Eveline
23.03.2006, 17:27
Postanowi³am pokazaæ moj± najnowsz± pracê. Powstawa³a kilka miesiêcy i zapewne niektórzy przestali ju¿ wierzyæ, ¿e w ogóle kiedykolwiek zostanie ukoñczona.
Ale ¿e nie ma tego z³ego co by na dobre nie wysz³o dokoñczy³am budowê bêd±c na zwolnieniu lekarskim (ostra angina).
Mam nadziejê, ¿e siê spodoba.
Najpierw przedstawiê aktualnych mieszkañców:
Dworek nale¿y do Adelajdy. Odziedziczy³a go po babce i sprowadzi³a do niego niedawno. Mieszka w nim razem ze s³u¿±c±. Czêsto przyjmuje, mniej lub bardziej po¿±danych, go¶ci. Miejscowa ludno¶æ nie jest przychylnie nastawiona do kobiety zwa¿ywszy na jej stan panieñski i dezaprobatê dla instytucji ma³¿eñstwa. W porywach wiejskich plotek pos±dzana o czary i wampiryzm.
Aron jest kuzynem Adelajdy. Zniewie¶cia³y i zmanierowany mê¿czyzna nie jest zbyt mile widzianym go¶ciem. Dawniej majêtny, obecnie zad³u¿ony przez d³ugi hazardowe. Pomieszkuje u kuzynki, gdzie mo¿e ¿yæ wygodnie i na cudzy koszt, czyli tak, jak najbardziej lubi.
Medsy to pokojówka i kucharka Adelajdy. Prosta, niewykszta³cona kobieta. Bezgranicznie oddana swojej pani. Lubi pracê. Zarobione pieni±dze wysy³a rodzinie. Wystarcza jej utrzymanie i dach nad g³ow± w dworku. Nie lubi Arona. Uwa¿a go za naci±gacza i darmozjada. Z niecierpliwo¶ci± czeka, a¿ siê wyprowadzi.
Pora na pokazanie domu.
Widok na ca³± parcelê w dzieñ:
Wej¶cie (widok z lewej)...
i z prawej...
Przed domem znajduj± siê dwa ozdobne kwietniki w kszta³cie ko³a. Zaprojektowane przez babkê Adelajdy.
Po prawej stronie domu znajduje siê ma³y potok z kamienistym dnem. Jest przejrzysty lecz nie mieszkaj± w nim ¿adne rybki.
A teraz widok na ty³y dworku, gdzie znajduje siê drugie wej¶cie (przez taras). Za domem jest wypielêgnowany ogród.
Teraz widok w bezchmurn± noc, kiedy na niebie widaæ gwiazdy.
Z lotu nietoperza:
Wej¶cie:
I widok na nocny ogród:
G³ówne wej¶cie do domu:
Hol. Naprzeciwko drzwi do sypialni pani domu. Po prawej (niewidoczne) drzwi do pokoju go¶cinnego, który aktualnie zajmuje Aron, po lewej (niewidoczne) drzwi do ³azienki. Przed sof± wej¶cie do saloniku.
Wej¶cie do biblioteki:
Wnêtrze biblioteki, w której zgromadzono wiele rzadkich woluminów. Ksi±¿ki stoj± na pó³kach pouk³adane alfabetycznie i tematycznie. Jest to jedno z ulubionych miejsc Adelajdy. Spêdza tu d³ugie godziny na czytaniu ulubionych lektur i zg³êbiaj±c wiedzê na interesuj±ce j± tematy.
Znajduje siê tu równie¿ biurko, przy którym mo¿na albo zag³êbiæ siê w lekturze albo pisaæ d³ugie listy.
Jedno z wiêkszych i ja¶niejszych pomieszczeñ nale¿y do pani domu. Stanowi sypialniê po³±czon± z garderob±. Oba umowne pomieszczenia oddzielone s± parawanem.
Czê¶æ sypialna:
Obowi±zkowo kominek, na ch³odniejsze wieczory i noce:
Czê¶æ garderobiana:
Przejd¼my teraz do saloniku. Urz±dzony jest tak, by w ciszy i spokoju mo¿na by³o oddawaæ siê pogawêdkom.
Stoi tu zegar po babce, o który pieczo³owicie troszczy siê Medsy.
Z saloniku prowadzi wyj¶cie na taras.
W drugim skrzydle domu znajduje siê jadalnia:
Tu¿ obok niej kuchnia, królestwo Medsy. Prosta lecz funkcjonalna:
Miejsce, do przygotowywania posi³ków.
Obowi±zkowo piec:
Zapas wina i co mniej cenne naczynia:
Madsy równie¿ posiada swój pokój. Bardzo skromny, jednak utrzymany w nienagannym porz±dku. Znajduj± siê w nim jedynie niezbêdne sprzêty.
Miejsce do spania:
Prowizoryczna ³azienka:
Pokój go¶cinny, który obecnie zajmuje Aron, jest niewielki jednak urz±dzony ze smakiem. Meble s± kosztowne i wygodne.
Przyszed³ czas na ³azienkê dla pañstwa:
A teraz wychodzimy z domu tylnym wyj¶ciem, czyli prosto na taras:
Z którego rozpo¶ciera siê widok na ogród:
W dzieñ ...
i w nocy ...
W przydworkowym ogrodzie nie mo¿e zabrakn±æ te¿ fontanny i miejsca, gdzie w ciszy, spokoju i otoczeniu ro¶linno¶ci mo¿na usi±¶æ i porozmy¶laæ nad sensem ¿ycia czy mniej wa¿nych sprawach.
I na koniec, najciekawsze z miejsc. Jest to pomnik kobiety, którego pochodzenia nie zna ¿aden z mieszkañców miasta. Nikt te¿ nie wie na pewno, kim jest kobieta, któr± przedstawia. Kr±¿± jednak na jej temat przeró¿ne legendy. Jedna z nich g³osi, ¿e jest to dziewczyna z ubogiej rodziny, w której zakocha³ siê dziedzic dworu. Rodzina zmusi³a go do ¶lubu z bogat± szlachciank± o zimnym sercu. Nie porzuci³ on jednak swojej ukochanej. Zdradza³ z ni± te¿ swoj± oziêb³± ma³¿onkê. Gdy ta dowiedzia³a siê o zdradzie, w tajemnicy przed mê¿em wygna³a kobietê do pobliskiego lasu, gdzie rozszarpa³y j± dzikie zwierzêta. Dziedzic nigdy nie dowiedzia³ siê, jak zniknê³a jego ukochana, ani tego, ¿e pod sercem nosi³a jego dziecko. Wystawi³ jej jednak pomnik, przy którym spêdza³ d³ugie godziny. Ma³¿onka jego rozkaza³a zniszczyæ pomnik, co te¿ uczyniono, jednak nastêpnego ranka sta³ on ponownie na swoim miejscu, nietkniêty. I tak stoi do dzi¶.
Ale ¿e nie ma tego z³ego co by na dobre nie wysz³o dokoñczy³am budowê bêd±c na zwolnieniu lekarskim (ostra angina).
Mam nadziejê, ¿e siê spodoba.
Najpierw przedstawiê aktualnych mieszkañców:
Dworek nale¿y do Adelajdy. Odziedziczy³a go po babce i sprowadzi³a do niego niedawno. Mieszka w nim razem ze s³u¿±c±. Czêsto przyjmuje, mniej lub bardziej po¿±danych, go¶ci. Miejscowa ludno¶æ nie jest przychylnie nastawiona do kobiety zwa¿ywszy na jej stan panieñski i dezaprobatê dla instytucji ma³¿eñstwa. W porywach wiejskich plotek pos±dzana o czary i wampiryzm.
Aron jest kuzynem Adelajdy. Zniewie¶cia³y i zmanierowany mê¿czyzna nie jest zbyt mile widzianym go¶ciem. Dawniej majêtny, obecnie zad³u¿ony przez d³ugi hazardowe. Pomieszkuje u kuzynki, gdzie mo¿e ¿yæ wygodnie i na cudzy koszt, czyli tak, jak najbardziej lubi.
Medsy to pokojówka i kucharka Adelajdy. Prosta, niewykszta³cona kobieta. Bezgranicznie oddana swojej pani. Lubi pracê. Zarobione pieni±dze wysy³a rodzinie. Wystarcza jej utrzymanie i dach nad g³ow± w dworku. Nie lubi Arona. Uwa¿a go za naci±gacza i darmozjada. Z niecierpliwo¶ci± czeka, a¿ siê wyprowadzi.
Pora na pokazanie domu.
Widok na ca³± parcelê w dzieñ:
Wej¶cie (widok z lewej)...
i z prawej...
Przed domem znajduj± siê dwa ozdobne kwietniki w kszta³cie ko³a. Zaprojektowane przez babkê Adelajdy.
Po prawej stronie domu znajduje siê ma³y potok z kamienistym dnem. Jest przejrzysty lecz nie mieszkaj± w nim ¿adne rybki.
A teraz widok na ty³y dworku, gdzie znajduje siê drugie wej¶cie (przez taras). Za domem jest wypielêgnowany ogród.
Teraz widok w bezchmurn± noc, kiedy na niebie widaæ gwiazdy.
Z lotu nietoperza:
Wej¶cie:
I widok na nocny ogród:
G³ówne wej¶cie do domu:
Hol. Naprzeciwko drzwi do sypialni pani domu. Po prawej (niewidoczne) drzwi do pokoju go¶cinnego, który aktualnie zajmuje Aron, po lewej (niewidoczne) drzwi do ³azienki. Przed sof± wej¶cie do saloniku.
Wej¶cie do biblioteki:
Wnêtrze biblioteki, w której zgromadzono wiele rzadkich woluminów. Ksi±¿ki stoj± na pó³kach pouk³adane alfabetycznie i tematycznie. Jest to jedno z ulubionych miejsc Adelajdy. Spêdza tu d³ugie godziny na czytaniu ulubionych lektur i zg³êbiaj±c wiedzê na interesuj±ce j± tematy.
Znajduje siê tu równie¿ biurko, przy którym mo¿na albo zag³êbiæ siê w lekturze albo pisaæ d³ugie listy.
Jedno z wiêkszych i ja¶niejszych pomieszczeñ nale¿y do pani domu. Stanowi sypialniê po³±czon± z garderob±. Oba umowne pomieszczenia oddzielone s± parawanem.
Czê¶æ sypialna:
Obowi±zkowo kominek, na ch³odniejsze wieczory i noce:
Czê¶æ garderobiana:
Przejd¼my teraz do saloniku. Urz±dzony jest tak, by w ciszy i spokoju mo¿na by³o oddawaæ siê pogawêdkom.
Stoi tu zegar po babce, o który pieczo³owicie troszczy siê Medsy.
Z saloniku prowadzi wyj¶cie na taras.
W drugim skrzydle domu znajduje siê jadalnia:
Tu¿ obok niej kuchnia, królestwo Medsy. Prosta lecz funkcjonalna:
Miejsce, do przygotowywania posi³ków.
Obowi±zkowo piec:
Zapas wina i co mniej cenne naczynia:
Madsy równie¿ posiada swój pokój. Bardzo skromny, jednak utrzymany w nienagannym porz±dku. Znajduj± siê w nim jedynie niezbêdne sprzêty.
Miejsce do spania:
Prowizoryczna ³azienka:
Pokój go¶cinny, który obecnie zajmuje Aron, jest niewielki jednak urz±dzony ze smakiem. Meble s± kosztowne i wygodne.
Przyszed³ czas na ³azienkê dla pañstwa:
A teraz wychodzimy z domu tylnym wyj¶ciem, czyli prosto na taras:
Z którego rozpo¶ciera siê widok na ogród:
W dzieñ ...
i w nocy ...
W przydworkowym ogrodzie nie mo¿e zabrakn±æ te¿ fontanny i miejsca, gdzie w ciszy, spokoju i otoczeniu ro¶linno¶ci mo¿na usi±¶æ i porozmy¶laæ nad sensem ¿ycia czy mniej wa¿nych sprawach.
I na koniec, najciekawsze z miejsc. Jest to pomnik kobiety, którego pochodzenia nie zna ¿aden z mieszkañców miasta. Nikt te¿ nie wie na pewno, kim jest kobieta, któr± przedstawia. Kr±¿± jednak na jej temat przeró¿ne legendy. Jedna z nich g³osi, ¿e jest to dziewczyna z ubogiej rodziny, w której zakocha³ siê dziedzic dworu. Rodzina zmusi³a go do ¶lubu z bogat± szlachciank± o zimnym sercu. Nie porzuci³ on jednak swojej ukochanej. Zdradza³ z ni± te¿ swoj± oziêb³± ma³¿onkê. Gdy ta dowiedzia³a siê o zdradzie, w tajemnicy przed mê¿em wygna³a kobietê do pobliskiego lasu, gdzie rozszarpa³y j± dzikie zwierzêta. Dziedzic nigdy nie dowiedzia³ siê, jak zniknê³a jego ukochana, ani tego, ¿e pod sercem nosi³a jego dziecko. Wystawi³ jej jednak pomnik, przy którym spêdza³ d³ugie godziny. Ma³¿onka jego rozkaza³a zniszczyæ pomnik, co te¿ uczyniono, jednak nastêpnego ranka sta³ on ponownie na swoim miejscu, nietkniêty. I tak stoi do dzi¶.