Pokuta

[rudzielec]

Na białym, metalowym łóżku, pod cienka, matową kołdrą leżał Mały.

cienką

Łzy szczypały mu oczu, a mięśnie drżały napięte do granic możliwości.

oczy

– Kto by to widział, żeby zachowywać się tak wulgarnie w obecności chorego. – Nagle przed nim wyrósł. – Nie uczono cię, chłopcze, że w szpitalu trzeba się stosownie zachowywać?

chyba coś zgubiłaś w tym zdaniu

Napisał Libby

Choć chyba nie do końca rozumiem jego postępowanie...

jestem tego samego zdania, Davide postąpił chyba za bardzo samolubnie decydując o tym gdzie po śmierci trafi Mały.

jak na kogoś bez weny to całkiem dobrze napisałaś ten odcinek
tradycyjnie czekam na następny.