Szansa

[Gio]

Dopiero teraz poświęciłem swój cenny czas na przeczytanie AND3, chociaż dałąś go już w piątek. Nie będe owijał w bawełnę. Ogólnie jestem rozczarowany i czuję niedosyt. Myślałem, że z pełny zachwytu i wychalań będe mógł Ci dać 100000/10, jednak na razie zostańmy przy 8/10 (oceniałem względem innych opowiadań). Odcinek długi, baaaardzo dużo się w nim dzieje. To porwanie, to jakoś najmniej fajnie Ci wyszło. Chyba matka, jeżeli jest w szoku nie stoi i nie ryczy tylko biegnie nieświadomie za porywaczami, lub krzyczy w niebogłosy, lub odrazu wyjmuje komórkę i dzwoni na 997, lub zalewa się łzami i ze wścikłości i z żalu, oraz z własnej bezradności niszczy wszystko co wpadnie w jej ręce, łącznie z własną sobą.
Zaczynasz z opisami, jednak ja tam specjalnej różnicy nie widzę. opisy ładnie ulożone, niektóre zdania nawet bardziej złożone, użycie jakiegoś specjalniejszego słownictwa, ale bardzo krótkie te opisy
Odczuwam mieszane uczucia. Z jednej strony wielkie rozczarowanie (chociaż nie wiem czego ja od Ciebie wymagałem) , a z drugiej strony nie jest najgorzej w stosunku do innych FS. i w koońcu nauczułaś się pisać przyzwoite początki
Mam jeszcze odczucie, że niektóre zdania robiłaś przez siłę. Przecież każdy chyba wie, że wyładowanie elektryczne to potocznie zwane błuskawice. No to tak. Ocena wiesz- 8/10. Pozdrawiam i mam nadzieję, że mój komentarz dodał Ci motywacji na kolejne odcinki