"Skradzione Marzenia"

[Rocket]

mnie ta narracja nie razi, bo to chwyt często stosowany w literaturze (np Mistrz i Małgorzata: najpierw Mistrz opowiada o Małgorzacie Iwanowi, potem akcja toczy się sama, za chwilę jest wtrącenie bezpośrednio od Mistrza i tak do końca opowieści), ale powinno być zrobione przed rozpoczęciem dialogu, tuż po slowach "Podszedłem do niej i...".
generalnie mi się na razie podoba, zobaczymy co dalej będzie

Może nie jest to genialne.. ale ciekawe. Dobrze, że zaczęłaś tak nietypowo. Wyróżniasz się ze środowiska. A to miłe

dzięki za tyle pozytywnych komentarzy, dzisiaj dam może nowy odcinek

Oto następny odcinek. Na prośbę czytelników zmieniłam narrację na pierwszoplanową.

ODCINEK II
...Podniosłem głowę i zobaczyłem nad sobą roześmianą twarz Meredith. Wstałem.

-Myślałeś, że cię tak zostawię?-spytała.
-Szczerze mówiąc, tak.
-Poszłam tylko zmienić strój do pobliskiej szatni na sportowy.-zaśmiała się dziewczyna.
-Ja założyłem bluzę, bo się rozpadało.
-Więc...Zapraszałeś mnie na lody...
Co mam powiedzieć?-pomyślałem-Nie wiem do końca, czy chcę tych lodów. Po za tym...
-Pada deszcz i... myślę, że lody nie są najlepszym sposobem na umilenie sobie czasu. Jest zimno, a lody...
Robię z siebie kretyna!
-Trudno. Do zobaczenia...
-Chodźmy na te lody!
-Zmieniłeś...
-Nie pytaj.
Uśmiechnąłem się do niej, a ona odwzajemniła się tym samym.
***
Tak spotykaliśmy się przez dobre 3 miesiące. Chodziliśmy to do kina, to na lody, na spacery i tak dalej...
Pewnego wieczora przyszła do niej Christina.

-Spotykasz się z nim?-krzyknęła na powitanie.
-I co?
-Przecież mówiłam ci, że coś z nim nie tak.
-To ty tak sądzisz!
-Ale myślałam, że posłuchasz moich rad!
-Zawsze się ciebie słucham! Mam tego dość, że mną rządzisz!
-Wcale tobą nie rządzę!
-Nie drzyj się tak, ja tu mieszkam. Chodź do środka!
Dziewczyny skierowały się w stronę wejścia. Usiadły w saloniku połączonym z kuchnią.

-Może chcesz się czegoś napić?
-Nie migaj się od tej rozmowy Med.-warknęła Christina.
-Dobrze, więc możesz mi wszystko wygarnąć!
-Ale...ja...Nie chcę, żeby on cię skrzywdził.-niespodziewanie zmieniła ton.
-Wiem, ale on... Ma w sobie... Jest taki...
-Każdy facet na początku taki jest, a później rzuca cię w kąt jak stare rękawiczki! Wiem to!
-Nie każdy jest jak Peter!-Med krzyknęła bez namysłu.
Christy posmutniała.
Peter ten drań. To wtedy, kiedy była jeszcze w Stanach.

Mówił, że ją kocha. Kupował jej kwiaty i czekoladki. Wszystko było jak w bajce, dopóki nie dowiedział się, że Christina jest w ciąży.

Wydzierał się na nią, bił ją. Uważał, że to jej wina.

Że "ten bachor", jak nazywał dziecko, jest karą, jest przekleństwem. Aż pewnego dnia Christina nie wytrzymała i poszła usunąć ciążę.

Zerwała kontakty z Peterem i przeprowadziła się do Polski.
Po jej policzku spłynęła łza.
-Przepraszam, nie chciałam...
-Nie ważne. Muszę już iść.
Podniosła się z fotela i poszła w stronę drzwi.
-Wpadnij jutro, co?-spytała Meredith.
-Może przyjdę, nie wiem. Do zobaczenia.
-Do jutra.

Med zamknęła drzwi za przyjaciółką.
-Wszyscy popełniamy błędy...-westchnęła.
Podeszła do telefonu i wykręciła numer Andrzeja.
-Przyjdziesz do mnie jutro?-spytała.
-Jasne! Coś się stało?
-Nie...Chyba.-rozłączyła się.

NASTĘPNEGO DNIA

Ding Dong
Zadźwięczał dzwonek do drzwi. Meredith podeszła i mi otworzyła.
-Dzień dobry.-powiedziałem
-Cześć.-odparła dziewczyna
-Zrobię coś do jedzenia, a ty usiądź na kanapie i poczekaj.

Wyczułem, że humor poprawił się jej od zeszłego dnia. Jednak coś ją dręczyło. Wiedziałem to.
-Co się wczoraj stało, Med?
-Nic. Byłam na bazarze, potem w...
-Pytam, co się stało bezpośrednio przed twoim telefonem.
-Ja...O! Już gotowe! Siadaj do stołu, a ja podam ci jedzenie.

Zjedliśmy w krępującym milczeniu. Usiadłem na fotelu i zaprosiłem ją do siebie.
Wtuliła się w mój rękaw. Spojrzałem się na nią. Po jej policzku płynęła łza.
-P-pokłóciłam się z Christy.-wydusiła z siebie.
-I wszystko jasne.-westchnąłem.-O co?
-O ciebie.
-O mnie?!
-Tak. Ona uważa, że nie powinnam się z tobą spotykać, bo prędzej czy później mnie skrzywdzisz.
-Na jakiej podstawie?
-Miała wspaniałego chłopaka, ale zaszła z nim w ciąże. On winił ją za to. Od tamtego czasu bił ją i poniżał. Nie wytrzymała i usunęła ciążę. Miała wtedy 19 lat. Minęło 5, a od tamtego czasu nie spotkała się z żadnym chłopakiem...
-Nie wszyscy są tacy...
-Wiem...
-Opowiesz mi coś sobie?
-Cóż...Jeśli chcesz. W tym roku skończyłam 24 lata...
-Chodzi mi o przeszłość. Skąd to zagraniczne imię?
-Kiedy Christina wyemigrowała do Polski, moja matka zachorowała na serce. Z każdym dniem było gorzej. Aż w końcu wezwała mnie do siebie. Byłam przerażona tym co mi opowiedziała. Dowiedziałam się, że mój ojciec był Amerykanem, i że nie umarł na gruźlice, lecz nas porzucił. I że...Mam siostrę.
-Siostrę?
-Tak. Ojciec zabrał ją ze sobą do Stanów. Ma na imię...
-...Christina.-dokończyłem i pocałowałem ją.

-Powiedziała 'Przepraszam' i zamknęła oczy...na zawsze...-Med zanurzyła się we łzach.
-Tak. Ale ona nie może znać prawdy. Nie powiesz jej o tym?-odzyskała trzeźwy umysł
-Nie!
-Przysięgnij.
-Przysięgam.-powiedziałem z powagą-już czas na mnie.
-Tak szybko?
-Tak, muszę zrobić...pranie.
-OK. To cześć.

Meredith została sama. Zupełnie sama.

CDN
____
I co podobało się? Oceniać!

spotykają się od 3 miesięcy, a on mowi dzien dobry ? XD i cos mi ten początek nie pasuje. ona miala isc z christiną na lody, a sie spotyka z nim jak on, nawet nie ma jej numeru.

1. Ja znam moją przyjaciółkę od 7 lat, a czasem też mówię jej dzień dobry, moi rodzice sobie mówią dzień dobry
2. z Christiną nie poszła w końcu na lody
3. Poszła z Andrzejem, wymienili się numerami i wrócili do domu.
Nie wiedziałam, że trzeba wszystko dokładnie opisywać, ale chyba jak trzeba to się postaram

Bardzo mi sie podoba to fs:-)

fajne...Fabuła fajna ale trudno mi się czyta.

Trochę dziwne jest to jak Andrzej opisuje, co się dzieje w domu Meredith... no ale to już kwestia gustu

Na razie jeszcze nie ocenię liczbą, poczekam na kolejne odcinki.

Napisał bakalia

Trochę dziwne jest to jak Andrzej opisuje, co się dzieje w domu Meredith

Sorry, ale ludzie o to właśnie prosili;]