Nasze miasto

[Gio]

Drogi Juriju Nikołajewiczu!

Kocham od pierwszego zdania

Ze śmiechu prawie spadłam ze schodów, ale nie będę niczego cytować, bo jak się to powtarza, to to wcale nie brzmi tak zabawnie.

Bez drugiego "to" zdanie znaczy dokładnie to samo

Ok, więc tak, fajnie że będzie Prypeć Na 5 dni przed katastrofą, zainteresowałaś mnie
Coś, do czego mogę się przyczepić to wątpliwy sens pisania listów w '86 - przecież były już wtedy telefony No ale ok, że tak tradycyjnie, rozumiem

nie pozostaje mi nic innego jak czekać na dalszą cześć

[Diana]

Napisał Gio

Coś, do czego mogę się przyczepić to wątpliwy sens pisania listów w '86 - przecież były już wtedy telefony No ale ok, że tak tradycyjnie, rozumiem

Miałam to na uwadze, ale doszłam do wniosku, że rozmowa telefoniczna to jednak nie byłoby to samo. Zresztą na pewno byli jeszcze wtedy ludzie, którzy porozumiewali się tylko listownie, zwłaszcza jeśli nie byli sobie szczególnie bliscy, a raczej się kolegowali - jak tutaj.

Dalszej części nie miałam w planach, to jednoodcinkowe fotostory. Może nie wszyscy widzą sens w pisaniu czegoś tak krótkiego, w takiej formie, ale wszystko zostało przeze mnie zamierzone od początku. Chociaż przyznam, że możliwy ciąg dalszy obmyślił mi się sam i chętnie bym go spisała, jednak to zależy od tego, czy znajdą się czytelnicy, chociaż ze trzy osoby, które chciałyby czytać i wpaść z komentarzem. Na forum jest jak jest, nie powinnam tryskać optymizmem, ale no... zobaczy się