Alice Waters

[Liv]

poznaj Oliwię, moją żonę.

Psst, są w Anglii, więc raczej Olivię ;]

Ahaha, Alice po mistrzowsku przeprowadziła tą rozmowę xD Też tak chcę!

- Ponieważ wciąż cię kocham.

<wybucha śmiechem>
Ohoho, taka zwykła pokojówka a tylu adoratorów!

Jak szybko się to potoczyło! Przynajmniej od razu przeszli do konkretów!
Alice miała tyle wątpliwości, ale wolała nie ryzykować - czyżby doświadczenie ją tego nauczyło? W sumie nie dziwię się jej - może zostawić wszystko tak jak jest byłoby najprostsze? A może po prostu mimo wszystko nie chciała wracać do tego, co było?
Chyba, że to "żegnaj" miało być takim zwyczajnym pożegnaniem, jakby się mieli zobaczyć za parę dni ;] Aczkolwiek coś mi się nie wydaje. Albo hm, chciała, żeby Isador jej udowodnił, że jest jej wart i że mu naprawdę zależy?

I to jego nagłe zniknięcie... Chciałabym mieć jakiś pomysł, o co mogło chodzić, ale niestety nic z tego

Wiesz, że hotel świetny. Nie komentowałam co prawda nowych pokojów, które dodałeś do tematu, bo nie napisałabym niczego nowego - są boskie po prostu. Jak i cały budynek. Zazdroszczę chęci i wyczucia stylu, szczególnie takiego bardziej górnolotnego. Mnie zawsze tego brakowało No ale ja lubię tworzyć coś "głębszego" ukryte pod warstwą pospolitości.

Zdjęcia to majstersztyk, ale chyba się powtarzam? ;]
I nie doszukałam się błędów
Nie daję gwarancji, że następny odcinek skomentuję równie szybko jak ten, ale mimo wszystko chciałabym, żeby się pojawił się w mniejszym odstępie czasowym.

10/10

[Lira]

No, nareszcie mam co czytać! Już zaczynałam się bać, że forum wymarło.
Jest coś, co mnie w tym FS niezmiernie irytuje, a co więcej, nie pozwala w pełni cieszyć się lekturą - długie przerwy pomiędzy odcinkami! Fabuła nie jest prosta (i chwała Ci za to), czas akcji niezbyt mi bliski (co dodaje uroku, ale też utrudnia), więc, jeśli nie czytam tego dość płynnie, tzn. jeden odcinek za drugim, to po prostu się gubię i muszę wracać do poprzednich części, i to mnie właśnie wkurza. Doobra, już nie marudzę
Poprzez zdjęcia uderza profesjonalizm i tu, jak rozumiem, pokłony w stronę Larandil
Oryginalne, tajemnicze, nieprzewidywalne, wytworne albo, jak napisała Liv, górnolotne - tak określiłabym Twoje opowiadanie.
Cały czas zastanawiałam się, gdzie się podział Thomas, a tu proszę - szlaja się z jakąś...wredną babą! Gustu co do kobiet to mu nie zazdroszczę w tym przypadku
Alice jest moją bohaterką! Podziwiam ją za jej charakter i przede wszystkim elokwencję.
Jeśli chodzi o sam tekst (od tego właściwie powinnam zacząć, bo o niego tu przecież chodzi), to wystarczy napisać, że to sama przyjemność móc go czytać.
Ja rozumiem, że aby stworzyć tak wciągające opowiadanie potrzeba wiele czasu, ale...ja chcę więcej teraz! No już! Pracuj, pracuj!

P.S.: Ostatnie zdjęcie zakrawa na arcydzieło! Nie wiedziałam, że można zrobić coś takiego ze zwykłej gry.

[Caesum]

Napisał Liv

Psst, są w Anglii, więc raczej Olivię ;]

Poprawione. Już wcześniej chciałem to napisać, ale staram się dawać odpowiedź po dwóch komentarzach.

Napisał Liv

Wiesz, że hotel świetny. Nie komentowałam co prawda nowych pokojów, które dodałeś do tematu, bo nie napisałabym niczego nowego - są boskie po prostu. Jak i cały budynek. Zazdroszczę chęci i wyczucia stylu, szczególnie takiego bardziej górnolotnego.

Jejku, naprawdę jestem szczęśliwy, że ci się podoba. W ogóle myślę o tym, żeby po ukończeniu tego fotostory dać bonus w postaci screenów ze wszystkich pomieszczeń jakie dotąd zrobiłem, ze wszystkich odcinków. Bez rozmycia.

Napisał Liv

Zdjęcia to majstersztyk, ale chyba się powtarzam? ;]

Powtarzaj się częściej.

Napisał Liv

I nie doszukałam się błędów

Jejku, to dobrze, bo ten odcinek naprawdę długo tworzyłem i bałem się, że ostatecznie wydam go z masą błędów mimo sprawdzania. Kamień z serca.

Napisał Liv

Nie daję gwarancji, że następny odcinek skomentuję równie szybko jak ten, ale mimo wszystko chciałabym, żeby się pojawił się w mniejszym odstępie czasowym.

Napisał Lira

Ja rozumiem, że aby stworzyć tak wciągające opowiadanie potrzeba wiele czasu, ale...ja chcę więcej teraz! No już! Pracuj, pracuj!

No wiem, tym razem przesadziłem z odstępem czasu, ale miałem naprawdę duży problem z napisaniem tego odcinka, szczególnie dlatego, bo ostatnio jakoś w ogóle nie miałem ochoty na pisanie, a wtedy nawet jak się zmuszę, to później to, co napisałem, natychmiast usuwam. Jednakże dużym motywatorem jest wiedza, że ktoś to czyta i podoba mu się.
I w związku z tym chciałbym dodać, że wprowadziłem nową zasadę(podpatrzoną chyba z jakiegoś tematu Liv, hohoho). Zaczynam pisać dopiero wtedy, jak pojawi się minimum 5 komentarzy. Temat ma ponad dwa tysiące odwiedzin, ale niewiele osób komentuje. Napisanie jednego zdania naprawdę nie jest trudne, a przynajmniej mam pewność, że ktoś to czyta.

Napisał Lira

Poprzez zdjęcia uderza profesjonalizm i tu, jak rozumiem, pokłony w stronę Larandil

Zdjęcia robię ja, Larandil zajmuje się tworzeniem simów. A więc Alice, Thomas i w ogóle wszyscy to jej zasługa.

Napisał Lira

Oryginalne, tajemnicze, nieprzewidywalne, wytworne albo, jak napisała Liv, górnolotne - tak określiłabym Twoje opowiadanie. [...]Jeśli chodzi o sam tekst (od tego właściwie powinnam zacząć, bo o niego tu przecież chodzi), to wystarczy napisać, że to sama przyjemność móc go czytać.

Cieszę się, że ci się podoba, no i jestem niezmiernie szczęśliwy, że fabuła nie okazała się jednak prosta. Bo szczerze mówiąc zawsze myślałem, że taka jest, ale z drugiej strony może to dlatego, bo ostatnio dużo czytam Agathy Christie, która naprawdę potrafi namieszać.

Napisał Lira

P.S.: Ostatnie zdjęcie zakrawa na arcydzieło! Nie wiedziałam, że można zrobić coś takiego ze zwykłej gry.

Dziękuję za uznanie. Naprawdę można, a nawet powiem, że z pewnością dałoby się więcej wycisnąć z tej gry. Nie potrzeba trójki, żeby zrobić ładne zdjęcia. Powiem nawet, że w tym zakresie The Sims 2 wciąż jest na pierwszym miejscu. Szczególnie, gdy dochodzą postacie.