Zaufaj Magii

Oczywiście kilka błędów było ale każdy je popełnia. Co do miłości Elle i Rivera też czuje że będą razem. wida to było już po odcinku z tymi drzwiami. A co do wieku , przecierz Elle kiedyś dorośnie.
10/10

fajne tylko po co w IV odcinku jak TO robili to wylaczylas cenzora xd

a tak w ogole to jest spioko 11/10

[Porcelanowa lalka]

Zaznaczam, iż w odcinku IV, jak TO robili, nie było widać tego, czego nie powinno widać, a
ja nie lubię robić zdjęć cenzurze, tylko ludziom .

Pracuje ciężko nad zdjęciami do następnego odcinka. Jak na złość nie mogę dopasować zdjęć do tekstu. No ale jakoś to będzie <ściska kciuki>

[Porcelanowa lalka]

Trochę długi wyszedł ten odcinek. Dużo historii z życia Rivena i Fenne (ważne!). Wprowadziłam też nową postać. Mam dla wszystkich rade, że jak chcą bardziej zrozumieć co się w FS dzieje, to niech przeczytają jeszcze raz prolog, gdyż jest on bardzo ważnym elementem i do wyjaśnienia jego tajemnic FS głównie zmierza (głównie ale nie tylko).

Odcinek VIII
"Sen III"

[IMG]http://i39.************/2nhzrj9.jpg[/IMG]

Było już ciemno. Elle stała naprzeciw pięknego jeziora. W jego tafli obijała się jej jasna twarz. Była, jakby starsza. Włosy miała rozpuszczone na ramiona. Popatrzyła na niebo. Nie było na nim żadnej gwiazdy ani chmury. Zdobił je jedynie księżyc w pełni. Nie znała tego miejsca. Pomyślała, że nigdy nie widziała czegoś piękniejszego. Usłyszała za sobą kroki. Chciała się odwrócić, by sprawdzić, kto nadchodzi. Nie mogła jednak odwrócić wzroku od gładkiej tafli jeziora.

[IMG]http://i43.************/n6cpyh.jpg[/IMG]

Osoba była już bardzo blisko. Stała za nią. Lecz jej odbicia w tafli jeziora, Elle nie dostrzegła.
- Piękne noc, nieprawdaż?- był to głos Rivena. Elle odwróciła się. Stali teraz naprzeciw siebie. Riven był jakiś inny, jego oczy były rubinowe, a skóra nienaturalnie blada, jak księżyc, co świecił na nimi.
- Co ci się stało?- zapytała Elle z troską w głosie.

[IMG]http://i44.************/12643fd.jpg[/IMG]

- Nic, ukochana. Tylko twoje piękno mnie oślepiło- Elle chciała odpowiedzieć, ale jego wargi wpiły się w jej. To był pierwszy ich pocałunek. Całkowicie się jemu oddała. Gładził jej blond włosy. Zamknęła oczy. Czuła się wspaniale. Coś jednak zakłóciło jej spokój. Poczuła, jak coś wbija swoje ostre, jak brzytwa zęby w jej delikatną szyje...

***

[IMG]http://i40.************/2rgkvhk.jpg[/IMG]

Obudziła się. Jej wzrok spoczął na dziurze w tapecie. Była sama w swoim małym pokoju. Spojrzała przez okno. Na bezgwiezdnym niebie świecił blady księżyc w pełni. Zadrżała. Oznaczało to nie wszystko w jej śnie było chorym wymysłem jej bujnej wyobraźni. Zegar na ścianie wskazywał przed trzema minutami była północ. Przetarła oczy drżącymi dłońmi. Zarzuciła jasne włosy do tyłu i jeszcze raz popatrzyła w wielki miesiąc* na niebie. Kilka głębokich wdechów pozwoliło jej częściowo opanować strach. Lecz nie na tyle, aby znowu dać się porwać koszmarom.

[IMG]http://i42.************/12551eb.jpg[/IMG]

Podeszła do biblioteczki. Nerwowo przerzucała kolejne tomy. "Romeo i Julia", parę innych dramatów Shakespeare, jakaś książka zapożyczona do Anne, w której akcja opierała się głównie na przelewaniu krwi, nowoczesna wersja Odysei, o tajemniczym tytule oraz mroczne historie o paleniu czarownic oraz o francuskich sektach. Usiadła ze zrezygnowaniem na podłogę. Nie tego szukała. Chciała poczytać o czymś co nie kończy się źle.

***

[IMG]http://i43.************/xdt2zm.jpg[/IMG]

Tak, to właśnie ta noc. Vivienne przypomniała sobie o tym co dzisiaj miało się stać. Popatrzyła z obrzydzeniem na swoją bladą skórę. Dla kogoś obcego, mogła być kimś, kim nie była. Rzeczywistości, można by rzec, że jest pół-potworem. Tak, też siebie nazywała. Blada skóra to nic, ale te okropne oczy drapieżnika. Nienawidziła siebie za to kim była. Nienawidziła siebie za to, że była. Oraz nienawidziła swego ojca, za to, co miał zrobić i co robił od wieków. Zerknęła ze zrezygnowaniem za okno swojej komnaty. Cofnęła się szybko. Oni już tam byli. Ona zauroczona względnie pięknym jeziorem oraz odbiciem księżyca w jego tafli.

[IMG]http://i43.************/epkwva.jpg[/IMG]

Wystarczył miesiąc. Tylko miesiąc, aby los tej dziewczyny został z góry przesądzony. Jakże była naiwna! Myślała, że takie typy, jak Cinthian, są królewiczami z bajki? Jeśli tak, to to jest ta zła wersja bajki. Tu nie ma szczęśliwego zakończenia. Nie ma morału. Jest tylko krwawy finał, który nie powinien się zdarzyć. Tak w sumie, to nawet ta dziewczyna nie skończy aż tak źle. Zakochała się. Spędziła pewnie najszczęśliwszy miesiąc życia. Nie musiała całego życia spędzić w strachu. Nie była tą przeklętą. Nie musiała się ukrywać przed zwykłymi ludźmi, którzy by przed nią uciekli. Nie miała też świadomości, że oto lada chwila, może paść ofiarą swojego własnego ojca. Umrze dość szybko. Nawet nie zdąży się pewnie zorientować. Umrze, tak jak i wielu umiera w tej chwili. Czy śmierć, w takim razie, jest najgorszym losem? Dla Vivienne śmierć byłaby zbawieniem. Choć właśnie jej się najbardziej obawiała.

***

[IMG]http://i44.************/2w5okea.jpg[/IMG]

Riven przyglądał się Elle w zaniepokojeniu. Odnosiła się do niego dziwnie chłodno, a jej oczy nie wyrażały żadnej z pozytywnych emocji. Świtało. Przyszła do niego wyjątkowo wcześnie. Jakby miała jakiś ważny powód. Ale najwyraźniej nie chciała go zdradzić, bo stała obok niego wciąż milcząc. Była nieobecna duszą. Skierowała swój wzrok na jego szare oczy. Przez chwile lustrowała go wzrokiem, jakby chciała sprawdzić, czy przypadkiem czegos przed nią nie ukrywa.
- Czy mógłbyś wyjawić mi całą swoją historie- cicho zwróciła się do Rivena akcentując słowo "całą".
- Trudno mi to mówić, ale nie mogę pochwalić się całkowitą znajomością mojego pochodzenia.
Rzuciła mu podejrzliwe spojrzenie.
- Nierozumiem skąd u ciebie nieufność- mruknął Riven.
- Zrobiłem coś źle?- zapytał zmartwiony.
Elle nie odpowiedziała. Patrzyła na niego znacząco. Wyraźnie dawała mu do zrozumienia, że chce aby zaczął swą historie.
- Nigdy ci o tym nie mówiłem, ale ja i Fenne jesteśmy sierotami. Dopadł nas ten smutny los, że nie udało nam poznać naszej matki. Zmarła zaraz po naszym porodzie.
Riven przez chwile nic nie mówił. Wyraz twarzy Elle troche złagodniał.

[IMG]http://i43.************/qxt4lk.jpg[/IMG]

- Ojciec podobno nie nadawał się do opieki nad nami. Niedługo trwał nasz pobyt w sierocińcu. Z jakiś powodów zaadaptował nas wspaniały człowiek. Nie dość, że okazał się pełnym ciepła i miłości opiekunem, to jeszcze do tego był świetnym czarodziejem. Tak więc razem z Fenne otoczeni byliśmy miłością i troską. Nauka magii przychodziła nam bardzo łatwo. Nie mieliśmy jednak dostępu do ponurych zakamarków magii, którą stworzyli zwyrodnialcy tego świata.

[IMG]http://i43.************/n3puzb.jpg[/IMG]

Ja byłem wyjątkowo upartym dzieckiem i wykradłem kiedyś gnomom księgę z czarną magią. Okazało się, że magia ta ma wielką moc i jest lepiej przyswajana.
- Lepiej przyswajana- mruknął pod nosem i zaśmiał się gorzko.
Elle przyjrzała mu się uważniej. Na jego twarzy malował się ból. Jakby żal, za to, jak kiedyś postąpił.
- Magia ta uzależniała. Im dalej w nią brnąłeś, tym gorsze rzeczy wyprawiałeś. W końcu zadawałeś ból swoim najbliższym.
Riven westchnął ciężko. Przez długą chwile milczał. W jego oczach malowało się cierpienie.
- Czy ty zrobiłeś coś...komuś?- zapytała się nieśmiało Elle.

[IMG]http://i39.************/15fpq81.jpg[/IMG]

- Niestety tak. Była to rzecz, której najbardziej żałuje w całym moim życiu. Gdy mój przybrany ojciec, Merlen dowiedział się co "wyprawiam" bardzo się zdenerwował. Ja się zbuntowałem. Czarna magia działała na mnie już wtedy na tyle mocno, że nie zdawałem sobie sprawy, co się ze mną dzieje. Powiedziałem, że ogranicza nas i nie pozwala się rozwijać. Gdy chciał mi odebrać księgę, zrobiłem coś okropnego.
Znowu zastopował swoją opowieść. Ukrył na chwile twarz w dłoniach. Po chwili jednak z zakrytą twarzą, jakby się bał, że ktoś go uderzy, zaczął znowu opowiadać.
- Rzuciłem na niego ciężki urok. Gdybym go trafił w serce, na pewno by już nie żył. Lecz czar trafił w jego nogę. Fenne w porę zainterweniowała.

[IMG]http://i40.************/15fzbs.jpg[/IMG]

Gdy Merlen się pozbierał się wyrzucił mnie z domu. Nie mam do niego o to pretensji. Należało mi się. Na szczęście miałem siostrę, która wyjaśniła naszemu "wujkowi", że musi się mną opiekować i nawrócić. Merlen powiedział jej wtedy, że zawsze ją ugości, ale mnie do domu nie wpuści. Gdyby nie Fenne to zostałbym na świecie sam. Zawsze, gdy się z nią pokłócę, czuje niesamowite wyrzuty sumienia. Czuje się wtedy taki niewdzięczny. Co ja bym bez niej zrobił...

[IMG]http://i40.************/f4i4cw.jpg[/IMG]

Znowu zamilkł. Utkwił swój wzrok w podłodze. Elle odgadła, że to koniec historii. Było jej głupio, że wierzyła w jakiś idiotyczny sen. Poczuła, że współczuje Rivenowi.
- Nigdy nie próbowałeś go przeprosić?- zapytała niemal szepcząc.
- Chciałem, ale bałem się jego reakcji, odrzucenia, niechęci. Gdybym dowiedział się jak bardzo mnie za to nienawidzi, nie wiem ,czy mógłbym się pozbierać.
Trwali razem w ciszy. Niektórzy mówią, że cisza wyraża tyle ludzkich emocji, więcej nawet niż słowa. Gdy Elle z Rivenem zerkali na siebie przekazywali sobie tyle niewerbalnych wiadomości, których zapewnię nie umieli by ująć w słowa.

[Liv]

Hm, rzeczywiście długi. I trochę się w nim dzieje...
Fajnie, że zrobiłaś taki odcinek "wspomnieniowy"- lubię takie . Błędów nie zauważyłam, spodobała mi się aranżacja zdjęć.
Ogólnie bardzo ładnie, ale czuję pewien niedosyt... Czegoś mi brakuje.
9,9/10

[Teo]

Hej Laleczko
Tak, jestem wierną czytelniczką, chociaż ostatnio rzadko tu bywam, to zaraz pilnie nadrabiam zaległości w Twoim FS
Zauważyłam błąd w tekście, mam nadzieję, że się nie pogniewasz za to jak Ci go pokarzę
"Gdy Merlen się pozbierał się wyrzucił mnie z domu."
Ja też lubię 'wspomnienia' ^^
Czekam na kolejną część, bo jak każdy odcinek i ten pozostawia niedosyt

Parę błędów - trudno
Czekam na następny odcinek!!!
Nie mogę się doczekać

[Teo]

laleczko, kiedy będzie następny odcinek?

Wlaśnie przeczytałam twoje FS od 5 odcinka (resztę czytałam wcześniej) i muszę przyznać, ze mi się podoba. Czekam na następny odcinek...

[Pani_Snejp]

Elle jest śliczna jako dorosła kobieta ^^
A Rivena mi szkoda, zaczął się niepotrzebnie bawić czarną magią. Dobrze, że siostra za nim poszła.
Proszę, daj nam jak najszybciej nowy odcinek ^^ Jestem b. ciekawa, co będzie dalej