Niepokorne

---> Narcyz
No cóż, pogratulować spostrzegawczości. Ja akurat na zdjęcia nie zwracam aż tak dużej uwagi, to nie potrafię wychwycić takich (w gruncie rzeczy przecież istotnych) szczegółów. Ale dobrze, że jest ktoś taki jak Ty.

A teraz kilka słów do Autora. Nie wiem czemu, ale ta historia troszkę trąci mi telenowelą -być może dlatego, że opowiada o takich życiowych duperelach. Wcale nie zamierzam przez to powiedzieć, że jest zła, bo w gruncie rzeczy Twoje FS mi się podoba, zwłaszcza ze względu na przemyślane opisy, stosowanie mowy pozornie zależnej i ironiczny, niekiedy wręcz groteskowy ton. Albo mi się wydaje, albo chcesz w ten sposób uniknąć wpędzenia się w patos, przynajmniej jeśli chodzi o niektóre sceny.
Jak na razie chyba najbardziej podobał mi się ten moment zdrady. Po pierwsze, ze względu na kreację Brandy, w której wyraźnie widać wspomnianą już ironię. Po drugie, jakoś dziwnie mnie ujął sposób, w jaki potraktowana została Zofia. Jakbym wręcz rozumiał ogrom jej upokorzenia. Aż dziwne, że nie strzeliła mężowi z liścia, ale to swoją drogą.
Zachęcam Cię do dalszego pisania tej telenoweli z przymrużeniem oka. Może i Twój styl jest niedoskonały, ale przecież to trening czyni mistrza.

Pozdrawiam.