Detektyw Georgia Roberts

Bardzo ładnie tylko jakoś krótko...Mam nadzieje że następny odcinek nie będzie trzeba tak długo czekać.

[rudzielec]

Niezłe znalazłam kilka drobnych błędów, ale nie będę się czepiać, bo sama również je robię Szkoda tylko, że jakoś tak... Krótko.
Ale jak to się mówi "ciesz się z tego co masz i nie zawracaj nikomu dupy"
Więc nie będę narzekać Czekam na ciąg dalszy

[cerastes]

A jednak ocaliłeś Roya... coś mnie skłania do przeczuć, że wyjdzie z tej śpiączki. Całe opowiadanie ma delikatne zabarwienie groteski i dlatego wszelaka dramaturgia zdarzeń wydaje się trochę nie pasować. Nie zamierzam jednak niczego przesądzać, bo wszystko może się zdarzyć.
Fajne opisy emocji, zwłaszcza ten:

Georgia Roberts zaliczała się do osób cierpiących na ciemność duchową. Zdawałoby się, że na chwilę straciła kontakt ze światem, odizolowała się od niego, zamknęła się w sobie, nie reagowała na żadne impulsy otoczenia. Również o niczym nie myślała. Po prostu, tak jakby spała, z tym wyjątkiem, że miała pełną świadomość.

Czasami zdarza mi się czuć dokładnie to samo.
Grasz w tym odcinku trochę na zwłokę, ale odcinek podoba mi się. Jedyny niedosyt to brak pewności co dalej.
Zdjęcia w ilości i jakości stanowią świetną oprawę dla tekstu !

Świetnie. Fajne zdjęcia. Czekam na następny odcinek.

[Charionette]

Ha, wiedziałam, że nie pozwolisz Roy'owi umrzeć Ogólnie odcinek jest taki melancholijny, nostalgiczny i przygnębiający. Ale zdarza się garść humoru:

Napisał Gio

-Roz*******iło to ***ane biuro.

Powaliło mnie to na łopatki

Będę czekać na rozwikłanie tej zagadkowej zagadki . Mam tylko nadzieję, że Tom nie stchórzy (tak to się pisze? ) i uda się stworzyć rysopis Orsona, oby...
Hm... I to chyba tyle co mogę powiedzieć

No, ten obiad coś trochę długo trwał...
B. lubię twoje fotostory, jest takie wciągające.
Błędów nie znalazłam, bo się na nich nie skupiam, lecz nie zaszkodziły by dłuższe odcinki, albo krótkie, ale w niedługich odstępach czasowych.
10/10

[Gio]

Zapowiadany komentarz do komentarzy

Searle--->odcinek 09

Nareszcie, Gio. Już myślałam, że dałeś sobie spokój z tym FS, ale dobrze, że odzyskałeś dodatki niezbędne to stworzenia na nowo postaci. Brawo za Twą cierpliwość i upór

Aż głupio jest mi dziękować- wiadomo, mój Słomiany zapał

Dobry odcinek - trzymający w napięciu. Faktycznie smutny, ale czego można się innego spodziewać po wybuchu bomby. Wiadomo, że należy przedstawić tragizm tego zjawiska i bezsilność w obliczu takiego nieszczęścia. I uważam, że Gio bardzo dobrze to pokazał.

Dziękuję, właśnie o to mi chodziło. Może jednak trochę teraz tego żałuję, bo zmienił przez to trochę charakter opowiadania- wcześniej było dużo humoru, groteski, wszystko (myślę), że było pisane takim luźnym słowem, a teraz- tak dziwnie sztywno

Roberts do tej pory twarda, opanowana kobieta, teraz krzyczy ze strachu i płacze.

Tak, tutaj przesadziłem. Nie chciałem, żeby tak to wyglądało, no ale skoro tak wyszło, to trudno. Od tej pory będę kreował Georgię tylko na twardą babkę bez uczuć i skrupułów.

Biedny Roy, mam nadzieję, ze uda się go jakoś uratować, aczkolwiek ciekawym zwrotem była by jego śmierć. Zastanawia mnie jak to rozegrasz? Czy jednak uśmiercisz go, czy sprawisz nam niespodziankę w postaci cudem ocalałego praktykanta

To już chyba wiesz

Doszukałam się wielu błędów <nono>, ale wybaczam, jako, że miałeś dużą przerwę pomiędzy pisaniem i mogłeś nieco wyjść z wprawy

O tak. Po za tym przestałem jakoś czytać książki akcji, a przestawiłem się (a raczej nauczycielka mnie przestawiła) na wszystko co podobne do Szekspira. To pewnie przez to

No i dzięki za odniesienie się do mojego wcześniejszego komentarza Ja lubię doszukiwać się nieścisłości i błędów i cieszę się, gdy ktoś utwierdzi mnie w przekonaniu, że mam rację, lub wręcz odwrotnie, że to ja się pomyliłam wytykając komuś potknięcie.

Mi jest strasznie miło za to, że ktokolwiek komentuje te moje wypociny. Jestem tak wdzięczny, że nie mogę obyć się bez komentarza do komentarza Może przesadzę z tym stwierdzeniem, ale uważam, że szanuję czytelników (no może oprócz tego, że robię im miesięczne przerwy w odcinkach )

Serdecznie dziękuję za komentarz i zapraszam do skomentowania odcinka 10

Angella--->odcinek 09

Bardzo lubię to fotostory, dlatego nie mogłam się doczekać więc proszę, aby następny odcinek był szybciej.

Myślę, że w wakacje to się uda

Nareszcie chyba po raz drugi<chyba> Georgia pokazała, że ma serce.

Ona ma cały czas serce, z tym, że nie zawsze to pokazuje :>

Jak byś uśmierciła Wilsona to trochę nie było by to jak ona go wkurzała.

Wiem, wbrew pozorom jest to ważny wątek całej historii, zwłaszcza dostarczający dawki humoru. Teraz już wiesz, że go nie uśmierciłem (patrz: dalsza część komentarza)

Ale ja w końcu nie wiem czy ty uśmierciłaś praktykantkę czy nie.

A to się wyjaśni dopiero w odcinku 11

Angella--->odcinek 10

No, ten obiad coś trochę długo trwał...

Cóż…

Błędów nie znalazłam, bo się na nich nie skupiam, lecz nie zaszkodziły by dłuższe odcinki, albo krótkie, ale w niedługich odstępach czasowych.

Wole rzadziej ale dłuższe, choć nie wykluczam, że przestawię się bardziej na częstsze, ale krótsze- gdyż zdaję sobie sprawę z tego, że poczytność też będzie wtedy większa

Bardzo dziękuję za oba komentarze i pozdrawiam

Charionette--->odcinek 09

Miło jest coś wreszcie poczytać, ale nie koniecznie taką historię

O! Dlaczego? Przecież ludzkie nieszczęście zazwyczaj przyciąga największą uwagę (przynajmniej ja wychodzę z tego założenia).Choć na forum nie jest to już takie oczywiste, bo np. takie bardzo śmieszne FS-y mają o wiele więcej komentarzy niż te poważne Już sam nie wiem

Podziwiam cię, że tak spokojnie i ze szczegółami opisałeś tą sytuację.

Nie wiem, ale starałem się, żeby było w miarę dynamicznie

Faktycznie wszędzie panuje smutek i tragizm (nie wiem dlaczego, ale pierwsze moje skojarzenie z tym odcinkiem to tragiczne wydarzenia z 10 kwietnia).

Tragizm i smutek-owszem, ale porównywanie tego do aż tak smutnego wydarzenie, to chyba lekka przesada Lub, powinienem przyjąć to jako olbrzymi komplement o umiejętności konstruowania tragicznych zdań

łał... dziękuję bardzo. I kolejna osoba, której jest to to ulubione FS
Oczywiście mówiłeś o mnie

…i o całej reszcie osób, które to FS czytają

Charionette--->odcinek 10

Ha, wiedziałam, że nie pozwolisz Roy'owi umrzeć Ogólnie odcinek jest taki melancholijny, nostalgiczny i przygnębiający.

A to dobrze, czy źle?

Będę czekać na rozwikłanie tej zagadkowej zagadki .

Ja też jestem ciekaw co wymyślę, bo zakończenia nie mam jeszcze dokładnie przemyślanego XD

Mam tylko nadzieję, że Tom nie stchórzy (tak to się pisze? )

Szok! Ty, jedna z największych humanistek forum! Ale chyba dobrze

i uda się stworzyć rysopis Orsona, oby...

Dlaczego miałoby się nie udać? Choć lubię zaskakiwać

Dziękuję za komentarze i pozdrawiam

Aniołek---> odcinek 09

Fabuła mi się bardzo podoba, bo u Ciebie nigdy nie jest szaro i bezbarwnie. No i ciągle potrafisz zaskakiwać, a element zaskoczenia bardzo sobie cenię w twórczości literackiej.

Bardzo mnie cieszy, że moje „cudo” czyta się z choć odrobiną przyjemności Zaś samo zaskakiwanie… jest to efekt gmatwania na siłę akcji, coś rodem z telenoweli

Odniosłam wrażenie, że treść tego odcinka jest staranniejsza.

Odniosłaś dobre wrażenie Ja sam zauważyłem, że pisałem go tak jakoś wolniej, w ogóle topornie mi to szło A to dlatego, że właśnie w takim tragicznym odcinku chciałem przedstawić dokładnie to co czują bohaterowie.

Ucieszyło mnie, że udało Ci się odzyskać utracone postaci, na fotkach nawet nie widać różnicy, może tylko Roy wygląda trochę inaczej.

No tak, Roy był simem mocno zmodyfikowanym ze skrzyni rodzin i nie potrafiłem go już drugi raz tak odtworzyć. A reszta to pościągana z neta, albo do gotowych simów wprowadzone niewielkie poprawki

Całość - na bardzo przyzwoitym poziomie !

Aha, czyli mogę być z siebie zadowolony ale ciągle muszę jeszcze pracować!

Aniołek---> odcinek 10

jednak ocaliłeś Roya... coś mnie skłania do przeczuć, że wyjdzie z tej śpiączki.

Może tak, a może nie. To zależy, czy sądzisz, że zabiłbym jednego z głównych bohaterów

Całe opowiadanie ma delikatne zabarwienie groteski i dlatego wszelaka dramaturgia zdarzeń wydaje się trochę nie pasować.

Tak miało być, ale jak się okazało, nie do końca wyszło Po prostu lubię eksperymentować, po za tym, jak to powiedziała mi kiedyś Callineck (pozdrowienia dla Ciebie, o ile jeszcze żyjesz!) mój styl pisania chyba nigdy nie zazna spokoju i będzie się zmieniał w zależności od tego, jaką książkę przeczytam przed zaczęciem pisania

Grasz w tym odcinku trochę na zwłokę

Tak, ale nie wiedziałem co jeszcze mógłbym w nim zawrzeć

Jedyny niedosyt to brak pewności co dalej.

Ależ to chyba powinien być plus!

Zdjęcia w ilości i jakości stanowią świetną oprawę dla tekstu !

Dziękuję, spędziłem nad nimi prawie tyle samo czasu ile nad samym tekstem

[i]Dziękuję za komentarze i pozdrawiam[/b]

rudzielec---> odcinek 09

Tom musiał przeżyć bo to w końcu rodzina Orsona i mam wrażenie że niedługo wyjaśni się jego pochodzenie

No tak, bardzo dobrze śledzisz wątek Gdybym zabił Toma nie mógłbym pobawić się faktem, że jest on spokrewniony z Orsonem

Bardzo fajne i wciągające FS, dużo akcji, zawiłości, zaskakujących elementów - czyli wszystko co lubię

Ja też to lubię

Co by tu jeszcze.. aha gratuluje cierpliwości i zaciętości, chyba by mnie szlag trafił gdyby wcięło mi wszystkie postacie

No mnie trafił, ale już mi przeszło

rudzielec---> odcinek 10

Szkoda tylko, że jakoś tak... Krótko.

Wiem, wiem Następnym razem postaram się dłużej.

"ciesz się z tego co masz i nie zawracaj nikomu dupy"

Akurat tutaj się nie zgodzę. Na tym forum jest tyle FS, że spokojnie mogłabyś poświęcić swój czas na coś innego Więc czuję się zaszczycony, że wykorzystałaś go akurat na czytanie moich wypocin

Bardzo dziękuję za komentarze i pozdrawiam

Kinkarus---> odcinek 09

O! Czyżby nowy czytelnik?

Bardzo spodobało mi się twoje fotostory i tak samo zafascynowało mnie inne opowiadanie twojego autorstwa ,,Niepokorne"

Dziękuję Dobrze wiedzieć, że nie całkowicie zgasły w świetle Georgii Roberts

.Oj, Gio masz talent! GRATULACJE!!!

Chyba się zaczerwieniłem

Kinkarus---> odcinek 10

Świetnie. Fajne zdjęcia. Czekam na następny odcinek.

Bardzo dziękuję za ten i poprzedni komentarz, i pozdrawiam

Ellie---> odcinek 09

szkoda, ze zdjecia takie male, bo sa naprawde fajne i milo byloby zobaczycz je wieksze

Zapomniałem ustawić rozmiaru po kombinacjach z simami

[qoute] pfech, jak mogles zabic roya? juz bym wolala zeby ten drugi zginal XD [/quote]

Nie wyciągaj pochopnych wniosków! (patrz swój drugi komentarz )

Ellie---> odcinek 10

ok, jest kilka bledow, glownie interpunkcyjnych, ale nie chce mi sie wymieniac ;p uznajmy, ze to przez nieuwage.

Tak, masz rację

odcinek fajny, chociaz niewiele sie wydarzylo, w zasadzie to nic.

Wypraszam sobie! Zdarzyło się coś i jest to bardzo ważne dla dalszego wątku (Roy w śpiączce i znaleziony Wilson) ;p

bardzo dziękuję za oba komentarze i pozdrawiam

_natalia_--->odcinek10

Bardzo ładnie tylko jakoś krótko...Mam nadzieje że następny odcinek nie będzie trzeba tak długo czekać.

Ja też mam taką nadzieję ;]
dziękuję za komentarz i pozdrawiam

Do wszystkich
Następny odcinek się pisze Teraz są wakacje, więc częstotliwość odcinków będzie większa. No i oczywiście oczekuje na komentarze pozostałych

[Avonlea]

Na forum ostatnio bywam rzadko, ale to FS musiałam ocenić.
Przede wszystkim ciekawa jestem czy Roy wybudzi się ze śpiączki.
Niestety muszę przyznać, że czytając ten odcinek nie miałam, takiego zapału jak przy poprzednich, jakby niektóre ważne wydarzenia nie zostały zbyt dobrze przedstawione, a całe sceny wydały mi się suche i mało rzeczywiste. ;( (może to dlatego, że dziś boli mnie głowa)
Podsumowując, nie uważam ten odcinek za nieudany, ale mało nasycony, gdyby stało się w nim troszeczkę więcej, coś bardzo ważnego dla akcji, to bym była zadowolona. A Ty po prostu najważniejsze wydarzenia, takie jak zapadnięcie Roy'a w śpiączkę opisałeś w jednym zdaniu

To tyle

[Gio]

Napisał Avonlea

Przede wszystkim ciekawa jestem czy Roy wybudzi się ze śpiączki.

Ja też jestem tego ciekaw

Niestety muszę przyznać, że czytając ten odcinek nie miałam, takiego zapału jak przy poprzednich, jakby niektóre ważne wydarzenia nie zostały zbyt dobrze przedstawione, a całe sceny wydały mi się suche i mało rzeczywiste. ;( (może to dlatego, że dziś boli mnie głowa)

Może właśnie dlatego

Podsumowując, nie uważam ten odcinek za nieudany, ale mało nasycony, gdyby stało się w nim troszeczkę więcej, coś bardzo ważnego dla akcji, to bym była zadowolona. A Ty po prostu najważniejsze wydarzenia, takie jak zapadnięcie Roy'a w śpiączkę opisałeś w jednym zdaniu

Rozumiem, nie chciałem jednak zbyt rozpisywać się nad tym wydarzeniem. Starałem się napisać to tak, jakby nie było to czymś niezwykłym, zdanie nieróżniące się od innych. Nie wiem dokładnie jak to wytłumaczyć, w każdym bądź razie był to celowy zabieg

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.


No i ciągle czekam na jeszcze kilka komentarzy :> Zaś odcinek jest prawie zrobiony

[Charionette]

Napisał Gio

Tragizm i smutek-owszem, ale porównywanie tego do aż tak smutnego wydarzenie, to chyba lekka przesada Lub, powinienem przyjąć to jako olbrzymi komplement o umiejętności konstruowania tragicznych zdań

Tak, myślałam raczej o budowaniu smutku i takiego napięcia Przecież ta sytuacja a 10 kwietnia to dwie różne sprawy, jednakże czytając odcinek od razu nasunęły mi się uczucia związane z tym tragicznym wydarzeniem, można powiedzieć, że bardzo wczułam się w rolę Georgii Możesz być z siebie dumny, że osiągnąłeś taki efekt

Napisał Gio

A to dobrze, czy źle?

Pewnie, że dobrze. Gorzej by było jak próbowałbyś wpleść komedię

Napisał Gio

Szok! Ty, jedna z największych humanistek forum!

Że co proszę?

Napisał Gio

Dlaczego miałoby się nie udać? Choć lubię zaskakiwać

I właśnie dlatego zastanawiam się Bo jestem prawie pewna, że nie pójdzie tak łatwo ^^

Pozdrawiam