Alice Waters

[Liv]

Dobra wiadomość, z pomocą przyszła Liv i obdarowała mnie swoimi przepięknymi simami. Wielkie dzięki! Nie wiem, co bym bez ciebie zrobił.

Oj tam, drobiazg No i cieszę się, że moje zdolności zostały docenione
Moje simy na pewno wypadną blado na tle tych stworzonych przez Larandil, z których bije profesjonalizm i lata praktyki, ale że mają one być postaciami jednego z moich ulubionych FS, będę się starała udoskonalić swój styl

Spójrzcie tylko, nawet ta scena, jeszcze dziesięć lat temu, była używana przez najróżniejszych muzyków jazzowych.

Nie widzę sensu dalszej egzystencji tego przecinka w tym miejscu.

Masywny tył zamachał się złowieszczo

Co zrobił?

Bardzo ładny opis kota tak w ogóle

Po chwili usłyszała, jak stare drzwi na korytarz otworzyły się, skrzypiąc przeraźliwie.

Czas przesyły mi tu nie pasuje.
W ogóle wyczuwam jakiś brak pewności w Twoim tekście.

ubrana w zielony żakiet i tego samego koloru, wąską spódnicę.

... i wąską spódnicę tego samego koloru.

Hyacinth pokręciła z dezaprobatą głową.

"Hyacinth pokręciła głową z dezaprobatą." - jak dla mnie brzmi lepiej ;]

Ominęła je, po czym przeszła przez drzwi do pomieszczeń służby, gdzie skierowała się w stronę kuchni

Naprawdę musiałeś to wszystko tak szczegółowo opisywać? xD

Za każdym razem, gdy Christine robi takie przyjęcie, choruję po nich przez kilka dni

"Po nich?" A nie "po nim"?

– w końcu naprawdę wyciągnę ducha.

Lol, skąd?!
Chyba "wyzionę ducha"

Osoby takie jak ty zawsze żyją długo, po prostu mają zbyt dużo do roboty

Hm, jedna część nie trzyma się drugiej. Może "żyją długo, bo po prostu mają..."?

spadł głośno na podłogę

Upadł.
W następnym zdaniu masz powtórzone "dziewczyna" (z ta różnicą, że odmienione inaczej).

Nie można mieć zawsze tego, czego się chce.

"Co się chce"?

Kobiety, ubrane w sięgające im do kolan

"Im" wygląda nieestetycznie :<
I za długie zdania tworzysz. Jakoś w tym odcinku strasznie rzuca mi sie to w oczy.

Zrobisz to, co każe ci matka!

Sporo tego, co?
Końcówka jest zdecydowanie najlepsza. Spotkanie Alice i Christine wyszło megaśnie!
Ogólnie jednak wydaje mi się, że odcinek jest taką mieszanką - w zasadzie każdą jego część można by potraktować jako pewnego rodzaju odskocznię.
Ciekawy fragment z Thomasem, aczkolwiek wydaje mi się być tylko taką "ulotną chwilą" i w zasadzie nic większego nie wniósł do odcinka. No cóż, nie chciała się z nim widzieć, ale się zobaczyła i nie była z tego powodu nazbyt szczęśliwa. Hm...

I nie wiem, czy to przez moją nieuwagę lub tez spowolnione myślenie, ale ta cześć jest jak dla mnie taka oderwana od reszty. Isador nagle wyszedł i Alice ni stąd ni zowąd znalazła się w starej sali (ciekawy motyw snu!).
Mam nadzieję, że po jakimś czasie ułoży mi się to wszystko w logiczną całość. A na doszukiwanie się głębi nie mam już zwyczajnie ochoty.
No i wyczułam spadek formy. Twoje obawy były uzasadnione.

8/10