Heltemodig

[Alexiel]

Długo zastanawiałam się nad odpowiednim komentarzem i stwierdziłam, że skoro dotychczas nie wymyśliłam nic konstruktywnego, będę pisała od tak, z głowy.

Przeczytałam i bardzo mi się spodobało. Od razu uderzyło mnie to, czego mi brakowało w pierwszym odcinku. Opisy emocji głównych bohaterów! Trzeba przyznać, że w rozdziale pierwszym wprawdzie trochę tego brakowało, ale za to teraz oddałaś te braki i to z nawiązką!

Zdjęcia - no nareszcie mogę się nasycić wyglądem Yovy i dokładnie o takie uchwycenie tej postaci mi chodziło, zupełnie jakbyś czytała w moich myślach. Jest Yova, zaakcentowana w zdjęciach ale nie wychyla się szczególnie na pierwsze miejsce. Mimo szramy i zadrapań widocznych na ostatnim zdjęciu, trzeba przyznać że wygląda uroczo, a przez to i groźnie (dodając fakt iż jest magiem).

I jeszcze coś, na co zwróciłam uwagę. Mianowicie spodobał mi się sposób w jaki ujęłaś scenę, gdy Iova upada na ziemię. Był wprawdzie Chris, podbiegł do niej, krzyknął ale to wszystko pozostało jakby w tle a cała reszta ma się dziać tylko w naszej wyobraźni. Przyznam, gdybyś opisywała w tamtym miejscu jego lament.. nie wiem czy to by pasowało.

No, tyle - mam nadzieję, że w miarę zwięźle ujęłam swoje przemyślenia - jest ich jeszcze więcej, ale spisanie ich zajęło by więcej czasu niż zajętego miejsca na forum.

Pisz dalej, naprawdę przyjemnie mi się czyta Twoje dzieło. Opowiadanie mimo cięższego tematu (nie jest to opowieść o swobodnej przechadzce po parku) czyta się lekko i przyjemnie.