"Skradzione Marzenia"

ODCINEK III
Minęło kilka tygodni...
Postanowiłem zaprosić Med na kolację. Nie taką w domu. W restauracji. Drogiej restauracji.
***
Dryńńń, Dryńńńń!!!
Zadzwonił telefon. Meredith podniosła słuchawkę.
-Słucham.-powiedziała.
-Cześć Med! Mówi Andrzej. Mogę wpaść na chwilę?
-Jasne! Czekam. Do zobaczenia!
-Papa!
Po pięciu minutach pukałem już do drzwi. Med otworzyła, usadziła mnie na kanapie i podała kawę.
-Wiesz...-zacząłem niepewnie, ale po chwili stanowczo dodałem-Pójdziesz ze mną na kolację do restauracji?
-Czemu się tak jąkasz? jesteśmy razem ponad pół roku, a ty dalej się mnie wstydzisz!-zaśmiała się dziewczyna.
-Ach te baby...-mruknąłem pod nosem.
-Co ty tam?...Nieważne. Tak pójdę z tobą.
-Zamówiłem już stolik w Le Manifique.-Ożywiłem się nagle.
-Co? Jak to?
-Nie chcesz tam iść?
-Nie, tylko, tam tak trudno się dostać...
-Mam kolegę, który tam pracuje...Może być piątek 20.00?
-Jasne!
-To do zobaczenia księżniczko.-ucałowałem Meredith i wyszedłem z uśmiechem na twarzy.
***

Meredith wyszła przed dom. Nie mogłem wydusić z siebie słowa.
-I jak?-spytała.
-Wy-wyglądasz...Wyglądasz pięknie...
-Dziękuję.
-Taksówka zaraz podjedzie.

Po dwudziestu minutach byliśmy już na miejscu.
-To tu... Nigdy nie byłam w takiej ekskluzywnej restauracji.
-Nie martw się.-Objąłem ją ramieniem.-Wszystko będzie OK.

Weszliśmy do środka. Kelner pokazał nam miejsca. Zamówiliśmy drinki i coś do jedzenia.
-Zatańczysz?-kiedy zjedliśmy zapytałem nieśmiało.
-Tak.
Tańczyliśmy i tańczyliśmy. Czułem się jakby mijały godziny. W końcu Med "odkleiła się" ode mnie.

-Muszę wyjść na powietrze. Duszno tutaj.-zakomunikowała.
-Pójdę z tobą.
Wyszliśmy i zamówiliśmy po jeszcze jednym drinku. Oparłem się się o płotek.
Popatrzyłem jej głęboko w oczy.
-Jesteś taka piękna.-powiedziałem.-Taka piękna...
Objęła mnie i pocałowała.
-A ty przystojny.-uśmiechnęła się i wtuliła głowę w moją pierś.
-Usiądźmy.-zaproponowałem.-Kelner! Prosimy dwa kieliszki szampana!

-Za nas!-wzniosłem toast.
-Za nas.-powtórzyła Meredith.
-Dolejesz mi?-zapytała po chwili.
Wypiliśmy szampana. Med powiedziała, że pora się zbierać, bo jest już późno, a rano będzie nieprzytomna.
-Już idziemy, tylko zapłacę. Można prosić rachunek?-krzyknąłem do kelnera stojącego po drugiej stronie tarasu.
-Czuję się skołowana, jakoś tak niewyraźnie.
-Może za dużo wypiłaś? Pojadę z tobą do domu.
Zapłaciłem i wyszliśmy. Przyjechała taksówka. Kiedy stanęliśmy pod domem Med zachwiała się i zatoczyła.
-Och!...
-Zaprowadzę cię do sypialni, bo jeszcze ci się coś stanie.
Wjechaliśmy na górę.
-No to dobranoc.-powiedziałem i odwróciłem się.

Ale poczułem, że coś mnie trzyma. Zachwiałem się i upadłam na łóżko tuż obok Meredith. Przyciągnęła mnie do siebie i pocałowała.
-Ale...-zawahałam się, lecz ona zatkała mi usta soczystym pocałunkiem. Nie opierałem się już dalej. Poszło gładko.

Rano obudziłem się z wielkim kacem. Nie wiedziałem gdzie jestem, dopiero kiedy zobaczyłem wystraszoną twarz Med przypomniałem sobie co zaszło zeszłej nocy.
-C-Co ty tu robisz?-zapytała.
-Nic nie pamiętasz? To...
-Czy my to zrobiliśmy?
-Tak, tego jestem pewien.
-Powinieneś się ubrać i iść.
Nie byłem zdziwiony jej reakcją. Ubrałem się i poszedłem do domu.
***
Następnego dnia poszedłem do Meredith. Chciałem sprawdzić, czy nic jej nie jest, po wczorajszym incydencie.

Wszedłem. Siedziała na kanapie ze spuszczoną głową. Chyba płakała. Spojrzałem na blat w kuchni. Już wiedziałem co było przyczyną jej podłego humoru.

-Meredith...-usiadłem koło niej.
-Ja-ja jestem w ciąży...
-O nie...
-Jak mogliśmy być tacy głupi. Przecież...
-Wszystko będzie dobrze. Jakoś sobie to poukładamy...
-Nic nie będzie dobrze! Zostaw mnie! Wynoś się stąd!
-Ależ Med!
-Przez ciebie będę miała dziecko! Teraz! I...i...i...Wyjdź z mojego domu!

-Uważasz, że to moja wina?!
-Na pewno nie moja!
-To ty chciałaś...
-Wyjdź z mojego domu, albo wezwę policję!!!
Wyszedłem. Nie chciałem, żeby się denerwowała. Ale przecież to nie moja wina. Nie moja, prawda?
***
Zadzwonię do Christiny. Tylko ona może mi teraz pomóc.
Wzięła telefon i zadzwoniła. Nikt nie odpowiadał. Powtórzyła telefon parę razy, ale nadal słyszała "piiik, piik, piiik"
-Cóż wpadnę do niej, zobaczę co się dzieje.
Dziewczyna zapukała do drzwi. Cisza. Powtórzyła. Cisza.
Powolnym ruchem nacisnęła klamkę. Zamknięte. Med potarła brodę i zamyśliła się. Po chwili uniosła doniczkę z kwiatkiem stojącą obok drzwi, a spod niej wyciągnęła mały, srebrny kluczyk. Bez problemu otworzyła drzwi. Drzwi do sypialni były uchylone. Meredith weszła do pokoju.

-Christina! O mój Boże! Christina...

CDN

wszystko jest świetne tylko....czy ta Christina śpi czy jak podejrzewam nie żyje?mogłabyś usunąć to ZZzzzzzzzz

Napisał nicole3131

czy ta Christina śpi czy jak podejrzewam nie żyje?mogłabyś usunąć to ZZzzzzzzzz

Jeśli wiesz to błagam, powiedz czy jest na to jakiś kod?

[Lorette]

@up - ale to było już wytłumaczone...
Mi to trochę przeszkadza, ale przyzwyczajam się. Bardzo mi się podoba... Takie trochę naplątane, ale fajne... czekam na odc. IV

[Liv]

ładnie. Przestało mi przeszkadzać to "przeskakiwanie". Już się przyzwyczaiłam . I znowu widzę tu coś z moich starych FS-ów. Ach, te wspomnienia... Ale na pewno nie skończy się to tak jak u mnie (bardzo na to liczę). Jestem ciekawa, co tak naprawdę stało się u Christiny. Mam nadzieję, że wkrótce się dowiemy .
9,5/10

wydaje mi się że kobieta nie wie następnego dnia po zdarzeniu , że jest w ciąży. Strasznie szybko dzieje się akcja. Dość fajny pomysł. Czekam na dalsze odcinki

No może być 7.5/10.
Proszę powiedz mi skąd masz fryzury Meredith9 z tego pierwszego i drugiego odcinka?

Napisał wredzioszka

wydaje mi się że kobieta nie wie następnego dnia po zdarzeniu , że jest w ciąży

nie, nie wie. dopiero następny dzień zrobiła test.

Napisał Ktos po cos

skąd masz fryzury Meredith9 z tego pierwszego i drugiego odcinka?

Z rosesims

wiesz co??? To tej Med jest wina. Bo najperw pakuje mu się do łóżka, a potem krzyczy na niego,że jest z nim w ciąży?!

[RoxyFM]

1.Mi sie wydaje, że testu ciążowego nie można przeprowadzić dzień czy 2 po. Nic nie wyjdzie.
2.I w przed ostatnim odcinku napisałaś ,,mój ojciec był Amerykanem", a wydaje mi się, że prawidłowa forma to ,,Amerykaninem".
3.No ale mniejsza. Nawet fajne. Ale chyba za mało opisów. w kazdym razie lepsze od Twojego I FS. Spoko.