Claridge's

[Caesum]

Często robiąc pomieszczenia do mojego fotostory staram się dopracować je w każdym szczególe. Przeważnie jednak na samych screenach widać ich tylko małą część, a niektóre pomieszczenia są całkowicie pomijane. Prawdopodobnie nie wyrobię się w tym miesiącu z nowym odcinkiem, więc Larandil wpadła na pewien pomysł, który mi się spodobał. Tak więc zapełnię tą lukę screenami z tego, nad czym ostatnio pracuję do mojego fotostory, czyli nad hotelem Claridge’s w Mayfair, w centrum Londynu.

Claridge’s zostało otwarte w 1812 roku pod nazwą „Mivart’s Hotel”. W 1854 roku budynek został sprzedany panu i pani Claridge, właścicielom hotelu obok, którzy połączyli oba lokale. Hotel Claridge’s często nazywany jest „przedłużeniem Buckingham Palace”, co najpewniej ma związek z tym, że od czasu pierwszej wizyty królowej Wiktorii Claridge’s jest często odwiedzane przez rodzinę królewską.

W 1929 roku Hotel Claridge’s przeszedł proces przebudowy, podczas którego wiktoriańskie wnętrza zostały odnowione w stylu Art. Deco. Po wejściu do budynku oczom gościa ukazuje się jasny, rozległy hol, z którego przez ozdobne łuki można przejść do restauracji.

W Claridge’s liczy się zarówno jakość jedzenia, jak i otoczenia w jakim się je kosztuje. Wysokie sklepienie, ozdobne kolumny i prostota detali wskazują na rozmach, przy jednoczesnym zachowaniu lekkości wnętrza. Oczywiście to tylko jedna z wielu sal czy barów, jakie znajdują się w Claridge’s.

Po udanym dniu warto by odpocząć w swoim apartamencie. Claridge’s oferuje najróżniejsze style, począwszy od nowoczesnego Art. Deco a zakończywszy na stylu Ludwika XIV. Jeśli ktoś nie lubi Art. Deco, z pewnością wybierze powstały w latach 90tych XIX wieku styl Art. Nouveau. Zaokrąglone kształty, bogactwo detali i paleta kolorów to wszystko, czego znudzony nowomodną prostotą gość by chciał.

Przed snem warto się umyć, dlatego zanim gość zawinie się w kołdrę, zachodzi jeszcze do jasnej, wiktoriańskiej łazienki. Bogato zdobione kafelki nadają wnętrzu bogactwa, zaś prosta wanna i umywalka utrzymują lekkość pomieszczenia. Wanna, ustawiona pod wykuszem, daje możliwość rozglądania się po Brook Street, będąc jednocześnie ukrytym za firankami.

Po kąpieli najwyższa pora na odrobinę snu. Ciemna zieleń, brązowe meble i podwójne łoże to idealne miejsce, by zakryć się kołdrą i spać snem sprawiedliwego. Przy oknie stoi bogato zdobiona toaletka w razie, gdyby potrzeba było uczesać włosy czy nałożyć makijaż.

I to wszystko. Mam nadzieję, że chociaż trochę się podobało.