"Moje tak zwane życie..."

[Liv]

Czepnę się do zdjęć.
Co niby przedstawia pierwsze? Jakoś nie potrafię tego pojąć.
W FS "Namiastka życia" musiałam na to zwrócić uwagę autorce. I tutaj również muszę.
W XXI wieku znamy takie coś, jak chodniki, czy ścieżki. Poza tym, wnioskuję, że ojciec Donny jest przy kasie, więc chba stać go na wyłożenie kostki przed wejściem do domu.
Naprawdę, mało gdzie przed drzwiami wejściowymi do domu widać trawę (chyba, że to jakiś stary, zapuszczony dom, a właściciele siedzą w Niemcowni, co u mnie jest normalnością).
Ale fabuła świetna. Romansidło jak nic!
I użył czasami jakiegoś innego epitetu, niż "sucho". Przeciez to uczucie mozna wyrazic inaczej (przynajmniej ja tak twierdzę).
9/10