:Nie kończące sie pasno nieszczęść:

Odcinek I - "Ciociu, co ty tutaj robisz?!"



"Ufff.. nareszcie koniec lekcji w mojej, można już to spokojnie powiedzieć, starej skzole! To był okropny dzień, dwa razy w-f.. koszmar! No ale za to dostałam 5 z plastyki. Musiałam pochwalić się rodzicom!"

Jessie uradowana biegła do domu, szybko otworzyła drzwi i juz od progu wrzeszczy:
-Mamo, Tato! Dostałam piątke, dostałam piątkę!



"Ale to co zobaczyłam odebrało mi humor. W ulubionym fotelu taty siedziała sztywno ciocia Emilia. Przetarłam ze zdumienia oczy. Ale to nie był sen, ona tam naprawde była."

-Ciocia... tutaj..?A.. a gdzie rodzice? Co z nimi...?
-Są w Austrii. Wyjechali w interesach. Będą za trzy miesiące. Ja będe się tobą opiekować-ciotka Chan zawsze odpowiadała krótkimi zdaniami, rzeczowo, zwięźle i sucho. Mówiła cedząc słowa, nie obdarowując ich żadnym uczuciem. Jej jedynym celem było przekazać informacje.
Jessice trudno było ukrywać rozczarowanie. Niecierpiła ciotki, głównie za to, że na nic jej nie pozwalała, chodziła jakby kij połknęła i pachniało od niej kadzidełkiem...
-No więc ciociu, jak masz sie mna opiekować, to możesz zacząc od zrobienia czegoś do jedzenia...?Umieram z głodu!
-Nie tym tonem Jessico! Najpierw idź odrobić lekcje, potem pomyslimy o obiedzie.
-Ale...
-Żadnych ale. Idź do pokoju i odrabiaj lekcje!



"Chciałam jej wytłumaczyć, ze nie mam nic zadane i że zaraz umrę z głodu, ale jak się taki japoński skrzek uprze to na nic wszystkie próby. Poszłam do pokoju, zamknęłam drzwi, żeby mi przypadkiem nie wlazła do pokoju i wykręciłam numer do Nicole."



-Halo?-odezwał się głos w słuchawce.
-Hejka Nicol, to ja, Jessie!
-O, cześć!
-Ciszej! Mów ciszej, nie krzycz tak do tej słuchawki!
-Ok. A co się stało?-odpowiedziała Nicole, ale już znacznie ciszej.
-Właśnie po to dzwonię.. Moi rodzice są w Austrii..
-Po co tam pojechali?
-Nie mam pojęcia. Wiem że "w interesach".
-Mhm..
-No i opiekuje się mną moja "kochana ciotunia Emilia"-tu Jessie zrobiła słodki głosik i głupawą minę.
-He, he. Rozumiem. Znaczy się że jesteś w dołku tak?
-W dołku?! Ja jestem w dwu kilometrowym dole! Ty nie znasz mojej ciotki! Wygląda jak Majkel Dżekson i rządzi się tu jak u siebie! Właśnie włączyła TV i ogląda Gumisie!
-Ha, ha, ha!



-No ładnie, ty się śmiejesz, a ja tu głoduję!
-Głodujesz..?
-Ona mi nawet obiadu nie dała!
-Ale jędza...
-No właśnie, wreszcie zakumałaś..
-Jednak nie jestem taka tępa. Wkładam buty i do ciebie biegnę!
-Oh.. własnie jesteś tępa! Ciotka mi do słowa dojśc nie daje, a co dopiero gości przyjmować.Musze kończyć, własnie tu idzie! Do jutra!

"Szybko odłożyłam słuchawkę. Wpadła ciotka Chan, szybkim ruchem otworzyła drzwi i zerknęła na mnie kątem oka. Ja tymczasem szybko przeskoczyłam z jednego kąta pokoju do drugiego i otworzyłam pierwszą lepszą książkę udająć że coś piszę. Usłyszałam tylko "hmm!" i drzwi się zamknęły. Juz nie chciało mi się dzwonic do Nicole, chociaz chciałam z nią jeszcze pogadać o mojej nowej szkole. Tak tak, jutro idę do nowej szkoły, Nicole tam chodzi i mówiła, że jest spoko, ale ja i tak jestem zdenerwowana! Nie znam tam nauczycieli, nie znam mojej nowej kalsy. A jak pomyle gabinet, jak sie potknę i upadnę na korytarzu?"
Jessie rozsiadła się na fotelu, myśląc o tym co ją tam czeka. Nagle jej rozmyslenia pzrerwał krzyk:
-Obiad!



Dziewczyna szybko zerwała się i pobiegła do kuchni. skręcało ja już w brzuchu więc jadła niesłychanie szybko. Emilia Chan przygladała się wszystkiemu z odrazą, ale Jessica nie robiła sobie z tego nic. Zjadła szybko i zwróciła się do ciotki.
-Ciociu.. czy ja mogłabym dziś pójść do koleżanki..?
-Nie.
-Ale dlaczego..?
-Bo nie.
-Ale...
-Powiedziałam że nie!
Jessica wiedząc ze nic nie wskóra w milczeniu poszła do pokoju pograc sobie na komputerze. Po chwili znudziło jej się to, poczuła zmęczenie i położyła się spać. Nie zasnęła odrazu. Myslała wciąz o ciotce, o tym jak przeżyje te trzy miesiące. W końcu powieki zrobiły się ciężkie i usnęła.



Co czeka Jessie w nowej szkole? Kogo tam spotka? Jak minie drugi dzień z ciotką? To wszystko w następnym odcinku!


I jak wam się podoba..? Bardzo bym prosiła o ocenę w skali 1/10
Sorry za te dwa zdjęcia bez ścian, zapomniałam się poprostu ^^