Stories by Kicaj

[Kicaj]

Ladner 10

Alba jadła w kuchni późną kolacje. Całonocna impreza sprawiła, iż była głodna jak wilk. Usłyszała jak zamykają się drzwi wejściowe.
"Oho, nasz Romeo wraca"-pomyślała.
Gibon dosiadł się do niej.


-Wiem, że jesteś na mnie zła -zaczął.-To nie znaczy, że masz się do mnie do końca życia nie odzywać. Zapomnijmy już o tym, ok?


Alba tylko spojrzała na niego. Nic nie odpowiedziała.


Odwróciła się i chciała wstać ale zrezygnowała.


-Widziałam Cię dziś z Malcolm'em. Chcesz mi o czymś powiedzieć?-Wyrzuciła z siebie. Chwilę czekała na wyjaśnienia.
-Jak sobie chcesz. Wiedz tylko, że mogłeś mi powiedzieć, że jesteś gejem zanim zrobiłam z siebie kompletną idiotkę.-
powiedziała Alba i już wstawała z krzesła gdy...


...nagle przemówił Gibon.
-Czekaj. To jest po prostu trudne.-Powiedział cicho chłopak. -Kiedy byłem na imprezie u Malcolm'a, wtedy gdy uziemili Cię rodzice, Malcolm całą noc ze mną rozmawiał. Świetnie się ze sobą bawiliśmy. Potem od słowa do słowa... no... powiedział, że mu się podobam. Byłem w szoku ale ze zdziwieniem stwierdziłem, że on mi też nie jest obojętny, no i, no wiesz, jakoś tak wyszło. Jesteśmy razem -ostatnie zdanie wyrzucił z siebie z wyraźną ulgą. Opuścił głowę i czekał na reakcję Alby.


Ta milczała.
-Powiedz coś wreszcie.


-Co mam Ci powiedzieć? Chciałam Cię pocałować, idioto. Jesteś gejem i mi nic o tym nie powiedziałeś. Jestem Twoją przyjaciółką, a nic o Tobie nie wiem.


-Znasz mnie- odrzekł Gibon. -A ja znam Ciebie. Wiem, że mnie kochasz. Wiem, że jest to miłość siostrzana i jest Ci głupio z powodu tego pocałunku. Wiem, że jesteś moim największym wsparciem, ale zrozum, było mi głupio. To wszystko jest dla mnie nowe. Nie mogłem Ci nic powiedzieć bo było mi wstyd. Teraz już jestem pewien swoich uczuć i dlatego chciałem z Tobą porozmawiać i przeprosić. Odezwiesz się jeszcze do mnie kiedyś Łysolu?


Alba uśmiechnęła się szeroko.
-Aleś jest melodramatyczny-rzekła wesoło. -Masz być ze mną zawsze szczery i cokolwiek się stanie rozmawiamy ze sobą, ok? Teraz mi szczegółowo opowiedzieć o swoim chłopaku.
-Chciałabyś-odparł radośnie. -Najpierw mi powiesz co z Tobą i z tym gościem, który kręcił się przy Tobie cały bal.


I tak przegadali całą noc. Rano do Lander'ów przybył partner Alby.


Dziewczyna szybko zawołała Gibon'a aby ten poznał jej lubego.
-Witaj, jestem Everdean Everdeen-przedstawił się gość.
Pamela poszła do kuchni przygotować coś do picia.


Panowie, pozostawieni sobie sami, nie bardzo wiedzieli o czym rozmawiać.


Gibon aby przełamać krępującą cisze zażartował:
-Serio tak się nazywasz? Twoje imię jest takie samo jak nazwisko!
Everdean poczuł się dotknięty tą uwagą. Nie przywykł do tego aby ktoś się z niego nabijał.


-Co Ty sobie do cholery myślisz-warknął. -Wiesz w ogóle do kogo się zwracasz, śmiertelniku?


-Ever Ever, wyluzuj. Co się tak od razu stresujesz-odparł złośliwie Gibon.-Twój bulwers nie wywiera na mnie najmniejszego wrażenia.


-Gdyby nie Alba już dawno byś nie żył -wysyczał złowieszczo.


W tym momencie do pokoju weszła Alba. Widząc co się święci kazała chłopakom się uspokoić i podać rękę na zgodę. Niechętnie ustosunkowali się do jej prośby. Gibon zaproponował śniadanie w barze w ramach przeprosin a Alba stwierdziła, że to doskonały pomysł. Everdean nie miał zbyt wiele do gadania w takiej sytuacji.

C.D.N.