[Liv]

Let`s quote something:

Zawsze uważał duchy, zombi i magię za zjawiska nie możliwe

Razem.

Marta zawsze twardo stąpała po ziemi, ale miała moment załamania, lecz teraz powróciła stara ona, sprzed Piotra.

Mając troszkę wprawy w wykresach zdań wielokrotnie złożonych zastanawiam się, jakby wyglądał wykres tego wypowiedzenia. Bo dwa zdania współrzędnie złożone przeciwstawne koło siebie po prostu być NIE MOGĄ. Już samo ich brzmienie jest dziwne...
Marta zawsze twardo stąpała po ziemi, ale miała moment załamania; teraz powróciła stara ona, sprzed Piotra.

Nie wiedzieli czy mogą mieć jaką nadzieję na uwolnienie się z rąk oprawców.

Nie wiedzieli, czy mogą mieć jakąkolwiek nadzieję na uwolnienie się z rąk oprawców.

Może by się tak stało, gdyby uwierzyli tamtemu facetowi, który ich ostrzegał. Oni jednak nie uwierzyli.

Oni jednak tego nie zrobili/postąpili inaczej.

Tylko proszę nie myśl, że ja jestem jakimś podrywaczem, bo jak się zakocham to trwale.

Jeżeli by się zdobyć na taki ton, to najlepiej pasowałoby tutaj "na stałe", a już w ogóle pięknie byłoby, gdyby pojawiło się tam "na zawsze"

- Nie wiem, co powiedzieć.

Nigdy nie powiedziałam tego komuś, kogo nie darzyłam tym uczuciem.

Wtedy Komputery nie były tak powszechnie używane jak dzisiaj.

Również dla Michaela był idolem, bo studiował. Tak trudne zajęcie jak medycyna.

Również dla Michaela był idolem, bo studiował na trudnym kierunku, medycynie.

Wie, jak będzie czuć się ich rodzina i przyjaciele.

Prowadzi ich na śmierć i to całkiem świadomie, w przeciwieństwie do młodszego brata.

Tak jak ci dwoje, którzy wkrótce zginą, on i jego brat nie uwierzyli w tajemniczą historię ścieżki.

Wiedział, co stanie się z tymi, którzy będą chcieli odejść.

- Nie, nie wiem, jak możesz normalnie żyć.

Niczego mi nie brakuję, jestem nieśmiertelny, mam wiele kobiet i prawo zabierania życia.

I tu nasunęła mi się myśl "i do dania również"

Naszym bogiem jest nasz przywódca, który wciela się w ciała wybranych.

Powtórzenie.

Nie powierzyłby swojego umysłu mnie.

- Nie, ja jej chcę.

ją

- Oj, widzę, że jednak nie jesteś takim gorliwym sługą,
Kamoriego.

Nie widzieli sensu w męczeniu się jak i tak zaraz mogą zginąć.

Nie widzieli sensu w męczeniu się, skoro i tak zaraz mogą zginąć.
A tak w ogóle, przed tym miał być enter ;p

Jakby nie myśleć, o tym czym się zajmował, można powiedzieć, że to całkiem miły gość.

Gdyby nie wiedzieć, czym się zajmował, można było powiedzieć, że to całkiem miły gość.

- Michael, mógłbyś nam powiedzieć, dlaczego nas tu tak długo trzymacie?-spytała Marta.

- Nie wiesz, jak to jest czekać na śmierć!

Z każdym dniem przychodzi nadzieja, ale nocą, myślimy, tylko czy nas nie zabiją.

Hihi, teraz popatrz na poprawę.
Z każdym dniem przychodzi nadzieja, ale nocą myślimy tylko, czy nas nie zabiją.
Trzeba MYŚLEĆ przy stawianiu przecinków!

Nie wiesz, dlaczego tu jestem!

- A właśnie, że będę!

Emocji!

A co się stało dalej to chyba już wiemy
Fantastyka, że ja nie mogę. Nie lubię fantastyki, dlatego też mogę się pochwalić, że nie przeczytałam całej serii o HP, bo magia to nie moje klimaty. Ale już tyle czasu czytam to FS i chyba będę musiała przez to jakoś przebrnąć
Interpunkcja w dalszym ciągu leży i kwiczy. Przynajmniej z pół godziny straciłam na samym wyłapywaniu błędów (a jak sama widzisz, trochę ich było).
Pod względem całej reszty jest całkiem dobrze. No i w dalszym ciągu zastanawiam się, czy opuścisz ten fragment A może Marcie uda się uciec? Ale w sumie... Bez Adama? Niee. A dobra, nie wiem. Najlepiej nic nie będę podejrzewała :]
Opisałaś się o Michaelu i jego historii. Czyżbyś też lubiła wątki przeszłościowe? Ale czy ten długaśny opis mnie przekonał, można by się kłócić. Niby ma tego wszystkiego chłopak dość, ale jednak coś go tu trzyma. I za wszelką cenę nie chce trzymać z naszą dwójką, chociaż mają to samo marzenie- wydostać się stąd. Całkiem ciekawy przypadek i ciekawa jestem, co ostatecznie zrobi.
7,75/10- za przecinki