Why me?

[Sandy]

Ten początek kompletnie mnie zaskoczył. Myślałam, że to jakiś wyrywek z przyszłości. Nawet dochodziłam, czy Alec jest synem Iana, czy jednak Troy'a. W ogóle w mojej głowie zrodził się już scenariusz Emmy, która będąc w depresji nie była w stanie zajmować się synem, więc oddała go pod opiekę (jego) babci, ale nie było o tym żadnej wzmianki... Ogólnie chłopiec wyglądał mi na bardziej podobnego do Iana, a jednak szala i tak przechylała się na stronę tego drugiego. No i ta wzmianka o widmo... xD

No, a teraz błędy:
Często enter był w nieodpowiednim miejscu, no ale oj tam. Jakoś nie razi to bardzo w oczy

Blondyn parsknął barwnym śmiechem, leżąc obok w komplecie ubrań ( na całe szczęście )

Nie można powiedzieć 'na całe szczęście'. Albo 'na szczęście', albo 'całe szczęście'. I po lub przed nawiasami nie trzeba spacji

Uniosła brew, w tej sytuacji nawet nie oburzyło ją jego słownictwo.

Po 'brew' wstawiłabym kropkę i zaczęła potem nowe zdanie.

W odpowiedzi ponownie się uśmiechnęła, co on przyjął jako pochlebstwo.

Na całe szczęście, zanim postradałam zmysły, twój telefon odebrał jakiś mężczyzna i powiedział, że odwiózł cię do domu i jesteś bezpieczna - mówiła nadal bardzo szybko, z przejęciem. Nie omieszkała dodać wścibsko: - Kto to był?

W obu przypadkach interpunkcje

- Przyznaję się - dodała po chwili.

Ale wiedział, że dobrze mu się żyję właśnie bez tych uczuć, niż z nimi.

To dziwnie brzmi. Lepiej byłoby: Ale wiedział, że lepiej mu się żyje właśnie bez tych uczuć, niż z nimi

W każdym razie... zaskoczyłaś mnie. I to tak bardzo, bardzo pozytywnie. Szczerze mówiąc spodziewałam się, że pod tą "maską" Ian'a kryje się ktoś inny, ale nie myślałam, że w takiej postaci. Poza tym... NOWY REKORD! 10 minut bez kłótni xD A Emma zaakceptowała nawet bakterie Ian'a - to też jakiś postęp
Z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek, pozdrawiam
Sandra