Miasteczko

[Annetti]

Katia i Cyprian wyglądają uroczo. A ich córeczka to już w ogóle szczyt słodkości. Fajnie, że Larysa odnalazła się w roli starszej siostry Ogólnie one we dwie wyglądają fajnie. A ten Zdzisiek też jest fajny. I jestem pełna podziwu, że wychodził z siostrą na spacer tak często Mój starszy brat jak poszedł ze mną i dwójką młodszego rodzeństwa na spacer na dokładnie piętnaście minut, to potem cała ulica wiedziała jaki to dobry brat Podejrzewam, że Zdzisiek może być fajnym ojcem

Boguś i Herbert
Całe szczęście, że Marcel się opamiętał! Chyba nie wybaczyłabym mu, jeżeli postąpiłby inaczej I te kłótnie z teściową. W sumie całkiem to życiowe Jejku! Denis! Ej, weź, jak tylko zobaczyłam te blond włoski, od razu skojarzył mi się właśnie z Denisem Rozrabiaką Bracia są ze sobą świetni. A i Baskowi gratuluję cierpliwości. Zapewne nie raz na stąpnięto na ogon albo coś w tym stylu. No i Henia. Kochana z niej dziewczynka.

Napisał Liv

W kolejnym odcinku chyba wrócimy do do Domańskich i Aronowiczów

Jestem za! Chociaż nie zaprzeczam, że rozbudzasz moją ciekawość, wspominając innych mieszkańców

O! Skąd masz włosy Heni? Strasznie mi się podobają

Pozdrawiam

Ps. Czy to, że w spisie mieszkańców nie widzę Anabelle powinno mnie martwić? Czy może po prostu powinnam sobie sprawić okulary? Frydy też nie zauważam, natomiast zmianę rodziny Zeni owszem!

edit: Znalazłam Frydę

[Tenebris]

Jak zrobiłaś ten ślub w kapliczce? To mnie tylko zastanawia . Henia jest przesłodka i przeurocza . Zaczynam się gubić w imionach . Rufin wygląda mi na wrażliwego Sima i tak fajnie zajmuje się synkiem .

[Libby]

No, ciekawie...
Odcinek zaczęłam czytać już parę dni temu, ale dopiero dziś dokończyłam.
Katia i Cyprian tworzą fajną parę. Dobrze, że im się układa. Larysa ma szczęście, że zyskała takiego ojczyma . Raczej nieczęsto się tak trafia... A Henia słodka .
A propos Zdziśka... tworzy ładną parę z Larysą - szczęścia życzę .

No, Marceli, masz szczęście, że poszedłeś po rozum do głowy!
Nie dziwię się, że teściowa tak zareagowała na jego widok. W zasadzie on też nie powinien się dziwić . No i super, że zdecydował się na ślub . A synek mu się udał, nie powiem .

Z Ruffina fajny ojciec . Słodkie ma te dzieciaczki .

Co do dalszych losów Domańskich i Aronowiczów to jestem jak najbardziej za .

[Shattered]

Jaki puściutki ślub. Mam na myśli okolicę. Tak dookoła pusto
Zdzisław i Czesia Padłam
Spotkanie na placu zabaw.. Matko. Przypomina mi to film "Małe Dzieci" z Kate Winslet... Ach jakie romantycznie..
Jakie Tatianka ma ciemne włoski Wygląda jak mała czarownica Jaki uroczy strój ma.. Niemowlaki są takie słodkie
Uuuu Zdzisiek się oświadczył No, ale mógł wybrać bardziej romantycznie miejsce np. restaurację Flambir, a nie kuchnię
I kolejne ładne talerze

WOW, ale Henia ma wielkie oczy
Jakie te baby głupie Zostawi ją. Niech najlepiej ma bliźniaki, to popamięta..
Jaki wspaniały ten nowy dom, a ogród prześliczny
A może się pomyliłam i naprawdę się zmienił. No cóż. Przekonamy się.
Ślub piękny, ładna kapliczka,.
Ale bym w dupsko dała gdyby mój dzieciak tak wodę narozlewał w łazience

Czekam na więcej

[LepkiePaluszki23]

To i ja skomentuję ten odcinek
Bardzo wyczekiwany przeze mnie jak każdy inny
Na początku od razu powiem, że Katia ma fajny nos. Trochę jak u czarownicy. Nareszcie wzięli ślub
Z tego co widzę to w małżeństwie Mari Magdaleny i Hierka układa się całkiem dobrze
Larysa na 14 zdjęciu wygląda tak niewinnie i ogólnie jest piękna
Fajnie, ze znalazła miłość "swojego życia". Hura Cyprian będzie miał swoje dziecko Koteczek jest przeuroczy i jak słodko się bawi
Tatiana jest taka słodziutka i ten smoczek i cała ona jest nie do opisania Innymi słowy zakochałem się
Wszystkie dzieciaczki są słodkie *_*
Trochę chyba za późno ruszyło sumienie Marcela,ale dobrze, ze w ogóle ruszyło

Na miejscu pani Woff też bym się tak zachował.
Do tej pory nie wiem jak budujesz takie ładne domy
Kapliczka w Nigdzie jest także ładna chociaż mam cichą nadzieję, ze ją nam kiedyś pokażesz
Nie ma to jak taplać się w kałuży. Jestem pełen podziwu wytrzymałości Baska.
W następnej części pragnąłbym dostrzec Domańskich i historię Bazylego

[Shattered]

Twoja okolica wygląda świetnie ! Naprawdę się napracowałaś, wiele czasu musiałaś na to poświęcić..
Nie wiem zupełnie jak komentować to wszystko, żeby się nie pogubić Już się chyba pogubiłam. Kontynuuję historię z postu #60
Anzelm Ławecki i lekcja polskiego się przypomniała.. Matko, już nigdy nie będę miała lekcji polskiego

No ja to bym wygnała tą cholerę puszczalską na zbity pyszczek..
Zenobia... Czy ktoś grał w Resident Evil Revelations czy to tylko przypadek
Ach Jesika i jej miłość. Niczym z filmu z Hollywood
Podziwiam, ładne ubrania ciążowe.. Jak dla mnie to za dużo zachodu z nimi..
Małżeństwo i nie mieszkają razem? Ale dziecko zrobili
Mama Zenobii zaś wychodziła do pracy wieczorami
Mała Zeni poleciała po pomoc do sąsiadów no no, niezła. Ile latek miała?
Ja wiem, wcale nie wyglądała jakby życie z niej uszło :d
No dobra, to kto zabił tego ojca?
.. Ach tak to jest. Matka puszczalska to i córka, to chyba jest w genach
BTW znów ładny ciuch ciążowy
Sławek jest uroczy
No to witaj Klementyno z ładnymi ciuszkami
Nie mogę zrozumieć, czemu Roksana się nie wyprowadziła. Przez tyle lat... Mogła wynająć mieszkanie.
Oż to Szila jedna... Wyprowadziła się bez córki, ach wiedziałam że to kawał cipy nieogolonej
O matko, szalenie podoba mi się strój Anabelle ten który miała podczas zaręczyn..
I co, to koniec ich historii? A co z Klementynką? Zostawiła ją? To nawet Sławek się nie wyprowadził ?
Matko, jaka wspaniała historia.. Pokazuje jak zmienia się życie każdego, nawet sima. Po prostu wspaniała

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

Tymek moim zdaniem dobrze postąpił mówiąc, że to jej problem. Gdyby nóżek nie rozkładała to by nie cierpiała..
Jakie urocze cytrynki na ścianie
I jednak wrócił.. aj, mógł się cieszyć życiem...
I kolejne oświadczyny w kuchni
Jak uroczo, że wszyscy na ślubie siedzą, u mnie zanim usiądą to już po ślubie..
Bonusowa fotka jest boska
O i znów pobaraszkowali sobie
Ćwiczenia baletowe niczym z Hung Up Madonny
I kolejne oświadczyny w kuchni
Boże jakie ładne ciuchy masz..

[Oaza]

Haha, mój poprzedni post w tym temacie jest na pierwszej stronie, a następny na dwudziestej pierwszej... Refleks szachisty, nie ma co. ;D

Początkowo byłam z siebie dumna, że mniej więcej ogarniam powiązania między Twoimi simami. Tylko że wtedy na bieżąco przeglądałam inne tematy ze zdjęciami, to i miałam możliwość sobie wszystko na spokojnie analizować. Teraz natomiast, po dłuuugiej przerwie od Simsów i w ogóle myślenia o nich, nadrobiłam naraz całe Miasteczko i zgłupiałam. XD Wszystko mi się pomieszało, kilkanaście razy miałam zawiechy podczas czytania (musiałam sobie przypominać, kim była osoba wspomniana W TYM SAMYM POŚCIE, tyle że trochę wyżej), a nowe twarze to już kompletnie dramat, bo ich nawet trochę wcześniej nie kojarzyłam... Ale wiesz co? Ten mętlik jest w tym wszystkim najlepszy. ;p

Nie dam rady skomentować tutaj wszystkiego tak wnikliwie, jak bym chciała, a szkoda. Zacznę od historii Koralików, bo to pierwszy wątek jaki tutaj zamieściłaś i jedyny, który wcześniej skomentowałam (aż mi wstyd :c). Cieszę się, że wszyscy wyszli na prostą i poradzili sobie z taką parszywą sytuacją. Nawet mój gniew na Sylwana osłabł. W końcu skoro nie chciał dziecka, mógłby tylko zatruwać życie Minie i Gustawowi, gdyby na siłę został. A tak Mina miała szansę ułożyć sobie życie z kimś, komu naprawdę na niej zależało. Swoją drogą bardziej podobała mi się bez okularów, ale nie będę wybrzydzać. XD Gustaw ładnie wyrósł i fajnie, że też układa sobie życie... Ale muszę się wyżalić: nazwisko „Anizja Ewerkin” wwierciło mi się w mózg i chodziło za mną cały dzień, pojawiając się w umyśle w najdziwniejszych momentach. O.O Liv, co Ty robisz z ludźmi...

Z pozostałych opowiastek chyba najbardziej zapadła mi w pamięć ta o Wasylim i Armando, a to dlatego, że wściekłam się niesamowicie. Armando to taki śliczny sim, TAKI ŚLICZNY, a okazał się nieodpowiedzialnym dupkiem, który zostawia żonę, bo ma taki kaprys. Serio, gdyby był brzydki, to by to aż tak nie bolało. :<

Morderstwo w Nieznanowie też zostaje w głowie. Pamiętam swoją reakcję, kiedy wpadłam przelotem na forum, zajrzałam akurat do tematu ze ślubami i zobaczyłam żonę burmistrza z jakimś innym gachem. Reakcja była mniej więcej taka: „To oni się rozwiedli?! Ale dlaczego?! ;-;”. A tu proszę, grubsza sprawa... Niby to dramatyczna historia, ale wiesz, na końcu zaczęłam śmiać się jak głupia. Wszystko przez ten „koniec świata w Nieznanowie 21.12.2012”. XDDD
Nie próbuję na siłę zrozumieć pobudek Nory, żeby odać dziecko teściom, bo i tak ich nie zrozumiem. Tym bardziej nie zrozumiem Bazylego, który niby opłakiwał brata, a później zaczął spiskować z człowiekiem, który przyznał się, że go zabił. Kanalia. Nie pojmuję, dlaczego siłą posadzono na stołku burmistrza kogoś, kto nie ma ku temu żadnych predyspozycji. Że co, że Domański? Lepiej, żeby jakiś Domański zaprowadził chaos w miasteczku, czy żeby ktoś inny odpowiednio zajął się sprawami mieszkańców? :/
Btw.

Napisał Liv

- To moja córka - wyjaśnił Aronowicz. - Straciła matkę, poniekąd z rak tego samego człowieka, który zabił ojca jej narzeczonego. Chyba znasz Melchiora Jabłoneckiego?
- Owszem, znam.
- Jemu też możemy podziękować... Bo moja żona nieboszczka i twoja bratowa to jego córki, co prawda każda z innej matki, no i żadna z nich o tym nie wie, podobnie jak ich dzieci.

*mózg na ścianie*

Przyczepię się trochę do Lesława/Sławka. Dlaczego Sławek? Zwyczajne Leszek byłoby... no właśnie, zbyt zwyczajne? ;p Sławek to zdrobnienie od zupełnie innego imienia i w ogóle mi tu nie leży. Co ja się nagłowiłam, kiedy po jakimś czasie od narodzin Lesława wspomniałaś w innym poście o jakimś Sławku, to moje.

Na koniec nie mogłabym się oczywiście obyć bez zachwytów nad samym Nieznanowem. Aż dech zapiera, kiedy się patrzy na te widoki. Tak zaaferowały mnie zdjęcia okolicy, że zdążyłam zapomnieć o wspomnianym przez Ciebie pokazie premierowym Nigdzie i La Fiesta Tech... i zaczęłam się zastanawiać, co to za jakieś Dziwnono czy coś Ci się wkradło na sam koniec. XDDD
Zazdroszczę Ci pięknych domków. Ja dopiero od dwóch-trzech tygodni mogę sobie naprawdę pograć w Simsy i raczkuję, jeśli chodzi o budowanie. Tworzę mała domki na małych parcelach, bo na takich najpłynniej się gra, tylko że chyba jednak te domki są trochę za małe. ^^ Zauważyłam, że simowie dość często sobie nawzajem przeszkadzają. Muszę nad tym popracować i przy okazji powiększyć nieco swoje dotychczasowe tworki.

Niech Wena będzie z Tobą!

[Nyu Nyu Nyuu]

Na wstepie... powiem, ze grubo przed moja rejestracja bardzo czesto tu wchodzilam, historie Twoich simow sa genialne, no i gratuluje wytrwalosci do tego wszystkiego...
I nie wiem, czy tylko ja ogarniam imiona tych simow? Jak sie czytało kazda z tych części kilka razy, to w sumie nic nadzwyczajnego. No ale takie tam glupoty. Zaczne od tego ze sie zdziwilam, ze Marceli przyszedł na slub brata, jak w poprzednim odcinku z tych rodzin zostawil zone. ;o Myslalam ze w ogole zostawi swoja rodzine... I dobrze, ze wrocil do Julianny,
I znajac Ciebie, w nastepnym odcinku Larysa będzie w ciazy, jestem przekonana. A slub wezma z pewnoscia, no chyba ze między nimi sie cos wydarzy (na co nie licze).
Wiecej nie mam nic do powiedzenia, czekam na kolejny odcinek.

[Liv]

Odpowiedzi na komentarze:

Spoiler: pokaż

Na sam początek BAAAARDZO Wam wszystkim dziękuję za tak liczny odzew! Jeśli jest niebo dla pisarzy, to właśnie do niego trafiłam Odcinek pisałam zaś z wielką przyjemnością i szczęka mnie boli od uśmiechania się podczas odpisywania na Wasze komentarze

Napisał Annetti

Podejrzewam, że Zdzisiek może być fajnym ojcem

Zdzisiek to dobry sim, no i lubi dzieci Nie ma żadnych przeciwwskazań!

Napisał Tenebris

Jak zrobiłaś ten ślub w kapliczce? To mnie tylko zastanawia

W postawiłam łuk na parceli publicznej, pojechałam tam narzeczonymi, przez insimentora przywołałam gości, przebrałam ich również za pomocą tego modu i był ślub.

Z imion się proszę nie śmiać - to jest RÓŻNORODNOŚĆ w moim wydaniu!

Przypomina mi to film "Małe Dzieci" z Kate Winslet...

No tak Przecież oglądałam ten film xD

Wygląda jak mała czarownica

Chyba ma to po mamie ;]

No, ale mógł wybrać bardziej romantycznie miejsce np. restaurację Flambir, a nie kuchnię

Muszę im najpierw jakiś bar mleczny postawić!

Zostawi ją.

Szczerze mówiąc już prędzej ona jego

Napisał LP23

Z tego co widzę to w małżeństwie Mari Magdaleny i Hierka układa się całkiem dobrze

Niezaprzeczalnie Ale "nic nie może przecież wiecznie trwać"...

Wszystkie dzieciaczki są słodkie *_*

TAK! ^^

Kapliczka w Nigdzie jest także ładna chociaż mam cichą nadzieję, ze ją nam kiedyś pokażesz

Chyba zaraz zrobię jeszcze jednego "edita" tego posta....

Napisał Shattered

Czy ktoś grał w Resident Evil Revelations czy to tylko przypadek

Nie, przypadek

Ach Jesika i jej miłość. Niczym z filmu z Hollywood

Ale motyw przyjaźni, która nagle (bez żadnych "fajerwerków") przerodziła się w miłość - i to taką prozaiczną - nie jest raczej częsty w hollywoodzkich filmach

Małżeństwo i nie mieszkają razem? Ale dziecko zrobili

A czy jedno z drugim się wyklucza? ;D

Mała Zeni poleciała po pomoc do sąsiadów no no, niezła. Ile latek miała?

5 chyba.

.. Ach tak to jest. Matka puszczalska to i córka, to chyba jest w genach

Poczekajmy na dalsze losy Klementynki i Frydy

Nie mogę zrozumieć, czemu Roksana się nie wyprowadziła. Przez tyle lat... Mogła wynająć mieszkanie.

Po co się miała wyprowadzać? Przecież im wszystkim razem dobrze było No i mają duży dom (przypominam, że Miron urządzając go miał na myśli to, żeby WSZYSCY się w nim zmieścili )

A co z Klementynką? Zostawiła ją?

Na to wychodzi

To nawet Sławek się nie wyprowadził?

Po co miał się wyprowadzać? Znalazło się dla nich miejsce w domu.

Tymek moim zdaniem dobrze postąpił mówiąc, że to jej problem. Gdyby nóżek nie rozkładała to by nie cierpiała..

No ale zauważ, że Tymek i Linda byli parą.

aj, mógł się cieszyć życiem...

Bez ukochanej kobiety?

Oaza! Miło Cię widzieć

Napisał Oaza

Początkowo byłam z siebie dumna, że mniej więcej ogarniam powiązania między Twoimi simami

Brawo!

Z pozostałych opowiastek chyba najbardziej zapadła mi w pamięć ta o Wasylim i Armando, a to dlatego, że wściekłam się niesamowicie. Armando to taki śliczny sim, TAKI ŚLICZNY, a okazał się nieodpowiedzialnym dupkiem, który zostawia żonę, bo ma taki kaprys. Serio, gdyby był brzydki, to by to aż tak nie bolało. :<

Hahahaha

Dlaczego Sławek?

Lesław, dlatego Sławek No bo serio... Lesiu?

Tworzę mała domki na małych parcelach

Ale ja też tak robię 90% parcel ma wymiar 2x2 A powody i zmartwienia takie same jak u Ciebie

Nyu Nyu Nyuu, witam w temacie i na forum

I nie wiem, czy tylko ja ogarniam imiona tych simow?

Gratuluję i podziwiam!
Marceli zostawił Julianę, ale nie byli oficjalnie parą wtedy Jako żony raczej jej nie zostawi

I znajac Ciebie, w nastepnym odcinku Larysa będzie w ciazy, jestem przekonana.

To prawda
Co do reszty - sama zobaczysz

Zgodnie z zapowiedziami, pod lupę bierzemy dziś Domańskich, Arnowiczów i resztę ekipy.

Część trzecia.

...

Któregoś dnia ktoś postanowił się skontaktować z panią Dziekan-Zdrójkowską. Ktoś, z kim Nora nie chciała mieć nic wspólnego...



- Ojciec... - rzekła, widząc przygarbionego, siwowłosego sima w garniturze i w ciemnych okularach wpuszczającego ją do środka.
- Witam panią burmistrzową - odrzekł Melchior Jabłonecki. Dla niemal wszystkich "rdzennych" mieszkańców miasteczka Faustyna Domańska i jej synowa Nora były po prostu "burmistrzowymi" i nie przeszkadzał w tym fakt, że mąż tej pierwszej był od wielu lat na emeryturze, a tej drugiej zmarł 20 lat temu.
Inna sprawa, że mężczyzna nie czuł się w jakikolwiek sposób przywiązany do córki.
- Możesz mi wyjaśnić, dlaczego wzywałeś mnie aż do swojego mieszkania? Nie mogłeś mi tego powiedzieć przez telefon albo umówić się ze mną w kawiarni?
- Ta rozmowa musi pozostać między nami. Tu nie ma nikogo oprócz nas... Ale do rzeczy.
- Słucham.
- Może pójdziemy do kuchni? Usiądziemy, zrobię ci herbaty...
- Daruj sobie grzeczności, to niczego nie zmieni - ucięła blondynka.
- Jak sobie życzysz...
- No ale co chciałeś mi powiedzieć?
- A, tak... Wygląda to wszystko tak - Zefiryna Aronowicz, twoja zmarła przyjaciółka, to twoja siostra.
Nora osłupiała. Nie spodziewała się, że ojciec tak szybko przejdzie do sedna i że ta jedna, prosta wiadomość wywróci do góry nogami całe jej życie. A w sumie nie tyle jej własne co...
- Jak śmiałeś to ukrywać przez tyle lat?! - krzyknęła, cała w nerwach. Od tego momentu jeszcze bardziej nienawidziła tego sima. Doskonale zdawała sobie sprawę, że Jabłonecki wszystko to sobie zaplanował i że na pewno współpracował z zabójcą jej męża. - Ty podła mendo, nie dość, że zostawiłeś i mnie, i Zefkę, to jeszcze przyłożyłeś rękę do śmierci mojego męża! Oby piekło pochłonęło cię żywcem!!!
Miała ochotę go uderzyć w twarz, ale cudem się powstrzymała. Szybkim krokiem skierowała się w stronę drzwi na klatkę schodową.
- Przekaż Błażejowi, żeby lepiej przemyślał ślub ze swoją kuzynką! - zawołał za nią.
Dopiero teraz do simki dotarło, co on naprawdę miał na celu ujawniając prawdę o pochodzeniu jej przyjaciółki. Zatrzymała się i popatrzyła na niego płonącymi oczyma.
- Nienawidzę cię! - krzyknęła w furii i wybiegła z mieszkania.

Chciała zadzwonić do syna, ale płacz skutecznie jej to uniemożliwił. Nie miała jednak pojęcia, że chwilę później w tym samym mieszkaniu miał się rozegrać jeszcze większy dramat niż jej własny.

Błażej Domański nigdy nie poznał ojca swojej matki, podobnie jak Marlena, jego narzeczona. Zdziwili się więc, gdy starszy mężczyzna poprosił ich obu o spotkanie.

Po przywitaniu, tak jak w przypadku wcześniejszej wizyty, przeszedł do sedna sprawy.
- Wybaczcie, młodzi, ale jest przeszkoda, która uniemożliwi wam zawarcie związku małżeńskiego.
Zdziwieni narzeczeni spojrzeli na siebie, po czym przemówił Błażej:



- O czym mówisz, dziadku? Jaka przeszkoda?
- Wasze matki to przyrodnie siostry - obie są moimi córkami.
- Ale chwileczkę - chłopakowi coś w tym wszystkim nie pasowało. - Gdyby tak rzeczywiście było, nasze matki na pewno by nam o tym powiedziały, a przynajmniej przekazały przez rodzinę!



- Żadna z nich o tym nie wiedziała, a twoja matka, Błażej, była tutaj chwilę przed wami i wtedy poznała prawdę.
- Zrobiłeś to specjalnie, przyznaj się! - wyrzucił z siebie młodzieniec.
- Tak, to prawda - odparł dziadek. - Komuś moje milczenie było bardzo na rękę, no ale w końcu zostałem upoważniony do powiedzenia prawdy.
Błażej, który do tej pory żył w całkowitej nieświadomości szykującego się na niego spisku, przez chwilę nie mógł dojść do siebie. Tu nie chodziło tylko o złamanie mu serca - ktoś chciał złamać go na duchu i uniemożliwić objęcie przez niego fotelu burmistrza Nieznanowa!
Taki cel mogły mieć tylko dwie osoby - obecny burmistrz i zabójca jego ojca...
- Z kim współpracujesz? Gadaj! - krzyknął, łapiąc starszego człowieka za barki.
- Puść mnie, dzieciaku! - odparł resztką tchu Jabłonecki.
- Kto zabił mojego ojca? - zapytał, wpadając niemal w furię. Nie zauważył, że jego ręce coraz mocniej ściskają się wokół szyi sima, tak, że ten prawie nie może oddychać.
- Błażej, proszę, puść go... - usłyszał za sobą cichy szloch.
Odwrócił się w jej stronę, jednocześnie spełniając jej prośbę. Cała się trzęsła od płaczu, ukrywając twarz w dłoniach.
Szał nagle minął. Podszedł do niej i objął ją ramieniem.



- Marlena, proszę cię, nie płacz... Znajdziemy sposób...
- Nie znajdziemy, Błażej - wyłkała. - Jesteś moim kuzynem. To koniec...
Tak, Domański sam nie wiedział, jak wybrnąć z tej sytuacji, ale musiał jakoś dodać otuchy dziewczynie. Nie wyobrażał sobie rozstania z nią, a jednak to było jedyne wyjście...


Chociaż od tamtej pory młodzi nie widywali się ze sobą, zaręczyny oficjalnie nie zostały zerwane - po prostu publicznie pokazywali się bez pierścionka.
Marlena bardzo cierpiała z tego powodu, z Błażejem pewnie byłoby podobnie, ale kolejne czarne chmury wisiały nad jego życiem...

Wkrótce po otrzymaniu dyplomu wyższej uczelni syn Bronisława miał objąć urząd burmistrza Nieznanowa.
Ten dzień w końcu nadszedł - absolwent politologii, Błażej Domański wrócił do rodzinnego miasteczka, zamieszkał w bloku pośród innych simów i przygotowywał się do objęcia nowej roli.



Niestety, w tym samym czasie zostało udowodnione pokrewieństwo Wita Wikarewicza, przyjaciela Błażeja, i Bazylego Domańskiego. Chłopak również w związku z tym postanowił ubiegać się o prawo do przejęcia władzy nad Nieznanowem.
Ogłoszono wybory.

Decyzja ta wstrząsnęła młodym Domańskim - jego najważniejszy powiernik i współpracownik przeciw niemu!
Któregoś dnia u progu jego mieszkania pojawił się jego rywal.



- Młody, co ty odpie******?! - pytał Błażej.
- No co? Mam takie samo prawo zostać burmistrzem jak ty!
- Ale co ci, do cholery, strzeliło do głowy? Przecież nigdy nie chciałeś być zawodowym politykiem!
- Zmieniłem zdanie. Mam przygotowaną świetną kampanię wyborczą! Zmiotę cię z powierzchni ziemi, kuzynie!
- Jeszcze zobaczymy, a teraz wynocha z mojego mieszkania! - krzyknął.

I jeszcze ta cholerna kampania wyborcza na głowie...



Zakończenie studiów panny Aronowicz też było stresującym wydarzeniem, ale głównie na tle osobistym...



- Dzieciaki już wiedzą.
- Dzięki, stary. Ale mam przeczucie, że niedługo mnie zgarną.
- Coś w tym może być, bo sprawa zabójstwa burmistrza rozgorzała na nowo. Podobno pojawili się nowi świadkowie...
- Domański, jego matka i Aronowiczówna?
- Wydaje mi się, że nie tylko...
- Oj tam, pewnie trochę czasu im zleci, zanim do mnie dotrą. Do tego czasu pewnie będę już hen, hen daleko! Ale dzięki za wiadomości. Jak dzieciaki?
- Tak jak oczekiwaliśmy.
- Doskonale.
- Będę już spadał. Trzymaj się, Zbysław.



- Ty też, Melchior. Dzięki za wszystko.

...



- Dobry wieczór, pan Zbysław Aronowicz?
- Tak, to ja.
- Młodszy inspektor Hubert Zamoyski oraz aspirant Armando Ewan. Mamy sądowy nakaz zatrzymania pana.
- K****...


Obciążające okazały się być zapiski prowadzone przez Marię Aronowicz oraz jej testament, w którym wyraźnie wskazała, że to jej syn jest mordercą burmistrza. Kobieta była jedyną osobą - oprócz Melchiora Jabłoneckiego oraz Bazylego Domańskiego - która znała prawdę. Syn wyjawił jej ją, gdy ta leżała na łożu śmierci, na szczęście zdążyła zmienić treść testamentu oraz zanotować to w swoim pamiętniku, który został udostępniony prokuraturze.
Zeznania świadków również okazały się być obciążające.
Prawomocnym wyrokiem sądu Zbysław Aronowicz został uznany winnym zabójstwa Bronisława Domańskiego i skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Wyrok - w zawieszeniu - dostali też współpracownicy Aronowicza, w tym także Bazyli Domański...

Brat, siostra oraz córka Zbysława postanowili odwiedzić go w więzieniu niedługo po procesie.
Nadia dowiedziała się, że to Zbysław okłamał Denisa, przez co sama musiała wychować ich syna. A Marlena... Depresja jej matki, która doprowadziła do przedawkowania tabletek, była zemstą jej ojca za to, że nie udało mu się uwieść Nory Domańskiej.



- Ty draniu, jak mogłeś zniszczyć życie mi i mojemu synowi? - wściekała się na widok brata Nadia Aronowicz. - Po co rozbijałeś całą naszą rodzinę?!



- Nadia, ja tylko ratowałem tyłek temu gościowi - kto by zechciał taką głupią i naiwną pindę jak ty? Żadne, ŻADNE z was nie zasłużyło na szczęście! A mieliście go wszyscy od cholery! - darł się więzień.
- I tylko dlatego postanowiłeś nam zrujnować rodzinę? - zapytał, równie zły na brata, Kornel Aronowicz.
- Rzygać mi się chciało, ilekroć was widziałem. Ja miałem surowego ojca, którego musiałem zastąpić, głupią żonę, córkę zamiast syna, ledwo skończone studia, podłą robotę i ani jednego spełnionego marzenia!
- A wiesz co ja miałam? - wyrwała się nagle Marlena. - Ja miałam smutną, zatroskaną matkę, którą zresztą straciłam, ojca, który nigdy nas nie kochał i nie interesował się mną, narzeczonego, który okazał się być moim kuzynem, dom, w którym nikt nie był szczęśliwy, babcię, która tak często płakała i która musiała cię chronić...
- To wszystko? - zapytał Aronowicz bez wzruszenia.



- Wszystko...?



- Wszytko? Nie, tato, NIE wszystko! Zniszczyłeś życie mi i mojej rodzinie! Wszystkim, których kochałam! I nawet nie jest ci z tego powodu przykro! Jesteś potworem i NIENAWIDZĘ CIĘ! Miałam nadzieję, że pobyt w więzieniu czegoś cię nauczy... Ale nie, ty nie masz serca ani sumienia! Mam nadzieję, że będziesz teraz cierpiał jak my wszyscy, gdy ty bawiłeś się naszym życiem!
- Żegnaj, braciszku - powiedziała Nadia. - Zobaczymy się po śmierci.

...

Kampania wyborcza trwała w najlepsze.
Wit Wikarewicz niemal stawał na rzęsach, żeby zdobyć poparcie. Wystąpienia na placach kampusu wkrótce stały się chlebem powszednim dla tego studenta.







Koledzy i koleżanki, a także kompletnie nieznane mu osoby, przychodziły go słuchać, a po zakończeniu przemówienia zadawali pytania.



Chłopak uważnie śledził sondaże wyborcze, ale za każdym razem się załamywał - mieszkańcy Nieznanowa i Wyspy Królowej Melanii bardziej wierzyli w kompetencje jego przeciwnika... Ciągłe telefony od Bazylego Domańskiego dodatkowo załamywały chłopaka - ojciec okazał się być bardzo wymagający - za wszelką cenę chciał zdobyć poparcie.

Wykończony Witek starał się jednak dobrze uczyć



i często zaglądać na siłownię, by dobrze się prezentować przed wyborcami.

Tam pewna dziewczyna zwróciła jego uwagę.



Była to Berenika Charkowska, studentka z Nieznanowa, półsierota o pokręconej historii, skrywająca jakąś tajemnicę.
Młodzieniec nie miał jednak czasu na romanse - wszak wybory były tuż, tuż!

Mieszkańcy do urn poszli w piątek, 18.07.2014r. (data taka, ponieważ w tym dniu stuknęło mi dokładnie 7 lat, odkąd gram w TS2 ;D)
Nowym burmistrzem Nieznanowa został...

Spoiler: pokaż

Błażej Domański

Jego przeciwnik się załamał. Ojciec zagroził mu, że w przypadku porażki ich współpraca urwie się na zawsze, co oznaczało, że jego matka i brat znowu będą bez wsparcia finansowego...

Ostoją chłopaka w tych trudnych chwilach okazała się Berenika.





Dopiero teraz Witek zaczął dostrzegać w niej kogoś więcej niż koleżankę z akademika. Niestety, dziewczyna trzymała go na dystans, co zresztą było uzasadnione zważając na jej przeszłość..

...

Mam nadzieję, że kojarzycie przyjaciółkę Miny Koralik z młodości, Lonę Płoszajską.
Ona właśnie po ukończeniu studiów wyszła za Oliviera Charkowskiego.



Jakiś czas po ślubie dołączyła do nich córka Oliviera z poprzedniego związku, kilkunastomiesięczna Fryderyka, ponieważ matka dziewczynki nie chciała się nią zajmować. Lona, mimo początkowego buntu, pokochała Frysię i traktowała ją jak własną córkę. Sama zresztą spodziewała się dziecka...
Młodzi małżonkowie powitali na świecie Berenikę.











Razem tworzyli bardzo szczęśliwą, kochającą się rodzinę. Niestety, Olivier zachorował na raka i nie było mu dane wygrać z chorobą

Będąc jeszcze w żałobie po zmarłym mężu, simka poznała Rolanda Szopena. Szybko się zaprzyjaźnili i nowo poznany mężczyzna zaczął szybko wypełniać lukę w jej sercu.





Gdy żałoba minęła, pan Szopen, za namową ukochanej, wprowadził się do ich domku.

Chłopak matki szczególne wrażenie zrobił na młodziutkiej Berenice.



Dziewczyna odniosła wrażenie, jakoby między nią i przystojnym, bogatym Rolandem miało dojść do czegoś więcej.
Nie wiedziała jednak, że zachowanie mężczyzny było powodem wyprowadzki jej starszej siostry z domu.



Gdy zrozumiał, że ze strony starszej z sióstr nie ma na co liczyć, pod nieobecnością matki dziewczyn wylewał swoje żale na Frysię.



Krótko przed 18. urodzinami dziewczyna zabrała swoje rzeczy i wyprowadziła się do siostry jej ojca, pani Donaty Charkowskiej.
Berenika była bardzo zdziwiona jej decyzją. Była pewna, że źle oceniła chłopaka ich matki. Jej się bardzo podobało to, jak na nią patrzył i jak się zachowywał wobec niej.



Okazało się, że Lona jest w ciąży.







Zostały poczynione kroki zmierzające do rychłego ślubu.



Ten został jednak zaplanowany na kilka miesięcy później. Nim narzeczeni stali się małżeństwem, na świat przyszedł Armand.



Rozkwitło też zakazane uczucie między Rolandem a Bereniką.









Pani Szopen po raz kolejny znalazła się w stanie błogosławionym.



Któregoś dnia Berenika postanowiła nie iść do szkoły. Tak się złożyło, że jej ojczym też zadzwonił do kancelarii i poprosił o dzień wolnego.
Oboje długo czekali na tę chwilę.





Oczywiście Lona nie miała pojęcia, że jej mąż był pierwszym partnerem jej córki. Nie miała zresztą powodów, żeby kogokolwiek o cokolwiek podejrzewać.



Pani Szopen powiła Lorettę.







Siostra Bereniki w czasie, gdy tamta romansowała, umacniała swoje uczucie do pewnego uroczego piegusa - Jędrka Łachowicza (siostrzeńca pani Ingi Aronowicz).







Razem z nim tez udała się na studia, a po ich szczęśliwym ukończeniu narzeczeni założyli rodzinę


Któregoś dnia jednak kochankowie zostali przyłapani na gorącym uczynku.





Kobieta obwiniała córkę o to, że uwiodła jej męża i wyrzuciła ją z domu.

Młodsza Charkowska również znalazła schronienie u swojej ciotki. Dopiero wtedy doszło do niej, jakie naprawdę skutki miał jej romans z Rolandem. Nie dość, że po jej wyprowadzce nie odezwał się ani razu, to jeszcze zawaliła szkołę tymi wagarami i olewaniem nauki. Musiała też poszukać pracy - nie wyobrażała sobie, żeby to ciotka miała ją jeszcze utrzymywać...
Kilka miesięcy przed maturą dziewczynie udało się ułożyć swoje życie na nowo. Kosztowało ją to wiele wysiłku, nieprzespanych nocy i łez, ale ostatecznie opłaciło się.
Z matką nie utrzymywała kontaktu. Przez Frysię dowiedziała się o ich rozwodzie - Szopen miał dużo więcej na sumieniu, niż tylko romans z Bereniką.
Tej zaś udało się dostać na wymarzone studia.

...

Teraz już wiecie, dlaczego Berenika stroniła od więcej niż przyjacielskich stosunków z chłopakiem - narobiła już tylu głupstw w swoim życiu i bała się kochać.

Cała ta sprawa nie dawała jednak Witkowi spokoju. Postanowił powiedzieć jej wprost, co do niej czuje i szczerze z nią porozmawiać.

Dziewczyna opowiedziała mu swoją historię. Chłopak zrozumiał wszystko i mimo obaw Bereniki, jego podejście do niej się nie zmieniło. Wręcz przeciwnie - był przekonany, że jeśli da mu szansę, złe wspomnienia odejdą w niepamięć i razem będą szczęśliwi. A jeśli nie, to znał kogoś, kto mógłby jej pomóc.



Postanowiła zaufać sobie i jemu. Obiecała sobie jednak, że z niczym nie będą się spieszyć.



Któregoś upalnego dnia, kilka dni przed powrotem do domu na wakacje - już jako magistrzy - postanowili odprężyć się w jacuzzi.



Po kilku piwach sytuacja jednak wymknęła się jej spod kontroli.





Tego właśnie się obawiała. Chciała poczekać z tym przynajmniej do narzeczeństwa. Znów czuła się jak dz****. Na powrót przypomniał jej się Roland i to wszystko...
Nie mogła być dobrą żoną dla Witka - brakowało jej silnej woli i nie potrafiła odmawiać. On zasługiwał na kogoś lepszego...

Następnego dnia dziewczyna nagle wyprowadziła się z akademika. Przestała odpisywać na smsy, nie odbierała...
Chłopak zrozumiał, że żałowała tego, co się stało i że odeszła - prawdopodobnie na zawsze. Miał też żal do siebie - jakby nie patrzeć, nie była wtedy sama.

Lawenda powitała go z otwartymi ramionami.



Musicie przyznać, że Witek to bardzo urodziwy sim



Opowiedział matce o swoim krótkim i burzliwym związku z panną Charkowską. Po wysłuchaniu pani Wikarewicz nieopatrznie poinformowała go, że jej znajoma, ciotka Bereniki, wprowadziła się do mieszkania kilka przecznic dalej...
"Gdybym tylko wiedział, że na pewno zamieszkała z ciotką!", myślał załamany chłopak. W ciągu kilku miesięcy rozłąki tylko utwierdził się w przekonaniu, że to z Bereniką chce spędzić resztę życia. Kupił nawet pierścionek zaręczynowy... Nie dopuszczał do siebie możliwości, że mogłaby się nie zgodzić.

Pewnego listopadowego poranka los postanowił splatać im figla.

- Berenika! - zawołał, widząc ją przechodzącą chodnikiem pod oknami jego domu.
Dziewczyna stała jak wyryta - były chłopak był ostatnim simem, którego spodziewała się tu spotkać!
- Witek... - powiedziała, gdy ten znalazł się przy niej. - Miło cię widzieć.
- Ciebie również - odparł, po czym jej dłoń znalazła się w jego uścisku. - Możemy porozmawiać?



- Spieszy mi się - odparła dziewczyna, spuściwszy wzrok. Tak naprawdę miała mu dużo do powiedzenia, ale została posłana po lekarstwa dla chorej ciotki i chciał to załatwić jak najprędzej. - Ale jeśli nie masz nic przeciwko, to jestem wolna za jakieś dwie godzinki.
- Dobrze... Spotkamy się u mnie?
- Tak... Jasne. Do zobaczenia.
Odprowadził ją wzrokiem, gdy ta pognała dalej chodnikiem. Czuł, że właśnie w jego życiu następował przełom.

Zjawiła się pod jego domem zgodnie z zapowiedziami. Na jej widok wybiegł na dwór w samej koszuli i mocno ją przytulił.



Tak bardzo im tego brakowało...

W kuchni opowiedziała mu wszystko. Motywy jej odejścia były dokładnie takie, jakie przewidział. Przyznała jednak, że tamta decyzja była zbyt pochopna... Chciała wrócić, ale bała się, że się rozmyślił albo znalazł sobie inną. Rozmowa ich trochę zmęczyła, dlatego postanowili przygotować spaghetti.
Było ono wspaniałe, ale jeszcze wspanialsze było to, co wydarzyło się podczas jego konsumpcji.

- Bereniko Charkowska, czy po tym wszystkim mogę liczyć na to, że uczynisz mnie najszczęśliwszym mężem na świecie?

Simka wzięła do ręki pudełko. Na jej twarzy pojawiła się wątpliwość. Nagle przed oczami stanęła jej cała przeszłość.



Jakiś głos w głowie kazał jej jednak pomyśleć o przyszłości. Wnet zobaczyła siebie w białej sukni u boku ukochanego, chwilę później urządzali pokoik dla dziecka, by po chwili młody tatuś robił zdjęcie swojej córeczce w towarzystwie jej mamy...
Berenika ostrożnie wyjęła pierścionek i uniosła go pod światło. Był taki piękny!



Zupełnie jak ich miłość.
- Tak! - usłyszał szczęśliwy narzeczony, a łzy zabłysły mu w oczach.

Nareszcie Berenika była cała dla niego!



Niedługo później swoją przyszłą synową poznała panna Lawenda. Była szczęśliwa, że młodzi dali sobie jeszcze jedną szansę.





- Gratuluję, kochanie! - rzekła, zostawiając na jego policzku ślad szminki.

Teraz trzeba było przygotować wesele!

Ciąg dalszy nastąpił.

...

I jeszcze bonusowe fotki...

Mieszkania mojego autorstwa - wersja z roku 2012 i 2014
Potrzebowałam nowych mieszkań dla moich simów, a przeglądając folder Packaged Lots natrafiłam na ten stary, porzucony projekt. Porzucony, bo ostatecznie nie miałam pomysłu na te mieszkania.
No i rzeczywiście - zastałam mój styl budowania z tamtego okresu i zaczęłam przerabiać. Zdjęć wnętrz nie mam, ale uwierzcie - jestem bardzo zadowolona z efektu

2012

2014


Kapliczka w Nigdzie












Posiadłość rodziny Hoffenbach

Bo za duże na to forum.


Nowy dom rodziny Urzędnik

Bo za duże na to forum #2.


Uroczy domek przerobiony na dwa mieszkania ^^

Bo za duże na to forum #3.

[Annetti]

Mój świat się właśnie zawalił Zacznijmy od tego, że Melchior to dziad w sensie dosłownym, przenośnym i jakim tylko sobie jeszcze wyobrazisz. Biedna Nora, biedny Błażej, biedna Marlena... Tak coś przeczuwałam, że może być ciężko, skoro Jabłonecki jest dziadkiem dla Błażeja i Marleny. Oni byli/są dla siebie stworzeni! Aż mi się łezka w oku kręci... Ale może simsy rządzą się innymi prawami? Może tak rozrzedzone (nie wiem jak to nazwać, ale każdy argument jest dobry!) pokrewieństwo im nie zawadzi? Skoro gra zezwoliła na zaręczyny (chyba, że to nie było tak ) to były to wszelkie znaki na ziemi, na niebie i w grze, że mogą być razem! Jak już pisałam, mój świat się właśnie zawalił.
Dobrze, że chociaż Zbysława złapali. Armandowi bardzo do twarzy w mundurze No ale do Aranowicza wracając... Toż to po prostu sim chory psychicznie! Coś mu się pod tą kopułą chyba źle poukładało jak był młody :/

Wit zdecydowanie się wyrobił, ale jak dla mnie istnieje tylko Domański. Wolę brunetów I całe szczęście, że to właśnie Błażej objął fotel burmistrza. Chociaż to mu się udało No, ale wróćmy jeszcze do Witka. Miał chłopak pecha i tyle, ale w sumie mam nadzieję, że uda mu się jakoś pogodzić z Błażejem. W końcu ojciec mu chyba już nic w tej chwili nie zrobi... Chociaż kto wie? Z Bazylego to też niezłe ziółko... Fajna ta Berenika, a i jej historia również ujmuje za serce. Jej, Lona z drzwi z pierwszego postu Oliver był cudny Szkoda, że umarł. A czyżby Roland nie był byłym mężem Marii Magdaleny? Biedna Berenika... dała się wkopać w takie bagno... Całe szczęście, że ona i jej siostra mają taką dobrą ciocię jak Donata Charkowska. Armand i Loretta są słodziutcy, wiesz?
Całe szczęście, że Witek odnalazł Berenikę, a ona, że przyjęła jego oświadczyny! Może teraz los się do nich uśmiechnie

A ja dalej przeżywam to, co się stało z Błażejem i Marleną. Nie da się tego jakoś obejść? Bo moje serce krwawi!

Pozdrawiam i czekam na nowe relacje z życia Nieznanowa