
Odcinek Piąty!


-Czy to ten?
Spytałam, wskazując ręką na wielokolorową roślinę.
-No… Chyba





Złapała mnie i siłą zaciągnęła mnie do pomieszczenia, w jakim byłam wcześniej.
Chciała mnie pewnie zamurować. Ciekawe, czy ma jeszcze cegły…
-Nie będziemy się tak bawić.
Powiedziała i siłą posadziła mnie na stoliku barowym.
-Mam jeszcze cegły, mała. Zamierzam cię zamurować.
Ukucnęła przy przerwie w ścianie i zaczęła powoli stawiać cegły.



KILKA GODZIN PÓŹNIEJ

-Nareszcie. I co?
-Taki mały?
-Brak cegieł.





-Aha. Ale widzę rysę na twym idealnym planie.
-Ale mój plan nie ma żadnej rysy….
-Zapomniałaś wyjść stąd przed zamurowaniem.
-CO? Zawsze muszę o czymś zapomnieć…
Sięgnęłam po jeden ze stołków. Postawiłam i wspięłam się na niego. Podskoczyłam…





Ta pani tu chwilę zostanie… A bo ja wiem?


KILKA MIESIĘCY PÓŹNIEJ
W samej piżamie wybiegłam jakiegoś pięknego ranka na śnieg. Tamta osoba już dawno gdzieś sobie poszła, ale jej dalsze losy nie są mi znane.
Stanęłam obok bałwana, którego przed kilkoma chwilami ulepiłam.




Czułam się szczęśliwa, a jednocześnie smutna… Tęskniłam za kwiatami.

Wkrótce miały rozkwitnąć
Z pęków zielonych kwiaty.
Miał wiatr szeleścić
W najdrobniejszej roślinie.
Trawa się zazielenić
I zarosnąć konary liśćmi jedwabistymi…

Czułam się taka samotna… Bez kwiecia szeleszczącego wokoło mnie…




Ale wkrótce znów będzie wiosna.

KONIEC

Napisał Amy_Riddle

Fajną masz fabułęCiekawie się zaczyna
Czekam cierpliwie na następną część.
PS.Zdjątka są cool

Dzięki! Wreszcie pozytywny koment...
Nieposiadam dodatków-tylko ts święta. :1smutny: