Ja

Prolog Odcinki: 1., 2.,

Bo podobno nie ma nic gorszego, niż sprzedać siebie zachłannemu Światu.

To FotoStory dedykuję Szejd, Sesce, Kloshowi, Elitce, TinTin, Radkowi, Deszy, Sayi i *tu wtaw swoje imię*. A także sobie przede wszystkim, by nigdy nie popełniać błędów swoich bohaterów.

Prolog



Kap.
Pierwsza kropla deszczu uderza w szybę. Nikt nie reaguje.
Kap. Kap.
Następna i następna. Nikt nawet nie zwraca na to uwagi.
Dopiero przy tysięcznej słychać "Zobaczcie, pada!". Dopiero przy tysięcznej piętnastu uczniów pewnej elitarnej szkoły podstawowej rzuca się do okna, by popatrzeć jak wiatr, nieodłączny towarzysz ulewy, wygina gałęzie drzew okolicznego parku. Dlaczego dopiero teraz? Przecież wszystkie były takie same! Wystarczy przecież cichy szelest pojedynczego liścia wpadającego do klasy w jesienne popołudnie, by wszystkie te dzieci, inteligentne i kulturalne, zamieniły się w bezmyślne potwory, biegające po klasie w celu złapania intruza. Co sprawia, że nie reagują tak na pojedyncze kropelki wędrujące zygzakiem po plastikowej szybie?
Oczywiście, zdarzają się wyjątki. Małe, niepozorne, szare myszki siedzące w ławkach najbliżej okna widzą wszystko. Nawet najmniejsze drganie listków tego krzaczka przy małej kawiarence. Nawet to, że kamyczek koleżanek grających w klasy wypadł o parę milimetrów za wyznaczoną linię. Tylko one słyszą to pierwsze "kap". Tylko one potrafią złapać liść zanim ten wleci głębiej.
Tak samo jest z ludźmi. Mało kto widzi zwykłe, pojedyncze jednostki. Dopiero, gdy zalewa nas fala ludzi jednakowych w każdym względzie, nazywamy to pop-kulturą i obserwujemy z przejęciem. Nigdy wcześniej. Jednak, gdy pojawia się ktoś wyjątkowy i wnosi trochę kolorów w tę szarą rzeczywistość, uznajemy go za osobę oryginalną, ciekawą, wartą uwagi. Nazywamy autorytetem i naśladujemy, gonimy.
Są ludzie, którzy nigdy nikogo nie szufladkują. Są ludzie, którzy widzą wszelkie różnice i zmiany. Oni znają wszystkie imiona osób z definicji bezimiennych, oni obserwowali działania jednostki, gdy jeszcze nie należała do ogółu. Tylko ci ludzie potrafią uchronić kolorowe liście od powielenia.
To oni byli kiedyś dziećmi siedzącymi najbliżej okna. To oni tak naprawdę nigdy nie wydorośleli i nadal nadają imiona pojedynczym kroplom, liczą gwiazdy i wypatrują pierwszych oznak jesieni w ciepłych salonach swoich domów. Szkoda tylko, że nie potrafią obronić samych siebie.
Bo Ona do nich należy.

Dzięki siostro za dedykację *_*
Ej mendo...
To jest za mądre na telenowelę -_-
Czy tu nikt nie potrafi pisać telenowel? ;_; Chyba sam się wezmę i napiszę Zbuntowany Anioł 2 x>

Fajnie duzo tekstu, taki nawet , nawet ale co do zdjec no to zlituj sie 1 marne zdjecie :wacko: mi to wyglada na wstep (ktorych swoja droga nie wolno dawac) ok czekam na 1 odcinek

Ładnie to napisałaś jakbyś to pisała z własnego serca powinnaś zostać poetką.

Mmmm... *-*
Super. D
Czekam na odcinki ^^


PS: Ja tez siedze najblizej okna B] <lol>

asia sm - na samej górze jest BARDZO wyraźnie napisane POGRUBIENIEM PROLOG A prolog to nie ZAPOWIEDŹ(która, notabene jest zabroniona na forum) a wstęp ;/

Wstęp jest bardzo ładny pod względem:
a)gramatycznym i b)ortograficznym. Został przedstawiony w ładny sposób przenosząc się płynnie z opisu bohaterki fotostory do realnego życia. Klask, klask. Czekam z niecierpliwością na kolejny odcinek

wspaniałe, porrostu brak mi słów
Miejmy nadzieje, że ta "telenowela" będzie wspaniała i szybko nadedzjie kolejny odcinek. AAA i popraw troche grrafikę zdjęć

Pozdroffki,
Madzia

Bardzo ładny tekst... strasznie mi się spodobał xD
Ale hm... 1 zdjęcie? I takie ono troche eee... kiepkie.
A no i bardzo oryginalny tytuł... "Ja" super ;-D
Mam nadzieje, że następny odcinek będzie dłuższy ;-P
Pozdrawiam

Nie mam w zwyczaju komentować fotostory poza twórczością Winklusa. To jednak inny rodzaj twórczości, tekst, który każe się zatrzymać i pomyśleć, serio.
Powiedz mi, czy napisałaś to wcześniej niż przyszedł Ci do głowy pomysł zrobienia z tego fs na potrzeby forum?
Tekst to wyższa szkoła jazdy. I tak zbieżny z moimi poglądami, że tchu brakło. Poczekam do następnego odcinka z oceną, za ten daję 10/10. Wspaniała metaforyka, stylistycznie i ortograficznie bez zarzutu. Doskonałe.

pozdrawiam

To jest...
piękne *_* czekam na pierwszy odcinek (taa, czekam...) dzieki za dedykacje ^^