Dlaczego jeszcze gracie w The Sims 2?

[Aperlaxive]

Co prawda ciężko mi wybrać, którą część wolę, bo w The Sims 2 też brakuje mi kilku opcji (np. cechy, swobodne otoczenie), jednak ostatnio częściej pogrywam w dwójeczkę.
To właśnie w tej części gry się zakochałam, jeszcze jako mała dziewczynka. Moim zdaniem gra jest tutaj bardziej "tajemnicza" i rozbudowana. Wciąga bardziej niż trójka. Simy są ładniejsze, a ich życie ciekawsze (chociażby maxisowych rodzin)
Ponadto, ostatnio trójka trochę mi szwankuje

[Laselight]

Przede wszystkim trójka się u mnie (kilka akcesoriów + większość dodatków + 2000CC) ładuje się strasznie długo, a gdy się łaskawie załaduje to się tnie. A dwójka (wszystko + 15000 CC ładuje się szybciej, a do tego działa niezwykle płynnie! Grafika dwójkowa dużo bardziej mi się podoba od tej z trójki - chociaż ta z ts3 też mi się podoba. Jeszcze innym powodem jest dla mnie tworzenie własnego otoczenia. W dwójce wystarczy kliknąć, wybrać teren, zrobić parcele i wprowadzić simów, a dzielnice są jak dla mnie naprawdę świetne. A w trójce trzeba ściągać caw, co nie zawsze jest aktualny z podstawką, obowiązkowo bawić się w robienie terenu, co przynajmniej dla mnie było mocno uciążliwe, a do tego brakuje mi dodawania dzielnic.
Owszem, trójka ma swoje uroki i opcje, których mi brakuje (jak postęp historii czy opcje w pracy) - jednakże zalety mi to wynagradzają. A ekrany ładowania wcale nie są uciążliwe.

[Madame Marmolini]

Jest już The sims 4, ale nadam gram dwójką, bo po pierwsze, oszczędzam forsę, a po drugie, zbyt kocham moje rodzinki z dwójki, a są one wielopokoleniowe. No i gdybym odinstalowała, to straciłabym je, a gdybym miała i dwójkę i trójkę i czwórkę, to by mi komputer padł.

[caille]

Dwójka jest według mnie najlepszą częścią simsów, bo jest najlepiej zoptymalizowana i można ją modyfikować na wiele sposobów co bardzo urozmaica rozgrywkę. Trójka o wiele dłużej się ładuje i w trakcie gry bardzo często się przycina mimo dobrego sprzętu. A czwórka jest strasznie okrojona, nie spodobało mi się to w dużej mierze przez politykę producenta.

[Angela550]

Hmm....jedynka była świetna "w swoim czasie", teraz grafika tam nie zachwyca jak dawniej, tak samo jest z opcjami - ich jest za mało. Trójka, ogólnie podoba mi się, nie jest zła...ale nie ma "tego czegoś". Czwórka nie podoba mi się ani trochę, po prostu mam o tym takie zdanie.
Dwójka ma wieeele opcji, mimo tego że gram dłuuugo to często odkrywam nowe rzeczy. Powstało do niej mnóstwo modów, rzeczy przez co gra się jeszcze fajniej. No po prostu...dwójka to coś co kocham !

[scavo]

Odpowiedź jest prosta - sam gameplay i sama optymalizacja. Fakt faktem, może gra nie ma tylu opcji co The Sims 3 i nie jest tak bardzo rozbudowana jak The Sims 4, ale już wole się dobrze bawić w grze z świetną optymalizacją, niż żeby patrzeć co chwilę jak simowie się modlą przed każdą interakcją. Ale co jak co to marzy mi się żeby The Sims 5 miało wszystko co lubię z każdej części gry

[caille]

Znając życie w piątce nie będzie można budować domów, bo będzie do tego odpowiednie dlc

[Piwusia]

Świetnie można się przy tej grze wyłączyć, jest ciekawa, ma wiele opcji - ale nie jest przeładowana i chaotyczna jak trójka. W trójce tekstury się długo doczytują, a Simy potrafią stanąć w miejscu i się nie ruszać, bo optymalizacja jest skopana. Lubię dwójkę - to moja pierwsza simowa gra i wciąż ma sporo do zaoferowania. Nawet mi nie brakuje cech charakteru w dwójce - co z tego, że w trójce są jak dają raptem kilka unikalnych opcji na krzyż dla danego Sima. Jak gram w dwójkę, nie brakuje mi nawet nastrójników, mimo, że w trójce bardzo je polubiłam - to są po prostu różne gry, każda oferuje coś innego.

[Amatis]

The sims 2 ma taki osobliwy klimat, taką magię, której łatwo da się oczarować. Była to moja pierwsza gra z serii The sims i zaczęłam w nią grać, jak miałam sześć lat . Co prawda aktualnie zabieram się do powrotu do grania, bo The sims 4 ma jedną, bardzo poważną wadę: zabili w niej jak dla mnie cały klimat serii, zero tajemnic czy zagadek, jak np. zniknięcie Belli czy nawet to, że rodziny w ogóle nie mają swojej historii. To jest po prostu nieco przykre, a nawet smutne, gdyż jednak zabiera to trochę tej radości. The sims 2 ma po prostu takie coś, czego nie da się opisać i czego trochę można zaznać w trójce. Albo po prostu mój sentyment ma to do tego, że dla mnie dwójka była pierwsza i jako to, że rzeczy, które poznajemy w dzieciństwie mają na nas większy wpływ i czujemy do nich pewną więź. Dzisiaj śmieję się ze swojej dziecięcej naiwności i zachowań, jak zamykanie oczu, gdy przychodził Mroczny Kosiarz, czy kasowanie drzwi, aby wampiry nie wlazły do domu. Tej mojej najgłupszej rzeczy w dniu, kiedy grałam po raz pierwszy nawet wstydzę się wspominać. I w tym momencie, kiedy siedzę i to piszę, żałuję, że szkoda, że już nie kontynuują dwójki.

[Nyu Nyu Nyuu]

@up taa, ja jak pierwszy raz gralam to sie pytalam czemu w nocy zrobilo sie tak ciemno :'))
ogolnie w dwojke gralam pierwszy raz 8-9 lat temu bodajze i tez mam do tej gry sentyment.. ale gram dalej tez dlatego, ze w sumie jest trudniejsza od 3 i 4, duzo trudniej jest zarobic i to jest wlasnie fajne bo w 4 namalujesz kilka obrazow, napiszesz kilka ksiazek i jestes milionerem (moj rekord, przez jeden dzien dorobilam sie 100 000 $) w dwojce nad czyms takim pracowalam... hm, tworzylam rodzinke z rodzicami i dwojka dzieci, a takiej kasy dorobilam sie gdy jedno dziecko bylo po studiach, wzielo slub i fartem udalo mi sie zdobyc premie 50 000 $ wspominajac jeszcze o tym ze moj sim byl na najwyzszym poziomie kariery 2 razy, bo raz go wylali na nizszy x'd i dostalam 2 razy premie za awans, soł. ogolnie w 2 jest duzo wiecej interakcji i mimo ze sa ekrany ladowania, nie mozna isc do sasiadow to mi to nie przeszkadza bo i tak najbardziej lubie grac w domu (nie tylko w dwojce) :3 no i nawet jesli ta gra mi sie nudzi to po kilku miesiacach zawsze do niej wracam...