Przepraszam, miałem się naprawdę powstrzymać, robiłem wszystko z rękami, co możliwe (w granicach przyzwoitości), żeby utrzymać je z dala od klawiatury.
W tym miejscu pierwotnie był długi monolog, ale nie chciałem robić afery, więc napiszę krótko. Prosiłbym o czytanie ze zrozumieniem moich postów i nie pisanie głupot w stylu "nie mam argumentów" czy "zmieniam podejrzenia", bo krew mnie zalewa, jak widzę coś takiego. Myślę sobie wtedy, czy jest jakikolwiek sens się męczyć, myśląc, non-stop analizując,
patrząc na głosowania, skoro nikt tego nawet nie bierze pod uwagę...
Jeśli kto nie zrozumiał intencji: odsyłam do początku postu. Dodam też, że nie chodzi mi tutaj o podejrzewanie mnie, bo w końcu na tym ta gra polega
Wracajmy do gry....
Nigdy jeszcze nie miałem ochoty nachlać się do nieprzytomości. Może tylko wtedy, gdy dowiedziałem się, że mogę być ojcem i kiedy wyprowadziłem się z domu, i gdy skończyłem stu... Dobra, miałem ochotę, wiele razy. Ba, nawet realizowałem te swoje zachcianki. Teraz nie mam jak się napić, a jedyna opcja, by zaliczyć zgon, to umrzeć. Wraith, mam prośbę: zabijcie mnie dzisiaj. Myślę, że to otworzy niektórym oczy, a reszcie przysporzy kłopotów. Dobrze im tak. Niech nie myślą, że ze mną się zadziera. Będę ich straszył po śmierci. Moje zmasakrowane zwłoki będą nawiedzać ich w koszmarach i na jawie. Będą mnie widzieli po spojrzeniu w lustro, każdy przechodzień na ulicy będzie im mnie przypominał. W końcu ich psychika tego nie wytrzyma i nawet, jeśli przeżyją Atlantydę, prędko do mnie dołączą. Tak, czuję się szczęśliwy z tą myślą. Niech tylko Wraith mnie zabiją, błagam. Niech mnie zabiją, jak najbardziej brutalnie, niech zmasakrują moją twarz, tak, aby sam jej widok przyprawiał o mdłości. Niech oni wszyscy to zobaczą i niech cierpią. To okrutne życzenie, ale przecież ostatnia wola zmarłego powinna być wypełniona, prawda...?