Dwie siostry i potwór (pamiętnik Pauli)

Przedstawiam wammoje pierwsze fotostory To będzie pamiętnik Pauli i jej życiu.


To właśnie jestem ja mam na imię Paulina Deknur. Mieszkam w niewielkim miasteczku które zwie się Miłowo. Kocham pisać pamiętniki, czytać i kupować nowe ciuszki oraz mój kochany kolor różowy. Kocham bardzo ten kolor ponieważ rodzice zawsze kupowali mi różowe ubranka a mama wycinała dla mnie różne obrazki właśnie o takim kolorze. Bardzo tęsknie za moimi rodzicami..



A to moja kochana siostryczka Nell, jest bardziej wrażliwa niż ja i wiele spokojniejsza. Bardzo zamknęła się w sobie po stracie rodziców. Czasem jeździ ze swoimi przyjaciółmi do parków i centr handlowych na zabicie czasu.


A to jest Lord, Lord Andreson. Potwór! Najgorszy z najgorszych! Przyznano mu opiekę nad nami puki nie będziemy pełnoletnie. Nasi rodzice zgineli w wypadku i dlatego tak się stało. Jest okropny, bije nas często a w domu panuje wielki rygor...
-------------------------

Gdy Lord zabierał nas do domu nie miał dobrych zamiarów. Okropnie się na nas patrzył i podnosił stanowczo głos jeżeli któraś z nas spytała o cokolwiek. Już wtedy obie straciłyśmy nadzieję na wszystko a tym bardziej gdy zobaczyłyśmy tą małą rudere w której spędzimy 4,5 lat!

Wszystko robił źle a już napewno najgorzej owsianke, czy on chce nas otróć??
Nie wachałam mu się powiedzieć co sądze o jego owsiance i rzuciłam nią rozsypując przy tym płatki po całym stole. Wtedy on:
-Teraz to posprzątasz i to szybko! Zaraz zorganizuję ci lepsze zajęcie!
Chciało mi się płakać czułam się taka bez silna


Lord szarpnął mnie mocno za rękę na przedpokój i kazał mi wykonywać ćwiczenia oraz przysiady. A moja siostra Nell musiała sprzątać mieszkanie.
Z trudem przerzywałyśmy kilka dni i coraz bardziej czekałyśmy na godzinę w której przyjedzie po nas autobus szkolny. Gdy żyli nasi rodzice nawet się to nigdy nie zdarzyło, a jednak teraz nasze życie jest inne...Gorsze! Już o 6 byłyśmy gotowe
gdy Lord zatrzymywał nas i robił zbiórke, udeżył nas w głowe i krzyczał "DO POKOJU NA SOFE, SZYBKO!!!!"



Na początku dumny z siebie wszedł do pokoju i przemawiał bardzo powoli.
Przerwałam mu mówiąc- Jeżeli myślisz że powiem do ciebie Tato to bardzo się mylisz! Nie zdziwłabym się gdybyś to ty spowodował wypadek żeby nas gnębić!
On krzyknął i zakończył tą "zbiórke"

Jeżeli chodzi o szkołę to poznałam wspaniałą przyjaciółkę ona pociesza mnie w trudnych momentach gdy płaczę, zwieram sie jej...
Jest to Magda Karlińska, również z nią wybieram się w nocy na jakąś dyskę dla rozrywki.



Naprawdę nie mogę żyć z tym że moi rodzice, którzy kochali mnie, pocieszali i pomagali mi już nie są ze mną i moją siostrą. Czasem zastanawiam się czy takie życie ma jeszcze sens..



CDN ;d

Nie wiem jak Wam podoba się moje pierwsze fotostory ale oceńcie je obiecuje więcej ciekawych zdarzeń w kolejnych odcinkach. A już w następnym zobaczycie co zajdzię u Lorda i czy coś uda się wymyślić dziewczyną