Moda na Simsy - historie Różowej Pantery

[Stephenowa]

Jak nudno!?: o
Ale emocje, uhuhu! No to ciekawa jestem, o co będzie chodzić z tymi duchami.. Ja tam bym dom sprzedała jakiejś naiwnej parce i kupiła mieszkanie w apartamentowcu.
Czekam na więcej, a kotek jest urooczy.

Tym razem z dedykacją dla Stephanowej - zapraszam!
Dziś też niestety mało będzie się dziać, ale historia z duchami się dopiero rozkręca

Moda na Simsy 2 - odcinek 4
Czas z tym skończyć!

Molly wciąż myślała o tym zdjęciu. "A może to tylko żarty poprzednich właścicieli?" - zastanawiała się. Ale to niemożliwe, wcześniej mieszkała tu Clementyna, która została zamordowana... Według policji, na zdjęciu pisało, że to wcale nie Sebastian ją zabił...
Dziewczyna nie mogła się skupić na niczym, więc postanowiła posprzątać kuchnię - do tego chyba koncentracji nie trzeba.



"Porozmawiam z tatą, on mi pomoże. To jedyna osoba, na której mogę polegać!" - postanowiła Molly.
- Halo, tata? Chciałabym się spotkać... Oj, później dokończysz budować z nim ten domek... Tato, ja mam problemy! Tak... Koło wodospadu? Dobrze. Tylko nie spóźnij się, musimy poważnie porozmawiać!



Molly wsiadła w samochód i pojechała na umówione miejsce. Tam Kory już na nią czekał.
- Cześć! - powiedziała dziewczyna i podbiegła w stronę ojca.
- Molly, co się dzieje? Jakie problemy? - mężczyzna był wyraźnie przejęty.
- Tato... - Molly nie wiedziała od czego zacząć. - Ten dom po Clementynie... Tam jest duch, tato.
- CIĄGNĘŁAŚ MNIE PRZEZ PÓŁ MIASTA, ŻEBY OT TAK SOBIE POŻARTOWAĆ?!
- Tato, ja nie żartuję!
- MILCZ DZIECKO! NIECH MI SIĘ TO WIĘCEJ RAZY NIE POWTÓRZY! - krzyczał rozwścieczony Kory.
- Tylko Gordo (bezimienny syn, sprawdziłem w drzewie, jak ma na imię ) ci w głowie, tak?! Stara córka już się nie liczy?! Wyprowadziła się, to możesz ją zignorować?! A może to dlatego, że rozstałeś się z matką?!
- Zamknij się! I nie mów mi o niej, to już przeszłość!
- Ah, tak?! Już Joe jest dla mnie milszy!
- Jeszcze słowo!
- Idź sobie! Nie zasługujesz na rozmowę ze mną! Buduj sobie domki z Gordonem! - Molly wskazała palcem na drogę do miasta.





Ojciec poszedł, a ona popłakała się. Czy na nikogo nie może już w tym mieście liczyć? Gdyby miała matkę... To wszystko przez Joe'go... A może jednak przez Kory'ego?
Dziewczyna siedziała pod drzewem jeszcze jakiś czas. Lecz nagle w oddali spostrzegła najprawdziwszego sokoła! Przyjrzała mu się przez chwilę. Zapomniała o kłótni z ojcem.



"Czy to wędka?" - pomyślała Molly. Rzeczywiście - w oddali, przy brzegu jeziora leżała wędka. "Spróbuję tego wędkarstwa!" - pomyślała.



Niestety żadne ryby nie brały. No, przynajmniej znalazła owada ^^



"Wiem! Łowca duchów! Przecież pisali w gazecie, że poszukują chętnych do podjęcia tej pracy! Z profesjonalnym sprzętem na pewno wygonię duchy z domu!" - przypomniało się dziewczynie i szybko pojechała do ośrodka naukowego podpisać kontrakt.



A do domu wróciła swoim Sprinterem



- Swimmy! Kotku, teraz często będziesz w nocy sam w domku, wiesz? - mówiła Molly do swojego pupila. - Pańcia będzie pracować!
Dziewczyna zastanawiała się też nad kupnem jakiegoś psa, który chroniłby dom podczas jej nieobecności.



Trzeba pochwalić się nową pracą na FB ;D



"A to co? Kolejny album?" - pomyślała Molly, gdy spostrzegła na półce kolejną książkę, której wcześniej tam nie było.



"Powyrywane kartki... Zamazane litery... Spróbuję to odczytać... Nie da rady, hmm... A może te niezamazane utworzą hasło? Car... Car... Nie, jeszcze tu! Be... Be Car... Care... Careful... Be Careful! Bądź ostrożna? Nie rozumiem... To straszne!" - myślała dziewczyna analizując litery w albumie.



Przyzwyczajając się do pracy w nocy próbowała nie usnąć, więc naprawiła cieknący kran, przy okazji zapychając kibelek



Nagle zadzwonił telefon. To Clementyna...



I mały bonus - ocyska rybki Niki: