"Wybacz mi mamo"

Wyrobiłam się z 3 odcinkiem i niespodzianka, jest z dodatkami! Działają mi na szczęście. Niestety po reinstalce nie zmieniłam detali simów i zdjęcia marne. A w dodatku zapomniałam zrobić zdjęcia z rodziny Anny, więc jutro to naprawię, bo teraz to już usypiam na biurku. Dobra nie przynudzam oto odcinek.

~3 odcinek~

Piotr siedział w domu pijąc lampkę wina. Uwielbiał wino tak jak Iza. Kochał ją. Dlaczego musiała odejść, zostawiając go na świecie samego jak palec. Widocznie Bóg tak chciał, ale dlaczego tydzień przed ślubem i 7 miesięcy przed narodzeniem ich dziecka...

Puk, puk- ktoś zapukał do drzwi. Oderwał się od wspomnień i ruszył w stronę drzwi.
- Ja cię przepraszam, że tak po nocach, ale ja naprawdę nie mogłam nic znaleźć, jak ci przeszkadzam to chociaż podaj mi adres najbliższego...- Monika nie dokończyła.
- Wchodź szybko, bo zimno się robi!- powiedział z troską Piotr.
- Ale ja ci nie...
- Nie, na pewno nie przeszkadzasz, wchodź.
- Słuchaj, nie mogłam znaleźć hotelu i dlatego przyszłam tutaj.

- Cieszę się, że jesteś- przytulił ją do siebie.
W domu Anny
- I co?- zapytał Roman.
- Rozpoczną poszukiwania.
- Kiedy?- zapytał zmartwiony.
- Skąd mam wiedzieć!
- Byłaś tam w końcu!- wrzasnął rozzłoszczony.
- Daj mi spokój!
Anna wyszła z domu. Roman uderzył ręką w stół, po czym wstał, wziął kluczyki od samochodu i wyszedł.
W apartamencie

- To będzie twój pokój- wszedł do pokoju, prowadząc tam Monikę.
- A ty? Gdzie będziesz spał?- zapytała z troską.
- Nie martw się, tu jest jeszcze kilka innych pokoi.
- To dziękuję ci. Mogę się przebrać?
- Aaa, tak jasne. Już wychodzę- wyszedł zamykając cichutko drzwi.
Po chwili w salonie

- Ładna piżamka- powiedział na widok jej króciutkiej koszulki nocnej.
- Przepraszam, że tak paraduję, ale chciałam się tylko spytać, gdzie tu jest łazienka?
- Nie ma sprawy zaprowadzę cię- uśmiechnął się pomocnie, nadal patrząc na krótką piżamkę.
- Tutaj jest łazienka- mężczyzna wskazał na białe drzwi.
- Aha, to już będę wiedzieć. Dzięki.
- Monika...?
- Tak? Już rozumiem, jutro się wyprowadzę nie martw się.
- Nie o to chodzi.
- A o co?- zapytała z zaskoczeniem.
- Zostałem zaproszony na bal dla młodych biznesmenów, iiii... nie mam z kim iść. Poszłabyś ze mną?

- No nie wiem, jeszcze nigdy nie byłam na takim balu. Nie wiem jak to jest.
- To się przekonasz- uśmiechnął się zrozumiale.
- Zobaczysz, to nie wyjdzie na dobre- odwzajemniła się słodkim uśmiechem.
Następnego dnia
- Jak się spało?- zapytał Piotr, widząc budzącą się dziewczynę.
- A dobrze. O co to? Dla mnie?- zapytała widząc tacę ze śniadaniem, stojącą na stoliku obok.
- Dla ciebie. Myślę, że lubisz zapiekanki?
- Uwielbiam- wącha zapiekanki zachwycając się ich zapachem.
- Ja muszę iść do pracy, ale będę o 15.00.
- Dobrze, ale ja mam tu zostać?- zapytała lekko oszołomiona.
- Jak chcesz, nie wiem czy jesteś umówiona z ojcem?
- Umówiona nie, ale dziś powinien być.
- Aha, mam jeszcze jedno pytanie.
- Jakie?- zapytała.
- Masz jakąś suknie na bal?
- Jednak chcesz ze mną iść?
- Oczywiście! Z tobą zawsze i wszędzie- uśmiechnął się zawadiacko.
- No... tak właściwie to nie mam- posmutniała.
- Dobrze, to tu masz pieniądze i idź kup sobie cos ładnego.
- Chyba żartujesz?
- Z ciebie, nigdy.
- Ja mam wziąć te pieniądze i iść na zakupy?!
- Dokładnie tak, a teraz lecę. Papa- cmoknął ją w policzek.
- Ale..., poczekaj, ja tak nie mogę- powiedziała, ale Piotr już był za drzwiami.
W domu Anny

- Co ty tutaj robisz?- zapytała Anna widząc swojego męża.
- Dzień dobry przede wszystkim się mówi.
- Nie denerwuj mnie.

- Dobrze, chyba nie gniewasz się, że zostałem tu na noc?
- Co? Przecież ty już tu nie mieszkasz, a przynajmniej nie powinieneś.
- Przepraszam, już wychodzę. Chciałem porozmawiać o nas, ale widzę, że z tobą się nie da.
- O nas? Nas już dawno nie ma.
- Zerwałem z Iwonką.
- I co mnie to obchodzi, zdrady nie wybaczam. A teraz żegnam.
- Do widzenia i proszę, odezwij się jak Monika się znajdzie.
W domu Piotra
- Muszę już iść, tata powinien już być w pracy- powiedziała do siebie Monika.
Dziewczyna wyszła z domu i udała się do firmy.

- Kurde, zamknięte. Jak to? Takie moje szczęście- tupnęła nogą ze złości.

- To pójdę poszukać jakiejś sukni i biżuterii. Muszę w końcu jakoś wyglądać.
Monika wchodziła do każdego sklepu z pięknymi sukniami. Oglądała i przymierzała wiele strojów. Nareszcie po długich poszukiwaniach znalazła wymarzoną sukienkę, dobrała do niej idealnie pasującą biżuterię. Wyglądała czarująco!
O 15.00 Piotr wrócił z pracy
- Ooo co to za zapachy?
- Nie wiem czy dobrze zrobiłam, ale ugotowałam obiad.
- To wspaniale, a kupiłaś sobie cos ładnego?

- Tak, ale zobaczysz dopiero jak będziemy wyjeżdżać na bal.
- Dobrze, dobrze z wielką ciekawością zgadzam się.
- A o której jedziemy na bal?
- O 19.00 się zaczyna, więc niedługo będziemy musieli się przebrać.
- Tak jest, generale- Monika zaśmiała się wesoło.
O 18.00 w apartamencie
- Gotowa?- zawołał Piotr Monikę.
- Już chwileczkę!- odezwał się głos z góry.
- Mamy tylko godzinę! Pospiesz się!
- Już idę!

- Wyglądasz... yyy... czarująco- Piotr był pod ogromnym wrażeniem.
- Dziękuję, ale musimy już iść.
- Tak, tak pospieszmy się.
Para pojechała na bal. On nie mógł oderwać od niej wzroku. Wyglądała olśniewająco.
- No, dojechaliśmy- powiedział Piotr pomagając wysiąść z samochodu Monice.
- Dziękuję bardzo- uśmiechnęła się, gdy mężczyzna pomagał jej wysiąść z samochodu.
Na sali balowej
- O tam jest dyrektor jednej z przyjaznych mi firm, tu jest organizator balu, a tu jego żona- Piotr przedstawiał Monice znane „osobistości”.

- O Piotrze, jesteś?- do pary podszedł organizator balu.
- Dobry wieczór, to jest Monika- przedstawił ją.
- Miło mi.
- Mnie również- powiedziała miło dziewczyna.
- Państwo jesteście razem?

- My?- zapytała kobieta.
W tej chwili pomyślała kim tak naprawdę jest dla Piotra. Czy tylko przyjaciółką, czy kimś więcej? A kim on jest dla niej?

CDN

P.S. jeśli dotrwałeś/aś to skomentuj

[Isi]

Fajnie, że udało Ci się kontynuować to fs, i to z dodatkami.
Ze zdjęciami reczywiście cieniutko... Mam nadzieję, że następnym razem będzie lepiej. Ustaw sobie większy rozmiar i jakość zdjęcia, bo z detalami postaci chyba wszystko w porządku.
Tekst jest poprawny, ale ta ilość dialogów, którą dałaś, jest wręcz męcząca. I nie są to jakieś długie, poważne rozmowy, tylko jedna osoba mówi jedno zdanie, druga kolejne i tak w kółko. Nie ma żadnych uczuć, opisów (przydałoby się choćby trochę). Dopiero na samym końcu odcinka Monika zaczyna rozmyślać, czy coś czuje do Piotra. A wcześniej nic nie myślała?

Napisał ~Asiulek94~

- To się przekonasz- uśmiechnął się zrozumiale.

Chyba "zarozumiale"? Bo zrozumiale chyba się nie da. Albo najwyżej "wyrozumiale".
I te przerywniki między dialogami trochę mi przeszkadzają. Tzn. jest np. "W apartamencie", następnie kilka kwestii i "Po chwili w salonie" itd. Czuję się, jakbym czytała jakąś sztukę. Ale taki masz styl, OK. Tylko w tym odcinku trochę "przedobrzyłaś" z dialogami moim zdaniem.
Fs jest niezłe, stawiam 4 gwiazdki- mam nadzieję, że będziesz usatysfakcjonowana.

Pozdrawiam

Napisał Isi

Fs jest niezłe, stawiam 4 gwiazdki- mam nadzieję, że będziesz usatysfakcjonowana.

Chyba powinnam być wiedząc, że moje poprzednie było katastrofą . Co do tego fs to też do końca nie jest takie jak chciałam, więc myślę, że te 4 gwiazdki chyba są mi zasłużone .
Dziękuję i pozdrawiam.

P.S. Zapraszam wszystkich do komentowania długo wyczekiwanego odcinka .

Odcinek nawet fajny i zdjęcia już poprawione Monika fajnie wyglądała w tej sukience Brakuje mi opisów uczuć itd myśle że ocenie po nastepnym odcinku

Całkiem udany odcinek. Fajnie że taki długi No nic, ze spokojem daje te 5 gwaizdek i czekam na kolejny odcinek
Pozdrawiam...

Fajnie, ze tak szybko udało Ci sie opublikowac następny odcinek (mimo kłopotów). Co prawda słaba jakoś zdjeć, ale jest nieźle. Przyczepię sie tylko jednego: tych opisów jak sie kto uśmiechnął: zrozumiale lub pomocnie. Jakos dziwnie to brzmi. Odcinek fajny, czekam na kolejny.

Zamieniłam zdjęcia z tych gorszej jakości na te lepszej, ale mimo to mi się rozmazały chociaż miałam najwyższą jakość . Są też trochę większe. Aha zaczynam już prace nad 4 odcinkiem .

Dużo zdjęć mało tekstu, co jest wielkim minusem. Ogólnie do zdjęć się nie przyczepie, bo są w miarę możliwości każdej karty graficznej a tutaj akurat nie ma, co narzekać jest dobrze. Tekst hmmm tekst jest taki sobie niby nie jest zły, ale czegoś mi brakuje?? Może większej ilości opisów. Nie jest źle, wiec mam nadzieje, że z każdym odcinkiem będzie tylko lepiej, czego ci życzę.